คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 366

ทันทีที่พันผ้าพันแผลเสร็จ ประตูก็ถูกกระแทกเปิดอย่างแรง

ร็อดนีย์ถลาเข้ามา เมื่อเขามองเห็นอาการบาดเจ็บที่มือของฌอน เขาจึงพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง “นายไม่เป็นไรใช่ไหมฌอน? หมดสภาพแบบนี้เพราะผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ?”

“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน” ฌอนพูดอย่างไม่ไยดี

“ฉันนับถือนายในฐานะพี่ชาย” ร็อดนีย์พูดด้วยความรำคาญ “ดูสิ่งที่เลียมทำสิ เขาเป็นคนเติมเชื้อไฟบนอินเตอร์เน็ต และกระตุ้นให้ทุกคนในออสเตรเลียวิพากษ์วิจารณ์นาย แม้แต่ครอบครัวผู้มีอิทธิพลที่เคยเกรงใจและเคารพนายยังเอาแต่หลบหน้านายอย่างกับนายเป็นโรคระบาด ตอนนี้นายรู้สึกไม่ถือสาทุกคนที่อยู่ข้างเลียมใช่ไหม?”

เชสเตอร์หัวเราะออกมา “ร็อดนีย์ นายเว่อร์ไปหน่อยมั้ง ฌอนดูเหมือนคนที่จะยอมแพ้อะไรง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยหรือไง?”

“แต่...”

“ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเลียมที่จะเข้าไปดูแลฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น” เชสเตอร์เบนสายตาไปหาฌอน

ฌอนยิ้มออกมา “นายรู้จักฉันดีเหมือนกันนี่”

ร็อดนีย์น้อยใจ “ใช่สิ ฉันมันชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น เมื่อวันก่อนนายยังต่อยฉันบนเรือยอร์ชเลย”

“สมน้ำหน้า...” ฌอนตอบอย่างไม่ใส่ใจ

ร็อดนีย์พูดไม่ออก

ไอ้คนเลว นี่เขาโกรธจริง ๆ นะ

“เอาล่ะ ลืมเรื่องที่ไม่มีความสุขไปเถอะ ร็อดนีย์บินกลับมาที่นี่จากเมลเบิร์น เมื่อเขารู้ว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับนาย คืนนี้ไปเที่ยวกันเถอะ”

ฌอนยังคงทำหน้าเฉยเมย “แล้วเขามาที่นี่เพื่ออะไร? มาช่วยฉันหรือไง?”

“มาดื่มกับนายไง” เชสเตอร์ยิ้มกว้างเห็นฟัน “การดื่มช่วยให้คนลืมความเศร้าได้นะ”

“...”

...

วิลล่าของตระกูลยูล

ในตอนนี้ที่นิโคลารู้ว่าฌอนซื้อเครื่องประดับชิ้นหนึ่งที่มีราคา 15 ล้านดอลล่าร์ ให้กับแคทเธอรีน เธอรู้สึกโกรธจัดจนทำแจกันในห้องนั่งเล่นแตก

“มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นกับฌอนจริง ๆ เมลานี่ดูแลเขาเป็นอย่างดี แต่เขาเลือกที่จะแต่งงานกับนังลูกนอกสมรสนั่น กรี๊ดดดดดดดด นังแคทเธอรีน แกน่าจะตายเหมือนแม่ของแก”

“พอ คำพูดของเธอชักจะหยาบคายเกินไปแล้วนะ” โจเอลทนต่อพฤติกรรมของเธอไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

“โจเอล คุณมันขยะไร้ค่า” นิโคลาด่าว่าเขาขณะที่แสดงท่าทางดูถูกเขา “มีคนมาแย่งแฟนของลูกสาวคุณไปและกลั่นแกล้งลูกคุณ แต่คุณก็ไม่ได้ทำอะไรเพื่อช่วยลูกเลย ตอนนี้เมลานี่และเฟรกัสถูกขังอยู่ที่สถานีตำรวจ คุณก็ยังไปประกันตัวพวกเขาออกมาไม่ได้ คุณเป็นผู้ชายประสาอะไรของคุณ?”

