คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 363

“ไม่มีอะไรค่ะ คุณผู้หญิงเป็นคนที่มีรูปร่างเหมือนนางแบบเลยนะคะ แถมผมยังหนาอีกด้วย เธอสวยเหมาะกับคุณมากเลยค่ะ”

ด้วยคำชมเป็นชุดของผู้จัดการหญิง แคทเธอรีนถึงกับพูดไม่ออก ผู้จัดการพิสูจน์ตัวเองแล้วจริง ๆ ว่าเธออยู่ในวงการขาย เธอชมหน้าตาของแคทเธอรีนและแม้กระทั่งผมของเธอ

ในเวลาไม่นานหลังจากนั้น เครื่องประดับที่สวยงามก็เรียงรายมาให้ชม แสงแวววาวของเครื่องเพชรทำให้แคทเธอรีนรู้สึกตาลาย

“คุณชอบอันไหน? คุณเลือกแบบไหนก็ได้ คุณจะซื้อทุกอย่างกลับบ้านเลยก็ได้” ด้วยความร่ำรวยมหาศาลของเขา ฌอนพูดอย่างวางท่า

แคทเธอรีนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

ในที่สุดเธอก็เลือกแหวนเพชรที่ชอบที่สุด ทว่าเพราะฌอนรู้สึกว่ามันเบาจนเกินไป เขาจึงเลือกแหวนเพชรสีชมพูอ่อนให้เธอแทน หลังจากที่สวมแหวนลงบนนิ้วมือเรียวสวยของเธอ เธอรู้สึกมีชีวิตชีวาราวกับเป็นหญิงสาว

ผู้จัดการหญิงระบายยิ้มและพูดขึ้น “คุณรสนิยมดีนะคะคุณชายคนโต แหวนเพชรวงนี้มีน้ำหนัก 13.14 กรัม”

แคทเธอรีนปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว “แหวนวงนี้หนักเกินไป...”

“ใส่ไปเถอะ แล้วอย่าคิดแม้แต่จะถอดแหวนออก” ฌอนสั่ง

แคทเธอรีนถึงกับพูดไม่ออก ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนบอกให้เธอเลือกเครื่องประดับ ทว่าเขาก็มีรสนิยมดี แล้วเธอเองก็ชอบสีชมพูมาก ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่เมลเบิร์น เธอคงจะมีความสุขมาก

“เลือกแหวนสำหรับผู้ชายให้ผมด้วยสิ” ฌอนเตือน

เพราะเขาชอบเครื่องประดับชิ้นใหญ่ แคทเธอรีนจึงจงใจเลือกแหวนล้อมเพชรให้กับเขา

แหวนอาจจะดูไม่มีรสนิยม ทว่าดูเหมือนว่ามันมาจากแบรนด์แฟชั่นระดับสากล เมื่อสวมลงบนนิ้วของเขา มันกลับดูสวยงามไม่ว่าจะเป็นมุมไหน

แคทเธอรีนอึ้งไป เมื่อเห็นท่าทางสับสนของเธอ ฌอนลูบเรือนผมของเธออย่างพึงพอใจ “เลือกเก่งมาก”

แคทเธอรีนตอบกลับ “ฉัน...” แคทเธอรีนรู้สึกไม่เชื่อ

ทันทีที่ทั้งสองคนก้าวออกจากร้านขายเครื่องประดับ แสงแฟลชจากกล้องก็สว่างวาบจากด้านนอก มีนักข่าวมาถ่ายรูปของพวกเขา