คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 938

“พ่อคะพ่อเข้าใจผิดแล้ว หนูถูกจัดฉากใส่ร้ายค่ะ” เฟรยาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมด

นายลินช์นิ่งเงียบอยู่พักใหญ่ทีเดียวก่อนที่เขาจะพูดว่า “ในกรณีนี้ร็อดนีย์ต้องรับผิดชอบลูก ตระกูลสโนว์ได้ติดต่อพ่อมาแล้ว วันนี้พ่อกับแม่ของลูกจะไปแคนเบอร์ราเพื่อร่วมรับประทานอาหารกับครอบครัวสโนว์”

"โอ้โห”

เฟรยาคิดไม่ถึงว่าตระกูลสโนว์จะลงมือได้รวดเร็วปานนี้ ดังนั้นเธอจึงคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาและบอกแผนของเธอกับนายลินช์

นายลินช์เดือดดาลเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “อะไรนะ? ร็อดนีย์บอกว่าลูกอ่อยเขาเองเหรอ? เขาต้องตาบอดแหง ลูกสาวของพ่อสวยมากแต่เขายังมาดูถูกลูกอีก ดีละงั้นพ่อจะทำตามใจทุกอย่างที่ลูกอยากจะทํา ถึงแม้ว่า

ตระกูลสโนว์จะเป็นครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ตระกูลลินช์ไม่เคยคิดที่จะเกาะพวกเขา แม่ของลูกกับพ่อจะร่วมมือกับลูกตามแผนนี้”

"ขอบคุณค่ะพ่อ" เฟรยารู้สึกซาบซึ้งมากจนเธอส่งจูบให้เขา

แคทเธอรีนที่เฝ้าดูเธออยู่ข้าง ๆ รู้สึกอิจฉา อันที่จริงเธออิจฉาบรรยากาศสภาพแวดล้อมที่ตระกูลของเฟรยามี เฟรยามีพ่อแม่และพี่ชายของเธอที่รักและดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีมาตั้งแต่ยังเด็ก ไม่เหมือนกับเธอ

แม้ว่าแคทเธอรีนจะมีโจเอล แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับครอบครัวลินช์

…

ที่วิลล่าริมทะเล

ร็อดนีย์ขับรถเข้ามาจอดอย่างเร่งรีบและบุกเข้าไปข้างในเห็นเพียงซาร่านั่งอยู่บนโซฟาร้องไห้ ใบหน้าของเธอเจิ่งนองด้วยน้ำตา

“พี่สาวของผมเห็นกับตาเธอเอง เมื่อกี้ผมก็อยากตามหาโทมัสอยู่เหมือนกัน แต่ผมพบว่าเขาหนีไปต่างประเทศแล้ว เขาทำผิดเห็น ๆ”

ร็อดนีย์โกรธจัด “ซาร่าทําไมคุณถึงพาโทมัสมาเมื่อคืนนี้? ยิ่งกว่านั้นเฟรยาเป็นผู้อํานวยการในโอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นนะครับ เขาช่างกล้ามากไม่กลัวอะไรเลย ต่อไปในอนาคตคุณควรรักษาระยะห่างกับเขาไว้ ชาตินี้ผมไม่อยากเจอเขาอีกต่อไปแล้ว”

“คุณ... คุณกําลังโทษฉันเหรอ? นี่ฉันเป็นเหยื่อเข้าใจไหมคะ?”

ซาร่ารู้สึกอารมณ์เสียมากกว่าเดิม และน้ำตาก็ไหลพรากมากขึ้น “ฉันก็ไม่อยากมีพี่ชายแบบเขาเหมือนกัน แต่ฉันมีทางเลือกอะไรบ้างล่ะคะ? นี่คือชะตากรรมของฉัน ถ้าฉันรู้ฉันคงจะหยุดเขาไว้อย่างแน่นอน”

"ผมไม่ได้โทษคุณนะ" ร็อดนีย์ยิ้มอย่างขมขื่น “ซาร่า ผมแค่อยากให้คุณเข้าใจว่าผมไม่ได้ตั้งใจทรยศคุณ”

"อย่ามาพูดเลยค่ะ" ซาร่าผลักเขาออกไป พร้อมทั้งดวงตาแดงก่ำของเธอ “พ่อของคุณพูดเองว่าเฟรยาเป็นคู่หมั้นที่พวกเขาเลือก และฉันเป็นแค่ชู้รักนางบำเรอ ฉันไม่อยากเข้ามาคั่นกลางระหว่างคุณทั้งคู่อีกต่อไป...”