“เขาออกเดินทางแล้วครับ คงจะมาถึงเช้ามืดนี้ พรุ่งนี้เช้าก็สามารถไปจัดการไอ้หลี่โม่ได้เลยครับ”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ดี ฉันจะพักผ่อนให้เต็มที่สักคืนก่อน แล้วพรุ่งนี้จะได้ไปดูไอ้หลี่โม่ถูกซ้อมจนตายให้สดชื่น ถึงตอนนั้นฉันจะเหยียบย่ำศพของมันให้หนำใจ!”
คุณชายเล็กหลินกลับมาที่ห้องด้วยความสะใจ เฝ้ารอให้วันรุ่งขึ้นมาถึง
......
หลี่โม่มาถึงร้านกาแฟตรงข้ามโรงพยาบาล เพียงเพิ่งจะเดินผ่านประตูร้านเข้ามาก็ได้ยินเสียงดุด่าต่อว่าดังขึ้น หนึ่งในนั้นมีเสียงที่เขารู้สึกคุ้นเคยอยู่ด้วย ฟังดูแล้วเหมือนจะเป็นเสียงของหวังจงฉวน
หลี่โม่เดินไปหาต้นเสียงจึงพบกับหวังจงฉวนกำลังยืนอยู่ที่ประตูห้องรับรองส่วนตัวและเผชิญหน้ากับชายฉกรรจ์หน้าตาดุร้ายสองสามคน
“แกนี่มันหน้าหนาหน้าทนนักนะ พี่เทาของพวกเราถูกใจสาวน้อยสองคนนี้ ให้พวกหล่อนไปนั่งเป็นเพื่อน แล้วแกจะมายืนขวางยึก ๆ ยัก ๆ อะไรอยู่ตรงนี้ ถ้ายังกล้ามาขวาง ฉันจะอัดแกให้เละเป็นอาหารหมาซะเลย”
“จะไปพูดไร้สาระกับพวกมันทำไม แค่ซ้อมไอ้หมาขวางทางนี้ให้สลบเหมือดไปเลย แล้วพาสาวน้อยสองคนนี้ไปก็ได้แล้ว อย่าทำให้พี่เทารอจนหงุดหงิด เดี๋ยวพวกเราจะโดนดีกันหมด”
เห็นได้ชัดว่าชายฉกรรจ์ที่พูดอยู่นั้นรำคาญจะต่อล้อต่อเถียง เขาง้างมือตบเข้าไปที่หน้าของหวังจงฉวนทันที
เพียะ!
หวังจงฉวนถูกตบจนซวนเซไปอีกด้าน เลือดกำเดาพลันไหลพรากออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...