หลี่โม่ทักทายคนงานที่เฝ้าอยู่ แล้วสาวเท้าก้าวเข้าไปตรงกลางที่ก่อสร้าง
หมิงเต๋อที่ซ่อนอยู่ในความมืดเห็นหลี่โม่เดินเข้าไปตรงที่ลึก ๆ ของที่ก่อสร้าง จึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาส่งข้อความ เตือนพวกลูกน้องที่ซุ่มโจมตีอยู่ตรงกลางให้ระวังให้ดี
ออกมาซุ่มโจมตีหลี่โม่ครั้งนี้ หมิงเต๋อเตรียมยอดฝีมือหกคนมาซุ่มโจมตี ส่วนตัวเขาก็อยู่ที่ข้างนอก เตรียมเล่นตุกติกรบกวนการรับรู้ของคนที่เฝ้าอยู่ สร้างฉากผีหลอกหลอน
หลี่โม่เดินช้า ๆ ไปที่ตรงกลางที่ก่อสร้าง สายตากวาดมองไปรอบ ๆ ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มเย็นชา
“ออกมาให้หมด มาเล่นตุกติกแบบนี้ ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับฉันเลย ซินแสจางส่งพวกแกมาใช่ไหม ฝีมือแบบนี้อ่อนด้อยเกินไป”
หลี่โม่พูดไปพลางควักบุหรี่มาไว้ที่ปาก
ยอดฝีมือทั้งหกคนที่ซุ่มอยู่ไม่ไกล เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่โม่ก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย
นี่พวกเขาถูกพบเข้าได้อย่างไร? เขาโกงอยู่หรือเปล่า?
ทั้งหกคนสบตากัน พวกเขาไม่ได้ผลีผลาม รอหลี่โม่ดำเนินการขั้นต่อไปก่อน
หลี่โม่เห็นทั้งหกคนไม่พูดอะไร เขาพ่นควันบุหรี่สีขาวออกมา แล้วใช้ปลายเท้าเตะก้อนหินก้อนหนึ่ง
ก้อนหินก้อนนั้นกระเด็นออกไป ลอยเข้าไปในพงหญ้าและโดนเข้าที่หัวของยอดฝีมือคนหนึ่ง
โป๊ก!
ก้อนหินทะลุเข้ากะโหลกราวกับกระสุน ตรงเข้าไปในสมองเลย
ยอดฝีมือที่ถูกก้อนหินกระแทกทำเพียงส่งเสียงร้องอย่าเจ็บปวด ร่างกายของเขากระตุกสองครั้ง จากนั้นก็หมดลมหายใจ
ยอดฝีมืออีกห้าคนเห็นเพื่อนตายอย่างน่าสลดใจแบบนั้น ก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที
เพียงแค่ถูกก้อนหินที่หลี่โม่เตะมาก็สามารถคร่าชีวิตคนได้แล้ว วิธีการฆ่าคนแบบนี้มันเกินกว่าจินตนาการของยอดฝีมืออีกห้าคนไปอีก
“แก! แกกล้าฆ่าคน แกลงมือโหดเหี้ยมไปแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...