ฉินจี้เย่นั่งประจำที่ สายตาเอาแต่ลอยไปทางเฉินเสี่ยวถง ท่าทางของเขาราวกับวิญญาณไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
หลี่โม่ยิ้มพลางเอ่ยขึ้น “ถ้านายชอบเธอก็เข้าไปสารภาพเลยสิ เอาแต่แอบมองอยู่แบบนี้จะไปมีความหมายอะไรเล่า”
“คือว่าผม เมื่อกี้ผมก็ไปแล้วนี่ครับ แต่ แต่ว่า......”
ฉินจี้เย่ในตอนนี้ไร้ซึ่งความสง่าน่าเกรงขามของคุณชายใหญ่แห่งตระกูลฉินอีกแล้ว กลับกันเหมือนเป็นเด็กหนุ่มที่เพิ่งมีความรักเสียมากกว่า พอเห็นผู้หญิงที่ทำให้ใจสั่นไหวก็ทำอะไรไม่ถูกขึ้นมา
กู้หยุนหลานหัวเราะเบา ๆ แล้วขยับเข้าไปกระซิบข้างหูหลี่โม่ “แล้วคุณล่ะ ไม่ใจสั่นสักหน่อยเลยเหรอ?”
“ไม่มีทางแน่นอนอยู่แล้ว หัวใจของผมมีแต่คุณเท่านั้น ใส่ใครอื่นเข้าไปไม่ได้อีกแล้ว” หลี่โม่พูดอย่างจริงจัง
เฉินเสี่ยวถงเงี่ยหูฟังบทสนทนาของพวกหลี่โม่ เมื่อได้ยินหลี่โม่พูดว่าใจเขาใส่ใครอื่นเข้าไปไม่ได้อีก เฉินเสี่ยวถงก็กัดฟันแน่น
'ใส่ใครอื่นเข้าไปไม่ได้บ้าบออะไร คำพูดของผู้ชายมันหลอกลวงทั้งนั้น ฉันจะต้องล่อนายมาติดกับให้ได้ ถึงตอนนั้นคอยดูซิว่าในใจของนายจะยังใส่คนอื่นเข้าไปได้อีกไหม!'
เฉินเสี่ยวถงนั้นแต่เดิมเห็นการยั่วยวนหลี่โม่เป็นเพียงภารกิจเท่านั้น แต่ตอนนี้ความคิดของเธอเริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย แม้แต่ตัวเฉินเสี่ยวถงเองก็ไม่ทันสังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงนั้น
ลุงฝูยืนก้มหน้าอยู่ด้านหลังเฉินเสี่ยวถง ราวกับพระชราเข้าฌาน ขอแค่ไม่มีใครเข้ามารบกวนแผนการ ลุงฝูก็จะยืนอยู่เช่นนี้โดยไม่ขยับเขยื้อน
หลี่โม่ชำเลืองมองลุงฝูเล็กน้อย เมื่อเห็นร่างของลุงฝูที่ยืนนิ่งไม่ไหวติง ก็รู้สึกได้ลาง ๆ ว่าลุงฝูเป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง
มีหน้าที่งดงามขนาดนี้ ทั้งยังมียอดฝีมือคอยติดตามอีก หลี่โม่คาดเดาว่าฐานะของเฉินเสี่ยวถงคงไม่ธรรมดา นอกจากนี้การที่เฉินเสี่ยวถงตรงมานั่งในมุมลับตาแบบนี้ หลี่โม่ตงิดใจว่าเฉินเสี่ยวถงอาจจะมาเพราะตนเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...