คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 543

“ฉันไม่มีอารมณ์จะไปช้อปปิ้งหรอกค่ะ อ้อ จริง ๆ แล้วฉันอยากให้คุณเลิกเข้าข้างซาร่าตลอดเวลาสักที ฉันไม่สนใจหรอกนะคะ ว่าเมื่อก่อนคุณจะคิดว่าเธอจะใจดีและไร้เดียงสาแค่ไหน แต่เธอจากไปหลายปีแล้วค่ะ คุณรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอในช่วงหลายปีมานี้เหรอคะ? เธอยังคงเป็นคนเดิมเหมือนเมื่อก่อนอยู่อีกเหรอคะ?”

แคทเธอรีนสะบัดมือออกจากมือของฌอนและกระทืบเท้าเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

เขานวดขมับเบา ๆ ขณะที่สีหน้าบูดบึ้งผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา

พูดตามตรง วันนี้เขาค่อนข้างผิดหวังในตัวของซาร่า ราวกับว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า

เขาคงเข้าใจผิดไปจริง ๆ ถ้าไม่ได้มีการบันทึกเสียงนั่น

ในตอนนี้ เขากำลังวิเคราะห์พฤติกรรมของเขาอย่างใจเย็น ดูเหมือนว่าเขามักจะเข้าข้างซาร่าทุกครั้งที่มีปัญหาเกิดขึ้นระหว่างเธอกับแคทเธอรีน

ทำไมกันล่ะ?

แคทเธอรีนเป็นภรรยาของเขานะ

เขาควรจะเชื่อภรรยาของเขาสิ

ดูเหมือนว่าต่อไปนี้เขาควรจะอยู่ให้ห่างจากซาร่าเอาไว้

...

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลังจากช่วงเวลาอาหารเช้า แคทเธอรีนเดินสวมชุดเดรสตัวยาวสีดำออกมาจากห้องแต่งตัว

ฌอนซึ่งสวมชุดสูทสีดำรออยู่ที่หน้าประตูมาสักพักหนึ่งแล้ว “คุณจะไปร่วมงานศพของคุณบอริส นีสัน ไหมครับ? ให้ผมไปส่งนะ”

เธอมองเขาด้วยสายตาเย็นชา เขารู้สึกเสียใจแต่ถึงอย่างนั้นก็ส่งยิ้มให้เธอ “ผมไม่ได้ไปที่งานเพื่อจะพบซาร่าหรอกครับ ผมแค่อยากมั่นใจว่าคุณจะไม่โดนรังแกอีกเท่านั้นเอง”

“ในที่สุดคุณก็พูดอะไรดี ๆ ออกมาได้สักทีนะคะ” เธอเอ่ยแซว

“...”

เขาพูดไม่ออก

เขาพูดจาไม่ดีตั้งแต่เมื่อไรกัน?