เสียงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องจัดเลี้ยงตะลึง
ไม่ใช่ควรจะตายแต่หลี่โม่คนเดียวเหรอ ทำไมถึงมีคนตายหกคน?
“พวกแกดูให้ดี จะมีคนตายหกคนได้ยังไง!” กู้เจี้ยนกั๋วถามอย่างสงสัย
“พวกเราดูดีแล้วครับ มีหกคน! ตาเบิกโพลง ตายตาไม่หลับกันหมดเลย พวกเราไม่ทำงานนี้แล้ว พวกคุณให้คนอื่นมาทำเถอะ น่ากลัวเกินไปแล้ว!”
คนงานที่เฝ้าอยู่พูดเสร็จก็วางสายไปแล้วทยอยออกจากที่นั่น
กู้เจี้ยนกั๋วหันไปมองทางซินแสจาง แล้วถามอย่างงุนงง “ซินแสจาง คุณดูสิว่านี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมมีคนตายตั้งหกคนล่ะ!”
เรื่องอื่นไม่พูดถึง แค่เรื่องที่ก่อสร้างมีคนตายหกคน ก็มากพอให้กู้เจี้ยนกั๋วเหลือทนแล้ว เรื่องนี้ต้องให้ตำรวจมาดู หลังจากตำรวจเข้ามาแทรกสืบสวนแล้ว ก็เลี่ยงไม่ได้ต้องปิดที่ก่อสร้างไว้ จะได้เปิดอีกเมื่อไหร่ก็บอกไม่ได้เลย
แม้ว่าจะเปิดได้แล้ว แต่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ประกอบกับคำพูดที่ซินแสจางพูดก่อนหน้านี้ เกรงว่าจะไม่มีบริษัทก่อสร้างมาทำงานก่อสร้างนี้แล้ว
กู้เจี้ยนกั๋วอยากจะร้องไห้ให้ตาย เดิมทีคิดว่าจะให้โอกาสนี้ฆ่าหลี่โม่ ใครจะรู้ว่าจะเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้
ซินแสจางกระสับกระส่าย ครุ่นคิดว่าเกิดเรื่องขึ้นกับลูกน้องที่เขาส่งไปหรือเปล่า ไม่อย่างนั้นที่เกิดเหตุไม่มีคนตายหกคนหรอก!
แววตาของกู้หยุนหลานมีประกายความหวัง เธอรีบหยิบมือถือออกมาโทรหาหลี่โม่
ไม่นานก็มีคนรับสาย เสียงของหลี่โม่ดังมา “ภรรยา คุณคิดถึงผมเหรอ”
“คะ-คุณไม่เป็นไรใช่ไหม ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนคะ?”
“ผมใกล้ถึงห้องจัดเลี้ยงแล้ว อยู่หน้าประตูแล้วเนี่ย”
กู้หยุนหลานเงยหน้ามองขึ้นไป เห็นหลี่โม่ล็อกคอหมิงเต๋อเข้ามาพอดี
เห็นหลี่โม่ไม่เป็นไร กู้หยุนหลานก็วางใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...