กู้หยุนหลานยิ้มอย่างออดอ้อน ขณะกำลังจะพูดเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
“ช่วยหยิบมือถือให้ฉันหน่อย ใครโทรมาตอนนี้กันนะ”
กู้หยุนหลานขับรถอยู่จึงไม่สะดวกหยิบมือถือ หลี่โม่จึงหยิบกระเป๋าของกู้หยุนหลานขึ้นมา แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือจากในกระเป๋าออกมาดู
"สวีอวิ๋นอวิ๋นโทรมา คุณจะรับไหม?”
"อวิ๋นอวิ๋นโทรมาเหรอ ต้องรับสายอยู่แล้วสิ คุณรับสายแล้วเปิดลำโพงให้หน่อยนะ"
หลี่โม่รับสายแล้วเปิดลำโพง เสียงของสวีอวิ๋นอวิ๋นก็ดังออกมาออกมาจากโทรศัพท์
"หยุนหลาน เธอยุ่งอยู่หรือเปล่า?"
“ฉันกำลังขับรถกลับบริษัทน่ะ เธอมีอะไรหรือเปล่า?”
“ฉันมีเรื่องนิดหน่อยต้องหาเธอจริง ๆ นั่นแหละ เธอไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม พวกเราไปเสริมสวยกัน จากนั้นค่อยไปดูเสื้อผ้า ฉันมีเรื่องอะไรอยากจะบอกเธอ” สวีอวิ๋นอวิ๋นกลอกตาพลางเอ่ย
“เอ่อ มีเรื่องสำคัญงั้นเหรอ? ที่บริษัทยังมีงานที่ต้องทำอยู่น่ะ”
สวีอวิ๋นอวิ๋นพูดอย่างค้อน ๆ "บริษัทจะไปมีงานอะไรนักเล่า ฉันมาหาเธอเพราะว่ามีเรื่องสำคัญต้องให้เธอช่วยแนะนำหน่อย เธอรีบมาเร็ว ๆ เข้าสิ ไม่อย่างนั้นฉันจะเลิกเป็นเพื่อนกับเธอนะ"
กู้หยุนหลานยิ้มแห้งแล้วพูดอย่างหมดหนทาง "ก็ได้ บอกมาสิว่าเจอกันที่ไหน อีกเดี๋ยวฉันจะไปหาเธอ คือว่า ฉันพาสามีไปด้วยได้ไหม"
"หา?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...