คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 914

กุ่ยเอ้อมองไปทางหลงหานกวง หานเถี่ยโถวและคนอื่น ๆ แล้วเอ่ยอย่างสงบนิ่ง “ยอดฝีมือในสำนักของฉันกำลังจะมาถึงในไม่ช้า ฉันจะให้พวกเขาไปเจอกันที่เขตอนุรักษ์ป่าไม้ พวกนายไม่มีอะไรต้องกลัว”

“เอาเลย!”

หลงหานกวงเอ่ยนำ เพื่อกู้หน้าตัวเองคืนมา เขาคือคนที่จำเป็นต้องต่อสู้กับหลี่โม่ให้ถึงที่สุด

หานเถี่ยโถวและคนอื่น ๆ ลังเลเล็กน้อย พวกเขาก็รู้สึกว่า แผนการของกุ่ยเอ้อนั้นก็น่าเชื่อถืออยู่ โดยเฉพาะเมื่อมียอดฝีมือจากสำนักของกุ่ยเอ้อด้วยแล้ว มันไม่ยิ่งไม่มีอะไรน่ากังวลมากนัก ถ้าหากเอาชนะหลี่โม่ไม่ได้จริงๆ ก็ยังมียอดฝีมือจากสำนักของกุ่ยเอ้อคอยช่วยอยู่

“ฉันเองก็เอาด้วย”

“ก็แค่จัดการพวกปลายแถวคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ ฉันเอาด้วย”

เหล่ายอดฝีมือทยอยแสดงความคิดเห็นออกมา ไม่นานทั้งหมดต่างก็ตกลงร่วมปฏิบัติการ

กุ่ยเอ้อเริ่มทำการมอบหมายหน้าที่ หลังจากที่แบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบให้แต่ละคนเรียบร้อยแล้ว เขาก็ตะโกนเสียงดัง “เริ่มปฏิบัติการ!”

คนทั้งหมดออกจากห้องไปด้วยกัน พาเหล่าลูกน้องที่ได้รับมอบหมายขับรถมุ่งหน้าไปยังเขตอนุรักษ์ป่าไม้

......

หลี่โม่ไม่รู้เลยว่าปฏิบัติการใหญ่ที่มุ่งจู่โจมมาที่เขาได้เริ่มขึ้นแล้ว และกำลังนั่งปวดหัวอยู่ที่เบาะข้างคนขับ

เฉินเสี่ยวถงและกู้ชิงหลินที่อยู่เบาะหลัง ทะเลาะจิกกัดอย่างไม่มีใครยอมใครมาตลอดทาง โดยทั้งสองนั้นไม่ได้ลงไม้ลงมือแต่สู้กันด้วยฝีปาก

หลี่โม่พยายามเกลี้ยกล่อมอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่เป็นผล ได้แต่หลับตาทำสมาธิ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น

คังเหวินซินแอบลอบยิ้ม แล้วเอ่ยกับหลี่โม่เสียงเบา “อาจารย์ นี่คือที่เขาเรียกกันว่าความกลัดกลุ้มอันผาสุกในตำนานสินะครับ”