คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 472

“คุณก็เลยอยากพาเชลลีเข้าบ้าน และมีผู้หญิงสองคนคอยรับใช้ปรนนิบัติสามีคนเดียวกันงั้นเหรอ?” แคทเธอรีนเย้ยหยัน “ไม่ใช่ว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ที่พวกผู้มีอิทธิพลในแคนเบอร์ราให้ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับเมียน้อย”

ฌอนลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากที่ได้ยินคำพูดประชดประชันของเธอ ร่างสูงเพรียวของเขาเหมือนกับพวกนายแบบ ทว่าดวงตาของเขาแดงก่ำ “ผมให้เชลลีออกไปแล้ว ป้าจัสมินเล่าให้ผมฟังว่าที่คุณทะเลาะกับผมวันนั้นเพราะผมนอนจับมือของเชลลีอยู่บนเตียง ผมเสียใจที่เข้าใจคุณผิดไป ผมจะแก้ตัวกับคุณ”

“ส่วนเรื่องของซาร่า วันเดอร์แลนด์ที่เกิดขึ้นก็ผ่านมานานแล้ว ผมไม่รู้ว่าการแสดงดอกไม้ไฟที่ถูกจุดขึ้นเวลา 8:31 น. ทุก ๆ วันศุกร์ยังคงถูกจัดแสดงมาเรื่อย ๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเป็นผู้จัดการสวนสนุกที่จัดการเรื่องการแสดงดอกไม้ไฟ เขาบอกว่าดอกไม้ไฟเป็นที่ดึงดูดความสนใจของพวกนักท่องเที่ยว แต่ผมบอกให้เขายกเลิกไปแล้ว”

“ผมยังไม่เจอคุณเลยตอนที่ผมตั้งชื่อฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น ถึงอย่างไรก็ตาม ผมจะรวมฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นและฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นเข้าด้วยกันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลังจากนั้นจะไม่มีฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นในออสเตรเลียอีกต่อไป”

ฌอนค่อย ๆ เดินไปหาแคทเธอรีนทีละก้าว แววตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก “เคธี่ กลับมาเถอะนะ ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ”

เขาก้มหน้าลงประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากของหญิงสาวด้วยความรัก

ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนเริ่มรู้สึกตกอยู่ในภวังค์

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าด้วยหน้าตา สถานะ และน้ำเสียงน่าฟังของผู้ชายคนนี้ ทำให้ผู้หญิงหลงใหลได้อย่างง่ายดาย

ทว่า เมื่อลมหายใจของเขาเข้ามาใกล้ขึ้น แคทเธอรีนก็ได้สติและก้าวถอยหลังไปหลายก้าว “คุณเคยได้ยินเรื่อง ‘เด็กเลี้ยงแกะ’ ใช่ไหมคะ? คุณเคยพูดคำพูดดี ๆ มากมายกับฉันเหมือนกัน แต่คุณทำกับฉันยังไงคะ? พอเชลลีได้รับบาดเจ็บ คุณคิดว่าฉันเป็นคนกลั่นแกล้งเธอ เพื่อนทุกคนของคุณคิดว่าฉันเป็นคนไม่ดี ที่ขี้หึง และขี้อิจฉา ฉันว่าฉันพอแล้ว”

“เรื่องที่เกิดขึ้นกับโทมัสเหมือนกัน คุณรู้ว่าเขาเน่าเฟะแค่ไหน แต่คุณก็ยังให้ความช่วยเหลือเขาครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายฮิวจ์ก็มาใช้มีดทำร้ายฉัน เพราะเรื่องนั้นทำให้เวสลีย์ต้องเสียไตไป แล้วฉันต้องมานั่งแบกรับความรู้สึกผิด ทำไมต้องเป็นฉันด้วย?”

ฌอนหรี่ตาลง “คุณเลยคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ยุติธรรมกับเวสลีย์เหรอ?”

“ฉันไม่ควรคิดแบบนั้นเหรอ?” แคทเธอรีนหัวเราะออกมา “ถ้าไม่ได้เวสลีย์ ฉันคงตายเพราะพี่ชายของแฟนเก่าคุณไปแล้ว”

เธอพูดอย่างเย็นชาและเดินขึ้นข้างบนไป

ด้วยความที่เขาทำให้โมโห เธอจึงล็อกประตูและเข้าไปอาบน้ำในห้องอาบน้ำ

หลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำแล้ว เธอเห็นผู้ชายที่ควรจะอยู่ข้างนอกกำลังนอนอยู่บนเตียงของเธอ เขากำลังหลับสนิทขณะที่กอดหมอนและห่มผ้าห่มของเธอเอาไว้

เธอรู้สึกกำลังจะเป็นบ้า ผู้ชายคนนั้นทำยังไงถึงเข้ามาได้?

“ฌอน ออกไปจากที่นี่เลยนะ” แคทเธอรีนดึงผ้าห่มออก