คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 366

ทันทีที่พันผ้าพันแผลเสร็จ ประตูก็ถูกกระแทกเปิดอย่างแรง

ร็อดนีย์ถลาเข้ามา เมื่อเขามองเห็นอาการบาดเจ็บที่มือของฌอน เขาจึงพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง “นายไม่เป็นไรใช่ไหมฌอน? หมดสภาพแบบนี้เพราะผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ?”

“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน” ฌอนพูดอย่างไม่ไยดี

“ฉันนับถือนายในฐานะพี่ชาย” ร็อดนีย์พูดด้วยความรำคาญ “ดูสิ่งที่เลียมทำสิ เขาเป็นคนเติมเชื้อไฟบนอินเตอร์เน็ต และกระตุ้นให้ทุกคนในออสเตรเลียวิพากษ์วิจารณ์นาย แม้แต่ครอบครัวผู้มีอิทธิพลที่เคยเกรงใจและเคารพนายยังเอาแต่หลบหน้านายอย่างกับนายเป็นโรคระบาด ตอนนี้นายรู้สึกไม่ถือสาทุกคนที่อยู่ข้างเลียมใช่ไหม?”

เชสเตอร์หัวเราะออกมา “ร็อดนีย์ นายเว่อร์ไปหน่อยมั้ง ฌอนดูเหมือนคนที่จะยอมแพ้อะไรง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยหรือไง?”

“แต่...”

“ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเลียมที่จะเข้าไปดูแลฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น” เชสเตอร์เบนสายตาไปหาฌอน

ฌอนยิ้มออกมา “นายรู้จักฉันดีเหมือนกันนี่”

ร็อดนีย์น้อยใจ “ใช่สิ ฉันมันชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น เมื่อวันก่อนนายยังต่อยฉันบนเรือยอร์ชเลย”

“สมน้ำหน้า...” ฌอนตอบอย่างไม่ใส่ใจ

ร็อดนีย์พูดไม่ออก

ไอ้คนเลว นี่เขาโกรธจริง ๆ นะ

“เอาล่ะ ลืมเรื่องที่ไม่มีความสุขไปเถอะ ร็อดนีย์บินกลับมาที่นี่จากเมลเบิร์น เมื่อเขารู้ว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับนาย คืนนี้ไปเที่ยวกันเถอะ”

ฌอนยังคงทำหน้าเฉยเมย “แล้วเขามาที่นี่เพื่ออะไร? มาช่วยฉันหรือไง?”

“มาดื่มกับนายไง” เชสเตอร์ยิ้มกว้างเห็นฟัน “การดื่มช่วยให้คนลืมความเศร้าได้นะ”

“...”

...