คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 791

สรุปบท บทที่ 791: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

บทที่ 791 – ตอนที่ต้องอ่านของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

ตอนนี้ของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 791 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เฟรยาเหลือบมองฌอนอย่างตั้งใจ “แคธี่ ฉันไม่อยากจะเดินตามรอยเท้าของเธอหรอกนะ ถ้าร็อดนีย์บอกให้ฉันไปให้พ้นแต่ฉันไม่ยอมไป ฉันอาจจะถูกนําตัวส่งโรงพยาบาลบ้า นั่นคงเจ็บปวดเหลือเกิน”

ฌอน “...”

ตอนนี้เขาอยากโยนเฟรยาไปให้ตระกูลสโนว์จริง ๆ

เขาเพิ่งจะคืบหน้าไปบ้าง แต่เธอทําลายทุกอย่างลงซะอย่างงั้น

“ใช่ไหม? นั่นเป็นเหตุผลที่ต้องระวังเวลาจะหาผู้ชายสักคน” แคทเธอรีนกล่าวอย่างตั้งใจ “โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ชายที่ไร้สติเมื่อพบกับนังแสบตีสองหน้า เธอต้องอยู่ให้ห่างจากพวกนี้เลย ”

หลังจากที่ออกมาจากบ้านของสโนว์ ฌอนก็ถูกพวกเธอรุมประณาม

เขาคิดว่าตัวเองเป็นคนฉลาดและมีอํานาจ มิเช่นนั้นคงไม่สามารถเป็นผู้นําฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นได้ ทั้งที่รายล้อมไปด้วยพวกคนกลับกลอกไม่ซื่อสัตย์ แต่ในสายตาของผู้หญิงสองคนนี้ เขาก็เป็นแค่คนงี่เง่า

.

มันทําให้ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเง้างอ

“ประธานฮิลล์...” ในขณะนั้น เฮดลีย์ควบเก๋งซีดานมาอยู่ตรงหน้าทั้งสาม “คุณเรียกผมมาเพื่อ…”

"ส่งเฟรยากลับด้วย" ฌอนลากแคทเธอรีนไปในรถของเขาเองโดยไม่พูดอะไรสักคํา เขาทนให้เฟรยาเป็นก้างขวางคอนานเกินไปแล้ว

“ฌอน ฮิลล์ ปล่อยฉันนะ ฉันอยู่กับเฟรยาเรากลับด้วยกันได้” แคทเธอรีนดึงมือของเธอกลับมาอย่างแรง แต่ไม่สามารถหลุดพ้นจากมือของเขา ฌอนดันร่างเธอเข้าไปนั่งที่เบาะ

“ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร วันนี้ผมช่วยคุณไว้ ดังนั้นคุณต้องไปทานดินเนอร์กับผมนะ ผมหิวแล้ว” ฌอนเลิกคิ้วคมกริบของเขาและพูดอย่างจริงใจ

แคทเธอรีนมองไปยังหน้าตาที่แน่วแน่ของเขาและรู้ว่าเธอไม่สามารถหนีไปไหนได้ ดังนั้นเธอจึงคาดเข็มขัดนิรภัยอย่างช่วยไม่ได้ "คุณอยากกินอะไรเหรอ?"

"ผมกินอะไรก็ได้ที่ผมอยากกินใช่ไหม?" ดวงตาของฌอนสว่างวาบขึ้นมา ก่อนที่แคทเธอรีนจะตอบเขาก็เหยียบคันเร่งแล้ว

ระหว่างทางเขาโทรออก “ส่งซี่โครงและเนื้อสัตว์ 40 ปอนด์ไปที่ไซออน เรซิเดนต์ด้วย”

ดังที่คาดไว้...

เขาเปิดประตูและแคทเธอรีนก็เดินเข้าไปข้างใน

เห็นได้ว่าฌอนเพิ่งย้ายเข้ามาเมื่อเร็ว ๆ นี้ บ้านทั้งหลังดูว่างเปล่า และดูออกว่าสถานที่นี้ไม่ได้ใช้อาศัยอยู่มากนัก ห้องครัวก็ไม่มีวี่แววว่าเคยใช้มาก่อนอีกด้วย

“คุณแอบปรับปรุงที่นี่ไว้ซ่อนผู้หญิงลับหลังซาร่าหรือเปล่า?” แคทเธอรีนอดไม่ได้ที่จะจิกกัด

“อาคารนี้นักพัฒนาอสังหาส่งมอบให้ผมก่อนและผมเพิ่งย้ายเข้ามาเมื่อไม่กี่วันก่อน ผมจะไม่กลับไปที่วิลล่าริมทะเลแล้ว” ฌอนอธิบายอย่างอดทน “ผมอยากกินหมูย่างและซี่โครงเปรี้ยวหวานที่คุณทําให้ซูซี่ครั้งที่แล้ว”

ขณะที่พูดเขาก็นําเนื้อและซี่โครงสี่ถุงเข้ามา

ใบหน้าของแคทเธอรีนกระตุก “คุณไม่ได้ขอให้ทําทั้งหมดนั่นในคืนนี้ใช่ไหม?”

ถ้าแบบนั้น เธอจะหันหลังกลับและจากไปทันทีแน่

ฌอนก้มลงไปมองสองสามวินาทีแล้วหยิบซี่โครงสี่ซี่และเนื้อสองชิ้นออกมา "ทําเฉพาะเท่านี้ครับ"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!