คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 834

แคทเธอรีนชะงัก แววตาดูประหลาดใจ

ยาเอลเข้าใจว่าเธอยุขึ้นจึงพูดอย่างรุนแรงต่อไปว่า “ถ้าเขาทำกับคุณนีสันได้ เขาคงไม่แม้แต่จะมองเธอหรอก ถ้าไม่เชื่อฉันลองสืบดูเองก็ได้ เมื่อเขาดีขึ้นเธอจะไม่มีค่าอะไรเลยสําหรับเขา เธอควรไว้หน้าฉันนะไม่งั้นฉันจะไม่ปล่อยเธอไปแน่”

"อย่างนั้นเหรอ" แคทเธอรีนหายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้าอย่างไม่เชื่อ "งั้นไว้ฉันจะไปถามฌอนทีหลัง"

"อย่าเชียวนะ"

ยาเอลตกใจมาก เธอแค่ต้องการยั่วยุแคทเธอรีนเท่านั้น ถ้าฌอนรู้ว่าเธอบอกแคทเธอรีนแบบนั้นเขาคงจะฆ่าเธอแน่ สุดท้ายแล้วพวกผู้ชายก็ห่วงศักดิ์ศรีของตัวเองมาก

แคทเธอรีนหัวเราะเบา ๆ ยาเอลกลัวซึ่งหมายความว่าสิ่งที่เธอพูดน่าจะจริง

เธอคิดไม่ถึงเลยว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างฌอนและซาร่าทั้งที่พวกเขาอยู่ด้วยกันมานานมาก

โอ้โห น่าสนใจทีเดียว

สมองของเขาถูกสะกดจิต แต่ร่างกายของเขาขัดขืนโดยสัญชาตญาณงั้นเหรอ?

ความเกลียดชังที่เธอมีต่อชายคนนี้ก็เบาลงเล็กน้อยทันทีและเธอก็ไม่รังเกียจเขาเท่าแต่ก่อน

“ยาเอล ยังไม่เข้าใจเหรอว่าทําไมเขาถึงสนใจแต่ฉัน ก็เป็นเพราะเขามีฉันอยู่ในใจไง”

กรรไกรของแคทเธอรีนค่อย ๆ ตัดที่กางเกงของเธอ

ยาเอลไม่มีอารมณ์คุยกับเธออีกแล้ว ได้แต่กรีดร้องด้วยความอาย

“มาดูชัด ๆ กันสิ อย่าเบือนหน้าหนี ฉันจะบอกฌอนถ้าใครหลบออกไป” แคทเธอรีนจ้องพวกผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ

แคทเธอรีนจ้องเขาด้วยสายตาแปลก ๆ

พูดตามตรงถ้าฌอนสามารถทํากับผู้หญิงคนอื่นได้ด้วยเช่นกัน วันนี้เขาอาจจะไม่กลับมาหาเธอง่าย ๆ

"ทําไมคุณถึงมองผมแบบนั้นล่ะ?" ฌอนพิศวงสนเท่ห์ที่เธอมองอย่างนั้น

"คุณชายใหญ่ฮิลล์"

ในเวลานั้น ชายวัยกลางคนตัวสูงใหญ่แข็งแรงก็เดินมา “ผมได้ยินมาว่ายาเอลทําให้คุณขุ่นเคืองเหรอ?”

"ใช่ อาจารย์ซิกเลอร์ คุณควรฝึกยาเอลให้ดีพอจนจำได้ว่าใครเป็นเจ้านายตัวจริงของเธอ”

จากนั้นฌอนก็ดึงแคทเธอรีนและเดินจากไป