“ระวังปากหน่อย นิโคลา” โจเอลเดือดดาลด้วยความโกรธ มันทำให้เขารู้สึกรังเกียจเมื่อมองไปยังนิโคลา ที่ตอนนี้ดูเหมือนผู้หญิงบ้าไปแล้ว

“ฉันพูดอะไรผิดไปอย่างนั้นเหรอ? คุณมันอ่อนแอ และนั่นเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเมลานี่ถึงถูกหลอก ถ้าคุณไม่ไปช่วยลูก ฉันจะหาทางออกเอง”

เมื่อพูดจบ นิโคลาก็ขับรถไปยังคฤหาสน์ตระกูลฮิลล์ คุณท่านฮิลล์รู้สึกสงสารตระกูลยูลมาก เขาจึงพยายามคิดหาวิธีประกันตัวเมลานี่และเฟรกัสออกจากสถานีตำรวจ

ในวันที่เมลานี่ได้รับการประกันตัว เธอกอดนิโคลาและร้องไห้ด้วยความเศร้าเสียใจ “คุณแม่ คุณชายฮิลล์คนโตทำเกินไปแล้ว เขาไม่เคยซื้อเครื่องเพชรให้หนูเลย แต่เขากลับใช้เงินตั้งเยอะซื้อให้นังแคทเธอรีน หนูอยากฆ่านังแคทเธอรีน”

นิโคลาขบฟันแน่น “แน่นอน แม่จะส่งมันไปลงนรกให้ไปเจอกับนังเชอรีนเอง ถึงยังไงสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือทำให้ลูกดีขึ้น...”

“คุณแม่คะ หนูชอบแค่คุณชายคนโตเท่านั้น” เมลานี่ตอบพร้อมกับสะอื้นไห้

“หุบปากนะ” นิโคลาพูดขึ้นด้วยความโกรธ “ทำไมลูกถึงยังเอาแต่คิดถึงเขาทั้ง ๆที่เขาฉีกหน้าลูกแบบนั้น? คิดให้ดี แต่แม่จะไม่ปล่อยให้เขาลอยนวลเพราะคราวนี้เขาฉีกหน้าเราไม่มีชิ้นดี”

“คุณแม่วางแผนอะไรไว้คะ? เขาเป็นคุณชายคนโต เราไปมีเรื่องกับเขาไม่ได้...”

นิโคลาพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ลูกคิดมากไป คุณชายคนโตไม่ได้มีอิทธิพลมากเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ในไม่ช้านี้ เขาจะต้องโดนพวกชนชั้นสูงในแคนเบอร์ราคว่ำบาตรเอา และอนาคตของเขาจะต้องตกอยู่ในความเสี่ยง”

เมลานี่รู้สึกสับสน “คุณแม่ หนูไม่เข้าใจว่าคุณแม่พูดอะไร ทำไมพวกชนชั้นสูงจะต้องคว่ำบาตรเขา...?”

“ลูกจะเข้าใจเรื่องนี้ในไม่ช้านี้ ตระกูลฮิลล์รู้สึกสงสารลูก ดังนั้นพวกเขาจึงสัญญาว่าจะจัดงานแต่งงานให้กับลูกเป็นการส่วนตัว เป็นชาร์ลี แคมโปสจากตระกูลแคมโปส”

เฟรกัสทั้งรู้สึกแปลกใจและยินดี “เลียมเป็นประธานของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ยิ่งไปกว่านั้น ชาร์ลีเองก็เป็นญาติกับเลียมเหมือนกัน และเป็นหลานของลีอา ดังนั้นเขาจึงมีอนาคตไกล นอกจากนี้ ฐานะของตระกูลแคมโปสยังเทียบได้กับตระกูลยูลของเรา”