“สำเนียงต่างถิ่น?” หลี่โม่พึมพำอย่างสงสัยเล็กน้อย
หรือจะมีคนต่างถิ่นมาแย่งชิงเขตอิทธิพลที่เมืองฮั่นกัน?
มันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ เรื่องที่คนต่างถิ่นรวมกลุ่มกันมาแย่งเขตอิทธิพลที่เมืองอื่นก็ใช่ว่าจะไม่เคยเกิดขึ้น เพียงแต่ตอนนี้มันค่อย ๆ มีให้เห็นค่อนข้างน้อยแล้วเท่านั้น
“ใช่แล้ว แล้วคนพวกนั้นก็ป่าเถื่อนมาก พี่จงฉวนหาคนในท้องที่ไปช่วยพูด แต่สุดท้ายก็ถูกทำร้ายกลับมา เมื่อกี้นี้ฉันไปติดต่อตำรวจมา พอคนพวกนั้นเห็นตำรวจมาก็แยกย้ายสลายตัวไป ไม่นึกว่าพอตำรวจไปแล้ว พวกเขาจะไปก่อกวนอีก”
กู้หยุนหลานนวดคลึงหน้าผาก เธอรู้สึกปวดหัวมาก เจอกับกลุ่มอันธพาลป่าเถื่อนที่เอากำลังไม่ฟังเหตุผลแบบนี้ มันไม่มีวิธีแก้ปัญหาดี ๆ เลยจริง ๆ
“ที่รักไม่ต้องกังวลไปหรอก เดี๋ยวผมจะไปถามหัวหน้าจางเอง”
เรื่องคราวก่อนทำให้สร้างความสัมพันธ์กับหัวหน้าจาง หลี่โม่จึงเรียกใช้หัวหน้าจางอย่างไม่เกรงใจ
หลังจากโทรไป หลี่โม่ก็อธิบายสถานการณ์อย่างละเอียด
หลังจากได้ยินตำแหน่งไซต์ก่อสร้างที่หลี่โม่แจ้ง หัวหน้าจางก็เข้าใจทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
“คุณหลี่ ผมรู้จักเจ้าพวกนั้น พวกมันมาจากหนานซาน เป็นพวกอันธพาลหนังเหนียวที่รู้จักทางหนีทีไล่เป็นอย่างดี จนตามจับพวกมันไม่ได้เลย ทำได้เพียงไล่ให้แตกกระจายไป ผมคิดว่าแบบนี้จัดหน่วยย่อยไปเฝ้าระวังที่ไซต์ก่อสร้างของพวกคุณ เพื่อทำให้พวกมันกลัวดีกว่า”
หัวหน้าจางวางแผนที่จะให้ความช่วยเหลืออย่างจริงจัง ในเมื่อต้องช่วยแล้วก็ช่วยให้ถึงที่สุด เขาจัดทีมตำรวจลาดตระเวนไปรักษาความปลอดภัยที่ไซต์ก่อสร้างทันที เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้น
“แบบนั้นมันเป็นการแก้ที่ปลายเหตุ แล้วถ้าพวกมันไปก่อเรื่องอื่นอีกจะยิ่งเสียเปรียบ คุณรู้รายละเอียดของพวกมันหรือเปล่า? บอกรายละเอียดของพวกมันมาให้ผมหน่อย”
หัวหน้าจางครุ่งคิดครู่หนึ่ง เขาเคาะนิ้วลงบนเอกสารราชการฉบับหนึ่งบนโต๊ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...