คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1030

“แกต้องรับผิดชอบมันจริง ๆ น่ะแหละ” คุณท่านฮิลล์จ้องไปที่ฌอน “ตัวแกเองควรอยู่ที่ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ถ้าไม่ใช่เพราะแกพาแคทเธอรีนไปต่างประเทศ คนอื่นคงจะไม่ได้มีโอกาสแอบเข้าไปสอดแนม

“แต่เราก็ไม่สามารถตําหนิแกได้ทั้งหมดด้วยเหมือนกัน มันเป็นโชคชะตาล้วน ๆ แกและแม่ของแกเหมือนกันเลยพวกแกทั้งคู่ชอบพาตัวเองไปพบทางตันและไม่รู้วิธีการทนุถนอมกับสิ่งที่คู่ควรจะดูแลทนุถนอมรักษาไว้ให้ดี พ่อแกปฏิบัติต่อเธออย่างดีในตอนนั้นทว่าเธอจ้องดูถูกเขา เธอเอาแต่คิดว่าเมสันรักเธออย่างสุดซึ้ง”

พ่อ...

คํานั้นไม่คุ้นเคยเลยฌอนไม่ได้ยินมานานแล้ว

เขางุนงงอยู่ครู่หนึ่งจนกระทั่งได้ยินท่านผู้หญิงฮิลล์พูดว่า “ไม่ได้ข่าวพ่อของหลานมาหลายสิบปีแล้ว ยายคาดว่าเขาคงแต่งงานกับใครสักคนมีลูกไปแล้วที่เมืองนอก”

เมื่อเธอพูดจบรถเก๋งซีดานสีดําก็แล่นเข้ามา ลีอาลงจากรถเอ่ยถาม "ทุกคนกําลังคุยอะไรกันอยู่เหรอคะ?"

ท่านผู้หญิงฮิลล์เอ่ยตอบห้วน ๆ ว่า "เรากําลังพูดถึงเบรนแนนจ้ะ"

ลีอาตกตะลึง คนผู้นั้นได้จากโลกของเธอไปนานมากจนเธอแทบจะลืมชีวิตในช่วงนั้นของเธอไปแล้ว

“ถ้าแกยอมฟังเราบ้างในตอนนั้นและอยู่กับเบรนแนนไปซะตอนนี้คงไม่มีปัญหาหนักถึงเพียงนี้” ท่านผู้หญิง

ฮิลล์กล่าว “แกยังกล้าพูดด้วยซ้ำว่าเบรนแนนโลภอยากได้ความมั่งคั่งของตระกูลฮิลล์ แกนี่ตาบอดจัง”

ลีอารู้สึกอึดอัด “นั่นก็ไม่แน่เหมือนกันแหละค่ะแม่ บางทีเขาอาจเป็นคนประเภทเดียวกับเมสันก็ได้ พ่อคะแม่คะเลิกพูดถึงเรื่องนี้ได้แล้วค่ะ ฌอนลูกกลับมาได้ถูกจังหวะพอดี แม่ได้รับข้อมูลมาว่าผู้อํานวยการของการ์สัน คอร์ปอเรชั่นกลับมาปักหลักที่ออสเตรเลียเป็นมั่นเหมาะแล้ว หากเราสามารถร่วมมือกับการ์สัน คอร์ปอเรชั่น และนำเอาความรู้ความชำนาญขั้นสูงของบริษัทพวกเขาเข้ามาชั่วคราว ฮิลล์ อิเล็คทรอนิกส์ อาจเอาชนะอุปสรรคนี้ได้จ้ะ”

"การ์สัน คอร์ปอเรชั่น?" ฌอนทั้งประหลาดใจและสับสน

เขาจําได้ว่าบริษัทนี้เป็นบริษัทขนาดใหญ่ในยุโรปที่ก่อตั้งขึ้นมาไม่นานมันเพิ่งจะเพียง 20 ปีเอง

การ์สัน คอร์ปอเรชั่นดำเนินธุรกิจเงียบ ๆ ไม่ค่อยเป็นข่าว ผู้ที่มีอํานาจอยู่เบื้องหลังนั้นลึกลับและไม่ได้เข้ามามีติดในโผจัดอันดับคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลกด้วยซ้ำ แต่ทว่าไม่มีใครกล้าประเมินบริษัทนั้นต่ำเกินไปเนื่องจากเห็นได้ชัดว่าการ์สัน คอร์ปอเรชั่นมีสํานักงานต่าง ๆ มากมายในกว่า 100 ประเทศ

เขาสั่งเครื่องดื่มมาเยอะแยะมากมาย เขากระดกแก้วดื่มแอลกอฮอล์แก้วแล้วแก้วเล่าราวกับว่าความเจ็บปวดในใจของเขาจะบรรเทาลงไปได้ก็ต่อเมื่อเขาเมา

ในห้องส่วนตัวบนชั้นสองเมื่อโทมัสออกมาเข้าห้องน้ำ ดวงตาของเขาลุกวาวขึ้นมาเมื่อได้เห็นฌอนที่กําลังดื่มอยู่ชั้นล่าง

เขาโทรหาซาร่าทันที “ซาร่า ทายสิว่าฉันเจอใครที่บาร์? ฌอนไงล่ะ โอ้โห ตอนนี้เขาโทรมมากเลยนะ เขาสวมเสื้อยืดถูก ๆ และกำลังดื่มระบายความเศร้าโศก”

"เขาน่ะเหรอ?" มุมปากของซาร่าเชิดขึ้น

ฌอนเป็นผู้หนึ่งซึ่งเธอเคยรักทว่าก็เกลียดเขาด้วยในเวลาเดียวกัน น่าเสียดายที่ในอดีตชายผู้นั้นไม่รู้วิธีทะนุถนอมดูแลเธอ

ยังไงตอนนี้ฌอนก็โทรมมากจนเขาไม่ดีพอสําหรับเธออีกต่อไป และเธอจะไม่มีวันลืมความอัปยศอดสูในตอนนั้น “นายพบเขาแล้วงั้นก็หาคนมาสร้างความบันเทิงเขาให้สาสมสิ”