คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1035

“นายแน่ใจนะ?” ฌอนพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่มีความแค้นเคืองอะไรกับโทมัสเลย”

“นายแน่ใจหรือว่าไม่มี?” เชสเตอร์เตือนเขา

“นายกําลังพูดถึงการเลิกราของฉันกับซาร่าอยู่เหรอ?” ถึงฌอนประหลาดใจแต่แววตาความไม่พอใจของเขาก็ปรากฏขึ้นมา

เขาไม่คิดว่าเขาติดค้างอะไรกับซาร่า ท้ายที่สุดพี่น้องนีสันก็มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวอยู่เบื้องหลังยัอนไปหลายเหตุการณ์หลังจากเขากลับมาคืนดีกับแคทเธอรีน

เชสเตอร์ถอนหายใจ “ฉันไม่แน่ใจ ฉันพูดได้แค่ว่าโทมัสไม่เคยเป็นคนดีมาตั้งแต่แรก คนอย่างเขามีแต่จะคอยรับความช่วยเหลือของนายเท่านั้นแหละ แต่แล้วพอนายไม่ช่วยเขาก็กลับเป็นเกลียดนายแทน”

"เขาทําแบบมีวัตถุประสงค์" ฌอนเข้าใจอย่างรวดเร็ว “มันไม่สะดวกที่เขาจะทําเองเพราะเขากลัวว่าจะทําให้พวกนายขุ่นเคือง ดังนั้นเขาจึงยุยงให้ไซม่อนมาแทนไงล่ะ”

“ฉันก็สังหรณ์ใจว่าเป็นอย่างนั้นแหละ เมื่อตอนเขาวางยาเฟรยาครั้งที่แล้ว ร็อดนีย์ต้องการสั่งสอนเขา แต่เขาก็หนีไปต่างประเทศ ฉันเดาว่าเขากลับมาโดยคิดว่าความโกรธของร็อดนีย์คงบรรเทาลงแล้ว และมันกว่าหนึ่งเดือนแล้วที่เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น” เชสเตอร์กล่าวว่า “นายเป็นพี่น้องของฉันดังนั้นฉันจะลุกขึ้นสู้เพื่อนายในเรื่องนี้”

"อืม"

จิตใจของฌอนยังคงสับสนอยู่ “อ้ออีกอย่างนะ เมื่อคืนฉันกลับมาได้ยังไง?”

“ฉันจะรู้ได้ยังไง? ฉันเพิ่งรู้ว่านายถูกซ้อมยับเมื่อเช้านี้เอง”

ฌอนก้มศีรษะลง ทันใดนั้นเขาถึงสังเกตเห็นว่าที่หลังมือและตามร่างกายของเขามีการทำแผลทายาเรียบร้อย ไม่เพียงเท่านั้นทว่าเสื้อผ้าของเขาก็เปลี่ยนด้วยเช่นกัน

การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง หลังจากที่เขาวางสาย เขาก็กระชากกางเกงออกและมองเข้าไปข้างใน

เวรละ กางเกงในของเขาก็ถูกเปลี่ยนด้วยนี่สิ

นั่นหมายความว่าคงมีใครบางคนพบเขาเข้าเมื่อคืนนี้

คือใครกันนะ?

เขาจําได้ว่าฝันถึงแคทเธอรีนว่าเธออยู่ที่นี่เมื่อคืน

นั่น... คงเป็นไปไม่ได้หรอก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน