คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 770

เลือดที่ไหลเวียนไปทั่วร่างของฌอนเย็นยะเยือกในทันที

ภาพซาร่าห์อยู่บ้านเฝ้ารอเขากลับจากทํางานทุกวันผุดขึ้นในความทรงจำของเขา

เขานึกถึงรูปลักษณ์ของเธอที่บริสุทธิ์สดใสร่าเริง

ตํารวจบอกเขาว่าซาร่าห์ใช้เวลาหกถึงเจ็ดชั่วโมงในอพาร์ตเมนต์กับชายอีกคนหลายครั้งต่อสัปดาห์

นอกจากนี้เสื้อผ้าของเธอไม่เหมือนเดิมตอนเธอออกมาจากอพาร์ตเมนต์...

ซาร่าบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นผู้เช่าบ้านของเธอ แต่มันจําเป็นต้องใช้เวลามากมายไปอยู่กับผู้เช่าคนเดียวเชียวหรือ?

ทําไมเธอต้องโกหกเขา?

ที่จริงเหตุผลนั้นไม่ซับซ้อนอะไรเลย

ถ้าทำได้ เขาคงไม่อยากเชื่อว่ามันจะเป็นไปได้

ปรากฎว่าเขาไม่เข้าใจซาร่ามากพอ

เขาจําได้ว่าตัวเขาเองพูดอย่างมั่นใจว่าเขาเชื่อในตัวเธอ ทันใดเขาก็พบว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันช่างน่าขัน

แค่คิดว่าซาร่าได้สัมผัสชายสกปรกผู้นี้มาก่อนเขาก็อดโล่งใจไม่ได้ โชคดีที่เขาไม่เคยมีเซ็กส์กับซาร่ามาก่อน

ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น แต่ทั้งร็อดนีย์และเชสเตอร์ต่างก็ตกใจเช่นกัน

โดยเฉพาะร็อดนีย์ผู้ซึ่งตาแดงก่ำ “นั่นเป็นไปไม่ได้ ซาร่าไม่ใช่คนแบบนั้น”

“ร็อดนีย์ บางทีพวกเราทุกคนคงลืมไปว่าซาร่าก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง” เชสเตอร์จุดบุหรี่ “บรรดาผู้หญิงก็มีความต้องการเหมือนกัน ซึ่งฌอนไม่เคยสนองเธอเลย”

ฌอนประหลาดใจ

นั่นเป็นเหตุผลด้วยเหรอ?

อย่างไรก็ตาม เขาเคยบอกซาร่าอย่างชัดเจนก่อนหน้านี้ว่าเธอสามารถเดินจากไปได้หากเธอรับเขาไม่ได้

เธอเองเป็นฝ่ายที่บอกว่าไม่เป็นไรและเธอไม่สนใจเรื่องทำนองนั้น

คําพูดใดของเธอที่เป็นความจริงและคําพูดใดที่เป็นเท็จกันเล่า? จู่ ๆ ฌอนก็ตระหนักว่าเขาอาจไม่เคยเข้าใจซาร่าอย่างถ่องแท้

"ไอ้ปากหมา!" ร็อดนีย์จ้องไปที่เชสเตอร์และสบถคําหยาบออกมา