“เฮอะ จิ้งจอกอย่างเธอชอบหลี่โม่เข้าแล้วล่ะสิ ฉันเตือนไว้ก่อนเลยนะ หลี่โม่เป็นคนของตระกูลกู้เรา เธอจะมาคิดมิดีมิร้ายกับเขาไม่ได้ หยุนหลาน เธอระวังยัยจิ้งจอกนี่ให้ดีเถอะ หรือฉันจะไปด้วยกันกับเขาเอง จะได้ช่วยดูหลี่โม่ให้”
กู้ชิงหลินพูดจบก็มองไปยังเฉินเสี่ยวถงอย่างลำพองใจ รู้สึกว่าตนหาข้ออ้างที่ยอดเยี่ยมได้แล้ว
เฉินเสี่ยวถงโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน นึกอยากจะเข้าไปกัดกู้ชิงหลินสักที
ทั้งสองจ้องหน้ากันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร
คังเหวินซินยืนสงบเสงี่ยมอยู่อีกด้าน รู้สึกว่ากำลังดูละครศึกสงครามวังหลังอยู่อย่างไรอย่างนั้น และคิดว่าอาจารย์ของตนช่างสุดยอดจริง ๆ
หากเป็นคนธรรมดาทั่วไป คงไม่มีผู้หญิงมาสนใจหรอก!
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการแก่งแย่งเลย ผู้ชายที่ถูกผู้หญิงทะเลาะกันเพื่อแย่งชิงได้นั้น ก็นับว่าเป็นเครื่องพิสูจน์ความยอดเยี่ยมของเขาได้เหมือนกัน
หลี่โม่สบถอยู่ในใจ เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมจู่ ๆ ตนถึงกลายเป็นที่ชื่นชอบขึ้นมา ภาพตรงหน้าทำให้หลี่โม่รู้สึกเหมือนอยู่ในความฝันอย่างนั้น
“หยุนหลาน หรือคุณไปกับผมด้วยดีไหม?” หลี่โม่เอ่ยด้วยน้ำเสียงค่อนข้างล่องลอย
หากพาภรรยาหลวงออกไปด้วย จะต้องกำจัดความชั่วร้ายได้อย่างแน่นอน พวกจิ้งจอกต่างก็ต้องหลีกทางให้ ในขณะเดียวกันหลี่โม่เองก็จะได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนเองด้วยเช่นกัน
“ฉันไม่ไปแล้วล่ะ ไหน ๆ ชิงหลินอยากไปก็ให้เธอไปด้วยแล้วกัน พวกคุณรีบไปรีบกลับล่ะ มีเรื่องอะไรก็รีบโทรมาหาฉันทันทีเลยนะ”
มีกู้ชิงหลินตามหลี่โม่ไปด้วย กู้หยุนหลานก็วางใจได้มาก ไม่ต้องพูดถึงอะไรอื่นเลย อย่างน้อยที่สุดก็สามารถกันเฉินเสี่ยวถงได้อย่างแน่นอน
อีกอย่างกู้หยุนหลานเองก็รู้สึกไม่สบายใจกับเรื่องการสอบสวนอะไรแบบนั้นด้วย เธอรู้สึกว่าไม่ไปเกี่ยวข้องกับเรื่องดำมืดพวกนั้นจะดีกว่า
หลี่โม่เกาหัวอย่างอับจนหนทาง ได้แต่พาเฉินเสี่ยวถงกับกู้ชิงหลินออกไปด้วยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...