คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1026

เสียงของซูซี่ดังมาจากประตู

แคทเธอรีนฉวยโอกาสนี้เลื่อนตัวออกจากภายใต้อ้อมแขนของเวสลีย์ “ฉัน... ฉันต้องไปอาบน้ำให้ซูซี่ค่ะ คุณควรจะนอนไปก่อนเลยค่ะ”

เมื่อมองเงาร่างของแคทเธอรีนซึ่งกําลังจากไปด้วยความเร่งรึบ ดวงตาของเวสลีย์ก็เข้มทะมึน

เขาไม่ใช่คนโง่ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงการที่ร่างกายของแคทเธอรีนปฎิเสธต่อการสัมผัสของเขา

เธอปัดป้องเขาเหลือเกินแต่เธอกลับยินยอมพร้อมใจกับฌอนอย่างเต็มที่

‘แคทเธอรีนคุณโกหกที่บอกว่าคุณไม่มีความรู้สึกต่อฌอนอีกต่อไปแล้ว’

...

ในห้องน้ำจิตใจของแคทเธอรีนล่องลอยไปขณะที่เธออาบน้ำให้ซูซี่

เธอไม่คิดเลยว่าร่างกายของเธอจะรู้สึกต่อต้านกับเวสลีย์มากขนาดนี้

เธอควรทําอย่างไร? เธอเป็นภรรยาของเขาแล้ว และความรับผิดชอบบางอย่างไม่อาจจะหลบเลี่ยงได้

“แม่คะเมื่อกี้แม่วางแผนจะมีน้องกับลุงเวสลีย์หรือเปล่าคะ?” คําพูดของซูซี่น่าตกใจ

แคทเธอรีนหยิกแก้มของเธอด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ลูกกําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกันจ๊ะ? ใครบอกลูกเรื่องเหล่านี้เหรอ?”

“อาเลียมบอกหนูว่าอย่าได้จูบหรือแตะต้องเด็กผู้ชายที่โรงเรียนอนุบาล แบบนั้นทารกจะโผล่ออกมา” ซูซี่กล่าวอย่างมั่นใจ

สิ่งนี้ทําให้แคทเธอรีนเขินอายทําไมเลียมถึงบอกซูซี่เรื่องเหล่านั้น?

อย่างไรก็ตามเมื่อเธอนึกถึงการหายตัวไปของเลียมขึ้นมา เธอเริ่มรู้สึกเศร้าและกังวลใจ

“แม่ขา หนูไม่ชอบให้แม่ทําแบบนั้นกับลุงเวสลีย์” ซูซี่พูดพร้อมกับขมวดคิ้ว "หนูชอบให้แม่นอนกับหนู"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน