คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 890

“ไม่เกิดขึ้นหรอก ฉันจะรับทำคดีนี้เอง” ฌอนพูดด้วยเสียงเข้มจริงจัง

“เยี่ยมมากเลยค่ะ ไม่มีคดีความใดที่ฌอนนิคไม่สามารถเอาชนะได้” ซาร่าเงยหน้าขึ้นยิ้มให้เขา

...

ตอนกลางคืนในคฤหาสน์ตระกูลฮิลล์

ฌอนกลับมาแล้วแม้ว่าเขาไม่ค่อยจะมา เมื่อมองเขาแล้วท่านผู้หญิงฮิลล์ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ “วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกหรือไงจ๊ะลมอะไรหอบมา? หลานกลับมาได้ยังไงมีเวลาด้วยหรือ? มีอะไรมาฝากด้วยล่ะเนี่ย?”

"ตุ๊กตาบาร์บี้ตัวใหม่ล่าสุด" ฌอนนํามันไปให้ซูซี่ที่กําลังทานของว่าง "ลุงเอามาให้หนู เป็นไง?"

เขาไม่ใช่คนที่จะสนใจความรู้สึกของเด็ก แต่คําพูดของซูซี่เมื่อวานทําร้ายหัวใจของเขาจนนอนไม่หลับทั้งคืน

เขาไม่เข้าใจว่าทําไมเขาถึงเป็นห่วงลูกสาวของเลียมมากเหลือเกิน มันแปลกจริง ๆ

"ไม่ค่ะ" ซูซี่หนีเขา เธอวิ่งไปแอบที่ด้านข้างของท่านผู้หญิงฮิลล์แล้วก้มหน้า

ท่านผู้หญิงฮิลล์จ้องไปที่ฌอนและตะคอก “หลานย้ายพ่อของเธอไปทํางานที่ตําแหน่งต่ำกว่าเดิมทำให้พ่อของเธอกลายเป็นตัวตลก หลานยังกล้ามาเอาใจซูซี่อีกเหรอ?”

"เลียมบอกเธออย่างนั้นเหรอครับ?" การแสดงออกของฌอนดูคลุมเครือ

"ไม่ได้บอกแน่นอนค่ะ" ซูซี่เงยหน้าขึ้น เธอมองเขาด้วยความกลัวแต่แล้วเธอก็พูดเสียงดังว่า “คุณปู่กับคุณย่าคุยกันถึงเรื่องนี้ คุณพ่อของหนูทําอะไรผิดลุงถึงต้องทำกับเขาแบบนั้นคะ?”

ฌอนพูดไม่ออก เขาไม่สามารถบอกความจริงกับเธอได้ โลกของเด็กนั้นบริสุทธิ์เกินไป

“หนูรู้ คงจะเหมือนกับที่ป้าซาร่าพูดไว้แน่ ๆ ลุงฌอนกับพ่อของหนูคนละพ่อกัน ดังนั้นลุงฌอนจึงไม่ชอบพ่อของหนู” ซูซี่พูดด้วยความน้อยใจด้วยดวงตาแดงก่ำ

ขณะที่เขากําลังจะเดินขึ้นบันได เขาได้ยินเสียงของซูซี่จากด้านหลัง “ลุงฌอน เดี๋ยวก่อนค่ะ”

“ซูซี่ ลุงคิดว่าหนูไม่ชอบลุงอีกแล้วไม่ใช่เหรอ?” ฌอนหันกลับไปหา ความขมขื่นปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

ซูซี่กัดริมฝีปากของเธอและดวงตาของเธอก็แดงอย่างเห็นได้ชัด “หนูแค่อยากจะบอกลุงเรื่องวันนั้นว่าป้าแคธี่ไม่ได้ลักพาตัวหนูไปนะคะ ก่อนที่หนูจะไปป้าแคธี่ได้อธิบายทุกอย่างให้หนูฟังเรียบร้อยแล้ว เธอบอกว่าเธอต้องการช่วยเพื่อนคนหนึ่งเพราะเพื่อนคนนั้นถูกคุณลุงจับตัวไว้เป็นเชลย เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้ลุงคิดว่าหนูถูกลักพาตัวไปค่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นลุงถึงจะปล่อยลุงคนนั้นไป”

"หนูรู้ตั้งแต่แรก" ฌอนตกใจมาก เขาคิดว่าซูซี่ผู้บริสุทธิ์ถูกขังไว้โดยไม่รู้อะไร

ซูซี่พูดอย่างจริงจังว่า “อืม พ่อบอกว่าลุงโลแกนก็เป็นคนดีเหมือนกัน เขาช่วยป้าแคธี่ไว้มากมายในอดีต หนูจึงอยากช่วยเขา หนูขอโทษที่หนูโกหกลุงนะคะ

“หนูแค่อยากจะบอกลุงว่าป้าแคธี่ไม่เคยทําร้ายหนู และเธอก็ไม่เคยโกหกหนูด้วยเช่นกัน หนูชอบเธอมาก ๆ และหนูจะยังคงชอบเธอต่อไปในอนาคต แม้ว่าหนูยังเด็กอยู่แต่ก็ยังแยกแยะความแตกต่างได้ว่าใครเป็นคนดีค่ะ”

ทำเอาฌอนงงไปเลย “เด็กตัวน้อยอย่างหนูเนี่ยนะจะแยกความแตกต่างยังไงได้?”