ตอน บทที่ 1056 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1056 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ใช่แหละ แต่หลังจากนั้นนายถูกสะกดจิตและหัวฟัดหัวเหวี่ยงเมื่อฉันบอกนายถึงเรื่องนี้ นั้นยังเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกได้ด้วยแหละว่ามีบางอย่างผิดปกติมากจนฉันไม่กล้าพูดถึงมันอีกเลย”
เฮดลีย์เสริมว่า “ตอนนั้นเป็นไปได้ว่าคุณสงสัยว่าซาร่าได้ทำการเปลี่ยนเถ้าของเจนนิเฟอร์จึงบอกให้ผมตรวจสอบดู ซึ่งคนจากแผนกประเมินวิเคราะห์ได้บอกมาว่ามันอาจเป็นขี้เถ้าของแมวหรือสุนัขน่ะครับ”
“ซาร่าเปลี่ยนเถ้าของเจนนิเฟอร์ไปเป็นของแมวหรือสุนัขงั้นเรอะ?” เชสเตอร์ตัวแข็งไปทีเดียว
เขายอมรับว่าเขาไม่ใช่คนประเภท "ใจดี" แต่การถึงกับสลับขี้เถ้าของร่างผู้วายชนม์กับของสุนัขได้ลงคอแล้วคนผู้นั้นวิกลจริตจิตเสื่อมถึงเพียงไหน? “ดังนั้นโกฐที่ถูกฝังไว้กับพ่อของซาร่าก็แค่...ขี้เถ้าของสัตว์เหรอ?”
"คุณจะพูดอย่างนั้นก็ได้ครับ" เฮดลีย์พยักหน้า
ฌอนและเชสเตอร์ทั้งคู่ต่างก็พูดไม่ออกพอกัน
หลังจากเงียบไปนาน เชสเตอร์พูดด้วยเสียงต่ำว่า “บางที...โทมัสมันทำแหละน่า”
“นายไม่เชื่อว่าเธอจะเลวได้ขนาดนั้นเหรอไง?”
ฌอนไม่กล้าเชื่อใจซาร่าอีกแล้ว “ฉันรู้จักเธอมานานที่สุดแต่เธอก็ยังกล้าเสี่ยงทําลายฉันด้วยการสะกดจิตฉันจนได้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับโลแกนก็เป็นฝีมือของเธอเช่นกันเป็นแน่ โทมัสน่ะฉลาดขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ใช่ โทมัสน่ะแย่แต่จากวิธีที่เขาบริหารนีสัน คอร์ปอเรชั่น นายสามารถบอกได้เลยว่าเขาไร้สมอง ถ้าเขามีสมอง นีสันคงไม่หยุดชะงักไปถึงแม้ฉันจะสนับสนุนพวกเขามาหลายปีแล้วก็ตาม ถ้าเราไม่ได้ไปประกันตัวเขาออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าเขาคงได้ติดคุกไปนานแล้ว”
เชสเตอร์ถอนหายใจยาว “เรารู้จักซาร่ามากว่าสิบปีแล้ว ในใจฉันเธอเป็นสาวน้อยแสนดีเสมอ เธอเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไร? หรือเป็นเพราะเธอเผชิญเรื่องต่าง ๆ มากมายในช่วงสองสามปีที่เธออยู่ในสหรัฐ?”
“บางทีเธอเปลี่ยนไป หรือบางที... เธอเป็นแบบนี้มาตลอดอยู่แล้วเพียงแต่เราไม่เคยเห็นมัน เธอเก่งที่สุดในการซ่อนเร้นตัวตนของเธอ”
ทันใดนั้นฌอนก็พูดขึ้น “นึกดูแล้วตอนที่เรายังเด็ก เรามักตั้งแง่กับแชริตี้เพื่อปกป้องซาร่า เพราะเราคิดว่าเธอเอาแต่รังแกซาร่าเสมอ บางทีแล้ว...”
ใบหน้าหล่อเหลาของเชสเตอร์เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ชื่อ “แชริตี้” ต้องห้ามสําหรับเขา “นายคิดว่าซาร่าเป็นคนใส่ร้ายแชริตี้ด้วยเหรอ?”
ฌอนมองเขาอย่างสับสน “ฉันไม่รู้ ฉันก็แค่คาดเดาไป”
เมื่อก่อนเขาเป็นคนใจเย็นอย่างมาก แต่ในขณะนั้นจิตใจของเขากําลังคิดถึงแต่สิ่งที่ฌอนบอก
อาจจะ...
ฌอนพยายามจะบอกอะไร? บางทีแชริตี้อาจไม่เคยรังแกซาร่ามาก่อนเลยก็ได้และทั้งหมดล้วนเป็นการกระทําที่วางแผนเล่นละครโดยซาร่า?
ฮึ ว่าแต่หลักฐานอยู่ไหน?
เพียงแค่เพราะพวกเขาไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ ทางสายเลือดเหรอ?
รถแล่นบนถนนได้ครู่เดียวในที่สุดเขาก็หักพวงมาลัยเพื่อไปยังสุสานในเขตชานเมืองหลวง
เมื่อเขามาถึงที่หลุมฝังศพของบอริสและเจนนิเฟอร์ เขาก็เห็นว่าพวกเขาได้ถูกขุดนำขึ้นมาแล้ว โกฐสองใบที่อยู่ข้างในนั้นหายไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...