ผู้คุ้มกันที่กำลังรีบขับรถมา ได้ยินรายงานของหัวหน้าหน่วยลับแล้วก็เริ่มมีจิตสังหารเกิดขึ้นแล้ว
“พวกคุณจะอยู่ให้มันเป็นขยะไปเฉย ๆ หรือไง!”
“พวกเราพยายามเต็มที่แล้ว แต่อีกฝ่ายเก่งเกินไป”
“กราดยิงไปซะ ใช้อาวุธหนักแล้วฆ่ามันไปเลย!”
ผู้คุ้มกันพูดอย่างโกรธแค้น
หัวหน้าหน่วยลับอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กัดฟันพูด “ครับ!”
“เตรียมระเบิดให้พร้อม แล้วโจมตีเข้าไป”
หัวหน้าหน่วยลับรับคำสั่งอย่างเย็นชา
หน่วยลับเอาปืนยิงระเบิดออกจากระเป๋าอาวุธแล้วเอามาติดตั้งที่ปืน เตรียมพร้อมที่จะยิงระเบิดโจมตี
หลี่โม่พุ่งตัวออกมาอย่างเร็วราวกับวิญญาณ ในตอนที่หน่อวยลับออกมาจากที่ซ่อน เตรียมจะยิงระเบิดโจมตี ปากกระบอกปืนของหลี่โม่ก็เล็งไปที่พวกเขาแล้ว
“ศัตรูโจมตี! ยิงสิ รีบยิงเร็วเข้า! ”
หางตาของหน่วยลับกระตุก ตะโกนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
นิ้วของหน่วยลับหลบออกมาจากปืนยิงระเบิดแล้ว แต่ตอนที่กำลังจะกลับไปลั่นไกปืนนั้น หลี่โม่ก็ลั่นไกปืนมารัว ๆ แล้ว
ปัง ปัง ปัง
เสียงปืนดังรัว จากนั้นสมาชิกหน่วยลับที่เหลืออยู่สี่คนก็ค่อย ๆ ล้มลง
หลี่โม่ไม่ได้ไปดูร่างของหน่วยลับที่ตาย กลับหันไปมองท้องฟ้า
โดรนลำหนึ่งบินอยู่กลางอากาศในระยะสามสิบเมตร หลี่โม่ยิ้มให้กับโดรนอันนั้น แล้วเล็งปากกระบอกปืนไปที่โดรนพร้อมลั่นไกเลย
ปัง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...