ตอนเที่ยง ทึ่เขตก่อสร้างโรงงานใหม่
หวังจงฉวนนำกำลังคนและอุปกรณ์เครื่องมือเข้ามาในพื้นที่เสียงดังโครมคราม และเริ่มเตรียมการสำหรับเริ่มงานก่อสร้าง
เพื่อแสดงถึงความเอาจริงเอาจัง หวังจงฉวนถึงกับจัดเตรียมพิธีวางศิลาฤกษ์ขึ้นมาโดยเฉพาะ
กู้เจี้ยนกั๋ว กู้เจี้ยนเจียง กู้หยุนหลานและหวังจงฉวนต่างถือพลั่วไว้คนละอัน อีกครู่หนึ่งแต่ละคนจะต้องพรวนดิน แค่สื่อความหมายถึงการเริ่มต้นการก่อสร้างก็ใช้ได้แล้ว
“เวลาก็พอสมควรแล้วนะ เรามาเริ่มพิธีวางศิลาฤกษ์สักทีเถอะ” กู้เจี้ยนกั๋วพูดอย่างเริ่มหมดความอดทน
ตอนนี้ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นคุณงามความดีของกู้หยุนหลาน การมาร่วมพิธีวางศิลาฤกษ์บ้าบอนี่ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วรู้สึกอับอายขายหน้าอยู่ตลอดเวลา
หวังจงฉวนเหลือบมองกู้เจี้ยนกั๋ว เมื่อไม่เห็นหลี่โม่ปรากฏตัว หวังจงฉวนก็พูดอย่างไม่พอใจว่า "พิธีการใหญ่โตแบบนี้ ต้องให้หลี่โม่เข้าร่วมด้วยสิครับ"
"นาย!"
กู้เจี้ยนกั๋วจ้องเขม็งหวังจงฉวน เพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ฉันเครือญาติ กู้เจี้ยนกั๋วจึงไม่ได้เกรี้ยวกราดมากนัก "หลี่โม่ไม่ใช่คนของบริษัท เขาไม่มีสถานะหรือคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมในพิธีวางศิลาฤกษ์อะไรทั้งนั้น"
หวังจงฉวนมองไปยังกู้เจี้ยนกั๋วด้วยความประหลาดใจ แอบสงสัยว่าทำไมกู้เจี้ยนกั๋วถึงมีสีหน้าเช่นนี้ หรือเขาจะยังไม่รู้ว่าหลี่โม่คือคุณหลี่เศรษฐีลึกลับอย่างนั้นเหรอ?
“มองอะไรของนาย หรือว่ารู้สึกว่าฉันพูดไม่ถูก” กู้เจี้ยนกั๋วพูดอย่างหัวเสีย
“ผมขอแนะนำให้คุณสุภาพกับหลี่โม่สักหน่อยจะดีที่สุด ช่างเถอะ เลิกคุยดีกว่า น้องหยุนหลาน เธอโทรหาหลี่โม่สักหน่อยเถอะ ถือว่าฝ่ายก่อสร้างของเราเชิญเขามาเป็นแขกผู้มีเกียรติในพิธีวางศิลาฤกษ์"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...