อ่านสรุป บทที่ 786 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้
บทที่ บทที่ 786 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ทะเลใต้ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ฌอนตามแคทเธอรีนไป เมื่อเขาเห็นความเด็ดเดี่ยวของแคทเธอรีนกลับมา เขารู้สึกว่าถ้าเขาไม่ได้ชี้แจงบางสิ่งให้ชัดเจน เขาอาจจะสูญเสียเธอไปตลอดกาล “อย่าเพิ่งไป อันที่จริงผม... ชอบคุณมาตั้งแต่เมื่อก่อน”
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาแสดงความรู้สึกที่แท้จริงของเขาออกมา
แคทเธอรีนหยุดชั่วขณะ และฌอนก็ลดเสียงลงด้วยความผิดหวังเสียใจ “แต่ผมไม่สามารถพูดได้เพราะผมรู้จักซาร่ามานานเหลือเกินและติดค้างเธอมากเกินไป ผมไม่อาจทําให้เธอผิดหวังได้ ดังนั้นผมจึงทําได้เพียงเลือกที่จะหย่ากับคุณ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทําไมผมถึงเปลี่ยนใจ ผมชอบใช้เวลาอยู่กับคุณมากกว่า เมื่อผมเห็นคุณกับเลียมหรือไอแซค ผมก็โกรธ”
"อย่างนั้นเหรอ?"
แคทเธอรีนหันมองเขาตาแดงก่ำและจ้องเขาด้วยรอยยิ้มประชดประชัน “ฌอน ฮิลล์ คุณปักหลักพัวพันกับ
ซาร่าไปขนาดนั้นแล้ว คุณก็มาบอกว่าชอบฉันแต่เทียบกับความรู้สึกผิดที่คุณมีต่อซาร่าได้ไหม? ครั้งต่อไปที่เธอพูดอะไรขึ้นมาสักคํา คุณก็จะทิ้งฉันไปอย่างไร้ความปราณีอีกครั้งสิ คุณเคยได้ยินนิทานเรื่องเด็กเลี้ยงแกะหรือเปล่าคะ? ฉันเป็นชาวบ้านในเรื่องนั้นแหละฉันไม่เชื่อใจคุณอีกแล้วค่ะ”
“ไม่ มัน... ระหว่างซาร่ากับผมเป็นไปไม่ได้แล้วจริง ๆ” ฌอนส่ายหัว หลังจากพูดจบเขารู้สึกโล่งใจ
กลายเป็นว่าเขาไม่ได้รักซาร่าอีกต่อไปแล้ว เขารู้สึกเหนื่อยเสมอเมื่ออยู่กับเธอ
แม้แต่งานแต่งงานของพวกเขาก็ยังทําให้เขาซึมเศร้า
“ไม่ว่ายังไงฉันจะไม่เชื่อคุณ ฉันไม่อยากเป็นเบี้ยหมากในสงครามของคุณสองคน อย่าตามฉันมาอีกเลย”
แคทเธอรีนจ้องเขาและเดินย่ำรองเท้าส้นสูงจากไป
ราวกับว่าเธอกลัวว่าเขาจะไล่ตามเธอไป
ฌอนอารมณ์เสีย
เขาได้พูดความรู้สึกที่แท้จริงของเขาออกมาแล้ว แต่คาดไม่ถึงว่าเธอจะตอบกลับมาแย่แบบนี้
บางทีอาจเพราะเขาเคยทำร้ายเธอเจ็บลึกมาก่อน
…
เธอมองไปที่ตาแมวและเห็นว่าเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาดูใจดี เธอเปิดประตู.
“คุณคือ... คุณลินช์ ใช่ไหมครับ?” ชายวัยกลางคนยิ้มอย่างสุภาพ "ผมเป็นพ่อบ้านของตระกูลสโนว์"
เฟรย่าพยายามปิดประตูโดยไม่รู้ตัว แต่คิดไม่ถึงว่าพ่อบ้านก็เร่งผลักประตูให้เปิดออกทันที จากนั้นบอดี้การ์ดร่างยักษ์สองคนก็เดินมาจากบันได
"คุณต้องการอะไร?" เฟรย่ารู้สึกไม่ดี ตระกูลสโนว์มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาให้กับเธอเพราะเธอทําลายชื่อเสียงของร็อดนีย์ใช่ไหม?
“คุณลินช์ อย่ากลัวไปเลย เราไม่ได้มาทำอันตรายใด ๆ แค่นายท่านของตระกูลเราอยากคุยกับคุณ”
“มีอะไรที่ฉันต้องคุยกับนายท่านของตระกูลคุณด้วยเหรอคะ ฉันไม่ว่างค่ะ” เฟรย่าไม่เชื่อว่าสิ่งที่พ่อบ้านพูดเป็นความจริง
เธอสำนึกแล้วตอนนี้ เธอไม่ควรเรียกนักข่าวมาสร้างฉากใหญ่โตเลย
เธอไม่มีความสามารถในการต่อสู้กับตระกูลสโนว์หรอกนะ โฮโฮ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...