คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 939

“คุณชาย อย่ามาขู่ผมเลยครับ ผมไม่กลัวหรอกนะ สิ่งที่ผมพูดไปเมื่อครู่ล้วนมีเหตุมีผล หากไม่เชื่อก็ถามซินแสที่มาดูฮวงจุ้ยให้ได้เลยครับ คำพูดพวกนี้เขาเป็นคนพูดเองกับปากทั้งนั้น”

ผู้จัดการหวังแข็งขืน ไม่ยอมถอยแม้แต่น้อย

หลี่โม่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม "เหวินซิน อย่าหุนหันพลันแล่น ผู้จัดการหวังพูดถูกแล้ว คนที่โชคชะตาบารมีไม่ถึง ไม่มีทางข่มพลังฮวงจุ้ยอันยอดเยี่ยมได้แน่นอน”

คังเหวินซินพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "อาจารย์พูดถูกแล้วครับ แต่ด้วยบารมีของอาจารย์ จะต้องสามารถข่มมันได้อย่างแน่นอน พวกเรามาดูกันดีกว่า ที่นี่ล้วนได้รับการตกแต่งอย่างดี คุณหิ้วกระเป๋าเข้ามาอยู่ได้เลย เหลือแค่ดูว่าวิลล่าหลังนี้ถูกใจคุณหรือเปล่าก็พอครับ”

เมื่อเห็นคังเหวินซินพยายามเอาอกเอาใจหลี่โม่ ผู้จัดการหวังก็เกิดความสงสัยเล็กน้อย หรือว่าตนจะมองผิดไป?

ผู้ชายที่สวมเสื้อผ้าแผงลอยทั้งตัวคนนี้ เป็นคุณชายเศรษฐีที่มาลองสัมผัสประสบการณ์ชีวิตงั้นเหรอ?

ไม่อย่างนั้นทำไมคุณชายของตนถึงได้ไปประจบเอาใจเขาขนาดนี้กัน?

“คุณชาย ท่านนี้คืออาจารย์ของคุณเหรอครับ?” ผู้จัดการหวังถามอย่างสงสัย

“นี่คืออาจารย์ของฉันหลี่โม่ นายสุภาพกับอาจารย์ของฉันหน่อยล่ะ ไม่อย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันใช้อำนาจกลั่นแกล้งแล้วกัน” คังเหวินซินพูดอย่างเย็นชา

“ไม่ทราบว่าอาจารย์ท่านนี้สอนอะไรงั้นเหรอครับ ผมไม่เคยได้ยินเลยว่าคุณชายมีอาจารย์”

“แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วยล่ะ? นายเป็นใครฮะ? คิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”

ผู้จัดการหวังรู้ตัวว่าพูดผิดไป จึงรีบพยักหน้าและโค้งคำนับเพื่อยอมรับความผิด "ไม่ต้องบอกผมก็ได้ครับ ผมเพียงแค่สงสัย อาจารย์ของท่านผมย่อมต้องเคารพนับถืออย่างแน่นอน คุณชายวางใจได้"

“เลิกพูดไร้สาระ แล้วรีบแนะนำวิลล่าเถอะ อีกอย่าง เสนอราคาต้นทุนมาก่อน จะได้ให้อาจารย์ของฉันประเมินว่ามันคุ้มค่าหรือเปล่า” คังเหวินซินเอ่ยเร่งเร้า

เมื่อคิดว่าคฤหาสน์มูลค่าเกือบร้อยล้านสามารถซื้อได้ในราคาไม่กี่สิบล้าน กู้หยุนหลานก็พลันรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาทันที

นอกจากนี้ถึงแม้ว่า 22.7 ล้านจะไม่ใช่เงินน้อย ๆ แต่ถ้ากู้เงินผ่อนก็ใช่ว่าจะรับไม่ไหวเสียทีเดียว

หลี่โม่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ "เหวินซินราคานี้ดีมากจริง ๆ สภาพแวดล้อมของวิลล่าก็ไม่เลว การตกแต่งภายในก็ดูใช่ได้ ฉันว่าไม่ต้องดูให้ละเอียดแล้วล่ะ เซ็นสัญญาแล้วชำระเงินเลยก็แล้วกัน"

ผู้จัดการหวังเผยสีหน้าแบบว่า ‘ฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้’ เขาคิดในใจ 'พี่หย่งเฉียน ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ช่วยให้คุณถ่วงเวลานะครับ แต่ผมไม่มีปัญญาถ่วงเวลาจริง ๆ ถึงยังไงผมก็แจ้งคุณไปแล้ว คุณมาไม่ทันเองก็จะมาโทษผมไม่ได้นะครับ'

“อื้ม ๆ เซ็นสัญญาเลย ส่วนการชำระเงิน… ขอสินเชื่อได้ไหมคะ?” กู้หยุนหลานถามอย่างกระอักกระอ่วนเล็กน้อย

หลี่โม่ตบแขนกู้หยุนหลานเบา ๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ไม่ต้องกู้เงินหรอก จ่ายสดเลยก็ได้"