คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 113

“...”

แคทเธอรีนถูกห้อมลอมไปด้วยนักข่าวจำนวนมากที่ถือไมโครโฟนเอาไว้ในมือ

เธออยากอธิบาย ทว่าไม่มีใครสนใจเธอเลย พวกเขายังผลักเธอทั้ง ๆ ที่เธอสวมรองเท้าส้นสูง ในที่สุดเธอก็ถูกผลักจนล้มลงไปกับพื้น

ไม่มีนักข่าวคนใดช่วยเธอให้ลุกขึ้นมา พวกเขามัวแต่สนใจกับการถ่ายรูปเธอ

“พวกคุณมัวทำอะไรอยู่? ออกไปให้พ้นทาง!”

อีธานที่มาได้ทันเวลา เขาทันได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอดี เขาผลักนักข่าวออกทันทีและช่วยแคทเธอรีนให้ลุกขึ้น “เป็นอะไรไหมเคธี่?”

แคทเธอรีนรู้สึกหดหู่เมื่อเห็นเขา แน่นอนว่าพวกนักข่าวเริ่มรู้สึกสนอกสนใจขึ้นมาทันที

“นั่นอีธานหนิ! เขารีบมาที่นี่ทันที!”

“ก็ใช่น่ะสิ พวกเขาทั้งสองคนแอบคบกัน”

“น่ารังเกียจอะไรขนาดนี้!”

อีธานรู้สึกโกรธมากเมื่อแคทเธอรีนและเขาโดนดูถูก “ระวังคำพูดคำจาของคุณไว้ด้วย เรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ ผมเองที่เป็นคนทิ้งเธอ คนที่ผมทำร้ายคือแคทเธอรีน ไม่ใช่รีเบคก้า”

“ฮื้อ ก็แน่ล่ะ คุณต้องปกป้องแคทเธอรีนเพราะว่าคุณรักเธอ”

“รีเบคก้าช่างน่าสงสารอะไรอย่างนี้!”

“นั่นน่ะสิ รีเบคก้าโชคร้ายจริง ๆ ที่มีน้องสาวแบบนี้!”

แคทเธอรีนรู้สึกโกรธอีธานที่เข้ามาสร้างปัญหาในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้

แคทเธอรีนและอีธานไม่สามารถแทรกตัวออกไปได้ และที่แย่ไปกว่านั้น ผู้คนที่ปิดกั้นทางออกของพวกเขาเริ่มก้าวร้าวขึ้นเรื่อย ๆ

ท่ามกลางความโกลาหล เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็รีบเข้ามาไล่นักข่าวให้ออกไป

เวสลีย์เบียดตัวเดินผ่านช่องว่างเข้าไปแล้วก็พบแคทเธอรีนที่ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง จากนั้นเขาก็บอกนักข่าวด้วยความโกรธ

“นี่พวกคุณกำลังสัมภาษณ์หรือสอบปากคำเธอ? คุณกำลังรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้ด้วยการใช้ความรุนแรงอย่างนั้นเหรอ? พวกคุณมีจรรยาบรรณนักข่าวหลงเหลืออยู่อีกไหม?”

อย่างไรก็ตาม มันเป็นความหวังดีของเวสลีย์

หญิงสาวพยักหน้า “ฉันเข้าใจค่ะ”

อีธานถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อรู้ว่าเป็นแค่เพียงการแสดง “เคธี่ ผม...”

“อย่ามาเรียกฉันแบบนี้ มันฟังดูน่าขยะแขยง” ตอนที่แคทเธอรีนเห็นเขา ความโกรธก็ปะทุขึ้นในกายของเธอ

“อีธาน นายกำลังผลักฉันให้ไปเจอกับทางตันเหรอ? นายก็รู้ว่าทุกคนต่อต้านความสัมพันธ์ของพวกเรา แต่นายก็ยังมาหาฉัน นายกำลังเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟ นายคิดว่าฉันสมควรได้รับการโจมตีที่น่าสมเพชแบบนั้น? ที่ผ่านมาฉันทำผิดต่อนายเหรอ? ทำไมนายต้องจงใจเข้ามายุ่งวุ่นวายกับฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วย?”

“ฉัน… ฉันไม่ได้ตั้งใจ”

เมื่อต้องเผชิญกับคำต่อว่าของเธอ อีธานเองก็จนปัญญา

หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เขาก็คงโกรธ อย่างไรก็ตามในจุดนั้นความคิดของเขาก็เต็มไปด้วยความคิดแง่บวกต่อแคทเธอรีนและความคิดแง่ลบต่อรีเบคก้า

“ฉันมาที่นี่เพราะฉันต้องการขอโทษเธอ ตอนที่ฉันเห็นเธอถูกรุมล้อมไปด้วยนักข่าวตอนนั้น ฉันกลัวว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บ ฉันเลยทนไม่ได้เลยทำแบบนั้นลงไป ขอโทษนะเคธี่ ขอโทษจริง ๆ ฉันโง่เองที่โดนรีเบคก้าหลอก ในที่สุดฉันก็รู้แล้วว่าเธอคือคนที่ดีกับฉันที่สุด”