คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 505

เรื่องทั้งหมดนั้นมันบังเอิญเกินไป

หลังจากที่วางสายไปแล้ว แคทเธอรีนก็ยังไม่สามารถติดต่อฌอนได้ ดังนั้นเธอจึงโทรหาเฮดลีย์ในที่สุด

สุดท้ายเฮดลีย์ก็ยอมรับโทรศัพท์หลังจากที่ดังอยู่นาน “คุณผู้หญิง มีอะไรหรือเปล่าครับ?”

“ทำไมฌอนไม่รับสายฉัน?”

“คุณชายฮิลล์… กำลังเข้าประชุมอยู่ครับ”

“แล้วเมื่อวานกับเมื่อวานซืนล่ะ? เขาไม่รับสายฉันเลยนะ” แคทเธอรีนพูดด้วยความหงุดหงิด “ฉันไม่สนใจ เย็นนี้บอกให้เขากลับมาที่คฤหาสน์ หรือ... หรือจะให้ฉันไปหาเขาแทน”

“คุณผู้หญิง ได้โปรดอย่าบังคับผมเลยครับ คุณชายฮิลล์คนโตกำลังยุ่ง...”

“เขายุ่งอะไรนักหนาจนไม่ยอมกลับบ้านตั้งหลายวัน แถมยังไม่รับโทรศัพท์ฉันอีก? หรือบางทีตอนนี้เขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่กับเขาแล้ว?” แคทเธอรีนหัวเราะอย่างเย็นชา “คนที่ดูคล้าย ๆ กับซาร่า แลงลีย์ โผล่ขึ้นมาอีกแล้วเหรอ?”

“... ไม่ใช่ครับ ผมจะบอกคุณชายฮิลล์คนโตให้นะครับ” เฮดลีย์รู้สึกปวดหัวขึ้นมา

เวลา 14:00 น. แคทเธอรีนก็ได้รับโทรศัพท์จากเฟรยาอีกครั้ง “จบกัน มีเรื่องเกิดขึ้นกับแชริตี้จริง ๆ เธอถูกตำรวจจับไปแล้ว พวกเขาบอกว่าเธอส่งคนไปฆ่าเชลลี แลงลีย์ พ่อของเธอโรคหัวใจวายกำเริบและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล แม่ของเธอขอความช่วยเหลือไปทุกหนทุกแห่ง มีข่าวลือว่าตระกูลฮิลล์ จิวเวล และสโนว์ได้ออกคำสั่งด้วยตัวพวกเขาเอง ใครก็ตามที่กล้าช่วยแชริตี้เท่ากับท้าทายอำนาจของพวกเขา”

“เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นได้ยังไง?” แคทเธอรีนรู้สึกเหมือนสมองของเธอกำลังจะระเบิด “เชลลี แลงลีย์ เสียชีวิตแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

“ใช่ พวกเขาต้องบ้าไปแล้ว เชลลี แลงลีย์ คือ รีเบคก้า โจนส์ แล้วเธอตายได้ยังไง? เกี่ยวอะไรกับแชริตี้ด้วย?” เฟรยาพูด “ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลกับครอบครัวของเธอ พวกท่านน่าสงสารมาก ญาติพี่น้องต่างหลบหน้าพวกท่าน แล้วแม่บ้านทุกคนก็หนีไปแล้วด้วยเหมือนกัน นีสัน คอร์ปอเรชั่นก็กำลังจะปิดกิจการลงอีก”

“ฉันกำลังจะไปหาฌอน”

ภายในหัวของแคทเธอรีนมึนงงไปหมด เธอไม่อาจรอให้ถึงช่วงเวลากลางคืนได้