คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 846

ชูจงเทียนพูดอย่างกังวลใจ “ไอ้สกุลเฉิน แกเล่นขี้โกงนี่หว่า พอสู้ด้วยวิชาไม่ได้ก็ชักปืนออกมา ไม่เคยเห็นใครที่น่าอับอายขนาดนี้เท่าแกมาก่อนเลย”

“ฮ่าฮ่า อายไม่อายแกไม่ใช่คนตัดสิน คนชนะต่างหากถึงจะพูดได้ ฉันมีปืนอยู่ในมือ พวกแกทุกคนก็ต้องเชื่อฟัง”

เฉินเจียตั๋วพูดอย่างไร้ยางอาย ในขณะเดียวกันสายตาก็มองไปทางชูจงเทียน จึงเสียสมาธิเล็กน้อย

ร่างของหลี่โม่โยกไหวเล็กน้อย ทันใดนั้นก็พลันเคลื่อนไหวเป็นเส้นโค้งและปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ ตัวเฉินเจียตั๋วในชั่วพริบตา

ในตอนที่เฉินเจียตั๋วรู้สึกตัวก็สายไปเสียแล้ว ขณะที่เขากำลังจะยกปืนขึ้นเล็งไปที่หลี่โม่นั้น มือของหลี่โม่ก็คว้าข้อมือของเฉินเจียตั๋วเอาไว้ได้แล้ว

เมื่อเขาออกแรงบีบ เสียงกระดูกหักก็ดังขึ้นกร๊อบ ๆ จากนั้นเฉินเจียตั๋วก็รู้สึกว่ามือไร้เรี่ยวแรงและถูกหลี่โม่แย่งปืนในมือไปแล้ว

หลี่โม่ถือปืนจ่อที่ด้านหลังหัวของเฉินเจียตั๋ว แล้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “บอกมาว่าใครเป็นคนบงการ หาเรื่องฉันทำไม”

“ไม่ ไม่มีใครบงการ ฉันไม่ได้มาหาเรื่องนายสักหน่อย ก็แค่อยากหาคนมาประลองวิชากันสักหน่อยเท่านั้น”

เฉินเจียตั๋วพยายามกดกลั้นความหวาดกลัวในใจพลางเอ่ยขึ้น

“หึ หาคนมาประลองวิชาก็ควรจะไปที่สำนักศิลปะการต่อสู้สิ แกจะวิ่งมาหาคนประลองวิชาที่โรงน้ำชาทำไมวะ เสียสติไปแล้วรึไง!”

หลี่โม่พูดจบก็ใช้ปืนฟาดเข้าที่หลังหัวของเฉินเจียตั๋วอย่างโหดเหี้ยม มันเจ็บจนเฉินเจียตั๋วต้องแยกเขี้ยวยิงฟัน

“ฉันเพิ่งจะได้มาอยู่ในตำแหน่งสูงส่งเลยยังไม่ค่อยรู้ธรรมเนียม ฉันจะพลาดไปบ้างไม่ได้เลยเหรอ นายปล่อยฉันไปได้ไหม” ลูกตาของเฉินเจียตั๋วกลอกไปมา ครุ่นคิดว่าต้องทำอย่างไรจึงจะสามารถหลบหนีจากเงื้อมมือของหลี่โม่ไปได้

“ถ้าแกไม่พูดความจริง วันนี้ของปีหน้าก็จะได้เป็นวันครบรอบวันตายของแก ฉันจะให้เวลาอีกสามวินาที”

“สาม”