“จะไปเกิดเรื่องได้ยังไง อย่าไปฟังเรื่องแก้แค้นที่เขาพูดเลยครับ ถ้ากรรมจะสนองก็ตามสนองคนหลอกลวงอย่างไอ้แก่นั่นแหละ” หลี่โม่พูดยิ้ม ๆ
กู้หยุนหลานพยักหน้า รู้สึกว่าที่หลี่โม่พูดมีเหตุผล ดูจากเรื่องพวกนั้นที่ซินสางทำ ต่อให้มีกรรมก็คงจะตกลงที่หัวเขาเองนั่นแหละ
กู้เจี้ยนกั๋วไม่มีกะจิตกะใจจะกินข้าวแล้ว แขกหลักในงานเลี้ยงถูกพาตัวออกไปแล้ว เขาเองก็กลายเป็นตัวตลกของวงการ ถ้ายังมีกะจิตกะใจจะกินข้างอยู่ก็บ้าแล้ว
“แยกย้ายเถอะ วันนี้เป็นเรื่องตลกให้ทุกคนจริง ๆ” กู้เจี้ยนกั๋วพูดด้วยใบหน้าอึมครึม
บรรดาแขกต่างก็ยิ้มปลอบใจกู้เจี้ยนกั๋ว เห็นกู้เจี้ยนกั๋วอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ ก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป
หลี่โม่กับกู้หยุนหลานจับมือกันเดินออกไป กู้เจี้ยนกั๋วเห็นแผ่นหลังของทั้งสองคนเดินออกไป ก็ถ่มน้ำลายลงพื้นอย่างโหดร้าย
“ถุย!”
กู้เจี้ยนกั๋วมีประกายความมุ่งร้ายในสายตา “นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย!”
“พี่ใหญ่ ฉันว่าเราพักกันก่อนสักพักเถอะ เรื่องการก่อสร้างโรงงาน ก็ให้หยุนหลานเป็นคนจัดการไป” กู้เจี้ยนเจียงพูดพร้อมสายตาวูบไหว
ที่นั่นมีคนตายหกคน แถมยังมีพลังไม่ดีอีก ถึงซินแสจางจะถูกจับกุมไป แต่ข่าวลือไม่หายไปอย่างแน่นอน อีกทั้งมีแนวโน้มที่จะรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย
หากยังดันทุรังสร้างโรงงานใหม่ไม่ยอมวางมือ จะต้องมีเรื่องปวดหัวนับไม่ถ้วนแน่นอน สู้วางมือตั้งแต่แรกหลีกเลี่ยงปัญหาไปก่อนยังดีกว่า ยิ่งไปกว่านั้น ไม่แน่ว่าจะต้องติดต่อกับตำรวจอีก เพราะว่าที่นั่นมีคนตายหกคนแล้ว
กู้เจี้ยนกั๋วหรี่ตา พยักหน้าเล็กน้อย หยิบมือถือขึ้นมาต่อสายหากู้หยุนหลาน จากนั้นก็ส่งเรื่องทุกอย่างให้กู้หยุนหลานดูแล
กู้หยุนกลานที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับวางสาย แล้วถอนหายใจเสียงอ่อน
“เป็นอะไรไป?” หลี่โม่ถามอย่างอยากรู้
“ลุงโยนเรื่องสร้างโรงงานใหม่ทั้งหมดมาให้ฉันค่ะ ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เกรงว่าเรื่องเปิดโรงงานคงต้องเลื่อนไปไม่มีกำหนด ถ้าเลื่อนนานวันไป ฉันคิดว่าพวกลุงก็ต้องตำหนิอีก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...