คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 590

ในตอนนั้นเอง เชสเตอร์รู้สึกอยากจะเปิดเผยนิสัยของแชริตี้ที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้รูปลักษณ์ภายนอกที่แสนเย็นชา

ต่อมา เขาก็ได้เปิดเผยเธอดังที่เขาตั้งใจเอาไว้

ค่ำคืนนั้น เธอทำตัวสงบนิ่ง ทว่าความเขินอายในแววตาของเธอกลับทรยศต่อเธอ เขายังคงจำสีหน้าของเธอได้จนถึงทุกวันนี้

น่าเสียดาย… ที่ผู้คนต่างเปลี่ยนไป

...

สามปีต่อมา

ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา

แคทเธอรีนค่อย ๆ ถอดผ้าพันแผลที่อยู่บนหน้าของเธอออกที่หน้ากระจก เผยให้เห็นเครื่องหน้าที่เรียวเล็กและสวยงาม จากนั้นเธอจึงสัมผัสผิวที่ละเอียดอ่อนของเธออย่างแผ่วเบา หลังจากผ่านการรักษามาหลายปี ผิวที่ไม่เรียบเนียนของเธอก็เริ่มเรียบเนียนขึ้น

คงจะไม่เป็นการพูดเกินจริงที่ว่าเธอดูเหมือนหญิงสาวอายุ 18 ปี

“ว้าว คุณแม่สวยจังเลยค่ะ” เด็กหญิงที่น่ารักนั่งลงบนตักของเธอและมองดูเธออย่างร่าเริง

“ก็ใช่น่ะสิ ดูซะก่อนว่าใครให้หน้าตาสวย ๆ ของคุณแม่มาให้พี่?” เด็กชายที่อยู่ข้างหลังเธอดูมีความสุข “ไม่มีใครคลอดเด็กผู้ชายที่น่ารักอย่างพี่ได้หรอก”

แคทเธอรีนขมวดคิ้ว

จากหน้าตาที่ดูอ่อนกว่าวัยและสวยงาม คงไม่มีใครเชื่อว่าเธอได้ให้กำเนิดลูกสองคนที่พูดได้ชัดขนาดนี้แล้ว

“แต่หนูไม่เห็นเหมือนคุณแม่เลย หนูคงเหมือนคุณพ่อที่นิสัยไม่ดี” เด็กหญิงหน้าบึ้ง

แคทเธอรีนเองก็หน้าบึ้งเหมือนกัน

ว่ากันว่าลูกสาวจะเหมือนพ่อ ในขณะที่ลูกชายจะเหมือนแม่

ถูกต้องจริง ๆ