คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 428

“...”

คำถามของแคทเธอรีนได้รับความเงียบตอบกลับมา

“เอาล่ะค่ะ ในที่สุดตอนนี้ดิฉันก็มีโอกาสได้พูด ในเรื่องของอาการป่วยของฌอนนะคะ เป็นเรื่องจริงค่ะ แต่เขาไม่ได้ทำร้ายพี่เลี้ยงของเขาโดยไม่มีเหตุผลนะคะ นี่เป็นรายงานทางการแพทย์เกี่ยวกับการรักษาของฌอนตอนที่เขาอายุแปดขวบ เขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าและมีภาวะผิดปกติทางจิตใจหลังจากประสบกับสถานการณ์รุนแรง เพราะเขาต้องทนทุกข์จากการถูกทารุณกรรมมาเป็นเวลานาน ด้วยความจริงที่ว่าเขาถูกพี่เลี้ยงทำร้ายมานานแล้ว”

แคทเธอรีนชำเลืองมองหลังเวที แล้วภาพวิดีโอเก่า ๆ ก็ปรากฏขึ้นบนจอภาพ

ในที่เกิดเหตุ พบเจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังสอบปากคำหญิงวัยกลางคนที่มีผมเผ้ารุงรังและมีริ้วรอยบนใบหน้า “คุณทำยังไงเมื่อเขาร้องไห้?”

“ฉันจะถอดเสื้อผ้าของเขาและขังเขาเอาไว้ในตู้”

“นานแค่ไหนที่คุณขังเขาเอาไว้?”

“ปกติก็หนึ่งวันถึงสองวัน ตระกูลฮิลล์ไม่ได้สนใจเขา เลยไม่มีใครรู้ เขาไม่ตายหลังจากที่ไม่ได้กินอาหารมาสองวัน”

เจ้าหน้าที่ตำรวจโมโหมาก “คุณทำแบบนั้นในฤดูหนาวด้วยเหรอ?”

“ใช่ เมื่อฉันสังเกตเห็นว่าเขาหมดสติไปเพราะความหนาว ฉันจะรีบดึงเขาออกมาทันทีและบอกกับพวกตระกูลฮิลล์ว่าเขาเป็นไข้เพราะเขาสวมเสื้อผ้าไม่หนาพอ พวกตระกูลฮิลล์เชื่อฉัน ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อคิดดูแล้วว่าปกติฌอนอยู่ห่างจากทุกคน พวกเขาทุกคนทำเหมือนไม่ชอบเขา”

“...”

หลังจากที่วิดีโอห้านาทีนั้นจบลง ความเงียบก็ปกคลุมสถานที่จัดงาน นักข่าวหญิงหลายคนต่างพากันโกรธจัด

แคทเธอรีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ทั้งดวงตาของเธอยังแดงขึ้นเล็กน้อย “สิ่งที่ดิฉันพยายามจะอธิบายคือเขาไม่ได้ฆ่าพี่เลี้ยงค่ะ เขาแค่แทงเธอเพราะเขาคุมตัวเองไม่ได้ และตอบโต้เธอหลังจากที่เขาถูกขังมาสามวัน ต่อมาเขาอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชอีกสามปี หมอบอกว่าอาการของเขาจะไม่กำเริบหลังจากนี้ ดังนั้น เขาจึงอนุญาตให้ฌอนออกจากโรงพยาบาลได้ค่ะ”

“แต่อย่างไรก็ตาม ข่าวเกี่ยวกับอาการป่วยของเขา และรูปภาพเก่า ๆ ของเขาถูกแพร่ออกไปเป็นวงกว้างเมื่อวานนี้ ความจริงแล้ว เขาถูกจงใจทำให้อาการกำเริบในวันก่อนที่การแถลงข่าวเปิดตัวไมโครชิปจะเกิดขึ้น ตอนที่ฉันออกจากบ้าน เขายังหมดสติอยู่ งานแถลงข่าวนี้เกือบจะถูกยกเลิกแล้ว”