เลียมยังอยู่ที่ชั้นบนอีกนาน
อันที่จริง คําพูดของเมสันทําให้เขาหวั่นไหวมาก
เขาหวั่นไหวแต่ลีอาคงจะเศร้าหดหู่มากถ้าเขาช่วยเมสัน แม้แต่คุณตาคุณยายของเขาก็คงจะผิดหวังในตัวเขา
บ่อยครั้งเขาพบว่าพวกนั้นปฏิบัติต่อเขาอย่างลำเอียงจนเกิดความไม่พอใจ แต่บางครั้งเขาต้องยอมรับว่า
ฌอนมีความสามารถมากกว่าเขาจริง ๆ
ต้องบอกว่าเขาไม่ปรารถนาจะเป็นตัวสำรองของฌอนตลอดไป
ในสายตาของฌอน เลียมเป็นแค่คนที่เขาสามารถขับไสไล่ส่งได้ทุกเมื่อ
ท่ามกลางภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอันเจ็บปวดของเขา จู่ ๆ ซูซี่ก็โทรมาหาเขา
“พ่อคะ ทําไมพ่อยังไม่มารับหนูอีกล่ะคะ? เด็ก ๆ หลายคนกลับไปกันหมดแล้ว”
เขากลับมารู้สึกตัวทันทีก็พบว่ามันใกล้จะ 17.00 น. แล้ว “โอเค อีกสักครู่อาจะไปถึงที่นั่น”
ระหว่างทางเขาได้รับโทรศัพท์จากท่านผู้หญิงแคมโปส
เมื่อเขามาถึงโรงเรียนอนุบาลก็เวลา 17:30 น. แล้ว ซูซี่เข้าไปในรถของเขาด้วยหน้ามุ่ย
“อาเลียม แม่ยังไม่ได้ติดต่อหนูมาเลย พ่อใจร้ายของหนูพาแม่ไปไหนคะ? หนูจะไม่ได้เจอแม่อีกแล้วเหรอ? หนูคิดถึงแม่จังเลย” เด็กน้อยกําลังจะร้องไห้ขณะพูดออกมา
“ไม่หรอก ฌอนต้องพาแม่ของหลานไปอยู่ในโลกใบเล็ก ๆ ของพวกเขาเอง” เลียมอดไม่ได้ที่จะคิดทบทวนและพูดต่อไปว่า “บางทีแม่ของหลานอาจจะกลับมาพร้อมกับน้องชายหรือน้องสาวตัวน้อยให้หลานนะ”
"ไม่น่าเป็นงั้นค่ะ" ซูซี่ตกใจมากที่ได้ยินอย่างนั้น “แม่ของหนูแต่งงานกับลุงเวสลีย์แล้ว ถ้าแม่ตั้งท้องลูก ๆ ของพ่อใจร้ายของหนู... หนูไม่คิดว่ามันจะดีนะคะ”
เลียมกระแอมเบา ๆ แน่นอนว่านั่นคงไม่ใช่เรื่องดี แต่เป็นไปได้ที่ฌอนจะทําอย่างนั้นเมื่อพิจารณาถึงความเจ็บป่วยทางจิตของเขา
“ยังไงก็ไม่ต้องกังวลนะ ฌอนรักแม่ของหลาน ดังนั้นเขาจะไม่ทําร้ายเธอหรอก”
"เบนนี่คือใครเหรอ?"
คําพูดของซูซี่ทําให้เลียมสับสนยิ่งขึ้น มีญาติ คนรับใช้ และเด็ก ๆ เยอะแยะมากมายในครอบครัวตระกูล
แคมโปส แต่เขาก็ไม่เคยได้ยินชื่อเบนนี่มาก่อน
“หนูไม่รู้ค่ะ หนูไม่เคยเห็นเขา” ซูซี่ส่ายหัว “อีกอย่างเมื่อใดก็ตามที่หนูไปที่บ้านของตระกูลแคมโปส คุณย่าทวดจะไม่อนุญาตให้หนูแตะต้องข้าวของที่นั่น หนูรู้สึกได้ว่าพวกเขาไม่ชอบหนู”
ขณะเลียมฟังที่ซูซี่พูดมานั้น เขาก็รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ
เขาไม่ได้อารมณ์เสียกับซูซี่แต่เป็นกับพวกแคมโปส
ถึงแม้ว่าซูซี่จะไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ แต่เธอก็เป็นหลานสาวของเขา เขาชอบเธอเพราะเธอทั้งฉลาดและน่ารัก เมื่อรู้ว่าคุณย่าของเขาปฏิบัติต่อซูซี่แบบนี้ เขาก็รู้สึกผิดหวังเต็มที
ในเวลาเดียวกัน คําพูดของซูซี่เป็นเหมือนถังน้ำเย็นที่ราดรดลงมาใส่เขาอย่างแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...