ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในเวลาไม่กี่วินาที เรื่องอื้อฉาวของยูล คอร์ปอเรชั่นก็แพร่กระจายไปทั่ว
[ข่าวด่วน! ประธานของยูล คอร์ปอเรชั่นเป็นชู้กับพี่สะใภ้ของเขา ลูกนอกสมรสถูกใช้เป็นเครื่องมือฉกชิงทรัพย์สมบัติจากพี่ชาย]
[ไม่น่าเชื่อ ฉันดูการถ่ายทอดสดก่อนหน้านี้ คนโง่อย่างเดเมียน ยูล ยังได้รับการสนับสนุนจากพวกผู้บริหารของบริษัท เขาต้องยัดเงินใต้โต๊ะพวกเขามากแน่ ๆ ฉันคิดว่าเรื่องนี้ควรได้รับการตรวจสอบ]
[ฮ่าฮ่า คนที่เหมือนกันย่อมคบหาสมาคมกันได้ บางทีพวกเขาไม่ได้คิดว่าการเป็นชู้คือปัญหา]
[ผู้คนมักจะพูดอยู่เสมอว่าคนที่ร่ำรวยมหาศาลมักจะป่วยทางจิต ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วล่ะ]
[เกิดอะไรขึ้นกับคนที่ยังอยู่ต่อในงานฉลอง? เพื่อแสดงการสนับสนุนของพวกเขากับเดเมียนอย่างนั้นเหรอ?]
[ไม่มีทาง นี่ทำให้ฉันรู้สึกอยากจะอาเจียนแค่เห็นสินค้าของยูล คอร์ปอเรชั่น เรามาร่วมมือกันคว่ำบาตรพวกเขากันเถอะ เริ่มกันตั้งแต่วันนี้เลย]
“...”
แขกจำนวนมากไม่อาจฝืนทนอยู่ต่อได้หลังจากที่ได้อ่านความคิดเห็น “อืม… ฉันคิดว่าเรากลับก่อนดีกว่า”
“อ่า… จู่ ๆ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าคืนนี้ฉันมีประชุมที่ต้องเข้าร่วม ฉันกลับก่อนนะ”
แขกทยอยกันกลับไปทีละคน ผู้บริหารของยูล คอร์ปอเรชั่นรู้สึกอับอายจนพวกเขาแทบแทรกแผ่นดินหนีในวินาทีนี้
“เดเมียน คุณกับลูกสาวของคุณทำเรื่องขายหน้าจริง ๆ” ตอนนี้ผู้ถือหุ้นทุกคนรู้สึกเสียใจกับการเลือกของพวกเขา พวกเขาตะโกนใส่ผู้บริหารที่อยู่ข้างหลัง “ทำไมพวกคุณทุกคนถึงยังอยู่ที่นี่ล่ะ? กลับไปที่บริษัทเพื่อประชุมกับฝ่ายประชาสัมพันธ์เดี๋ยวนี้”
ภายในเวลาไม่กี่วินาทีห้องจัดเลี้ยงก็ไร้ซึ่งผู้คน
คุณท่านยูลเขวี้ยงไม้เท้าใส่เดเมียน “แกมันทำให้ตระกูลต้องอับอายขายขี้หน้า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...