คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 989

เลียมยังคงแผดตะโกนต่อไป “พ่อไม่รักแม่ของผมเลยตลอดระยะเวลามากกว่า 20 ปีพ่อปฏิบัติต่อแม่เหมือนกับเป็นเครื่องมือนั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมพ่อถึงไม่ได้รักผมที่เป็นลูกชายของพ่อด้วยเช่นกัน”

"ไหนว่าต่อไปซิ" เมสันดูดบุหรี่และพ่นควันออกมาช้า ๆ อย่างไม่แยแส

เมื่อได้เห็นดังนั้นเลียมรู้สึกหนาวเข้าไปถึงกระดูก “พ่อต้องมีผู้ส่งข้อมูลในฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นซึ่งเป็นคนที่ปล่อยข้อมูลไมโครชิพของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นรั่วไหลออกไป เพื่อปกปิดตัวตนคนผู้นั้นพ่อจึงเบี่ยงเบนความสนใจของฌอนและทําให้เขาเข้าใจว่าผมเป็นคนที่ทรยศต่อฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น พูดอีกอย่างก็คือพ่อต้องการสร้างความแตกแยกให้เกิดขึ้นระหว่างผมกับตระกูลฮิลล์นั่นเอง”

“ก็เป็นดังที่แกคาดเดามานั่นแหละ แกเข้าใจถูกต้องแล้วเจ้าลูกชายของพ่อ”

เมสันเคาะทิ้งเถ้าบุหรี่ของเขาแล้วกล่าว “เลียมเอ๋ยคราวนี้แกทําพ่อผิดหวังมาก แต่เนื่องจากแกเป็นลูกชายของพ่อ พ่อจะให้โอกาสแกอีกครั้ง ต่อจากนี้ไปติดตามพ่อและทํางานให้กับแคมโปส คอร์ปอเรชั่นแกก็จะได้รับหุ้นจากแคมโปส คอร์ปอเรชั่นในอนาคต”

“ฮึ ลืมไปได้เลย ยังไงคําพูดของพ่อก็ไม่ค่อยจะจริงเท่าไรนักอยู่แล้ว ถึงแม้พ่อเป็นพ่อของผม แต่ผมต้องยอมรับว่าผมไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนเลือดเย็นและน่ารังเกียจอย่างพ่อมาก่อนเลยในชีวิต

“แม่ทําเพื่อพ่อมาทั้งชีวิต แต่พ่อซึ่งเป็นคนนอนเคียงข้างแม่เป็นคนที่ทําร้ายแม่อย่างเจ้าเล่ห์ที่สุด ผมจะไม่มีวันยกโทษให้พ่อ” สายตาที่เลียมจ้องมองมาที่เขาเต็มไปด้วยความดูถูกดูหมิ่น

เมสันหัวเราะเมื่อเขาได้ยินดังนั้นเข้า เสียงหัวเราะของเขานั้นเยาะเย้ยถากถางเต็มที

“พ่อต้องการให้แกยกโทษให้ด้วยเหรอ? เลียมเอ๋ยแกคาดหวังสูงเกินไปซะแล้ว เนื่องจากแกไม่ต้องการยืนเคียงข้างพ่ออีกดังนั้นอยากทำอะไรก็ทำได้ตามใจชอบยังไงซะแกก็ไม่ใช่ลูกชายคนเดียวของพ่อน่ะแหละ”

หลังจากที่เขาพูดจบก็เปิดประตูรถและขึ้นรถไปเลย

รถสตาร์ทและแล้วหน้าต่างก็ค่อย ๆ เลื่อนลงมา เมสันมองเลียมด้วยสีหน้าเย็นชา “น่าเสียดายที่ถึงแม้แกจะตัดสัมพันธ์กับพ่อแล้วแต่ตระกูลฮิลล์ก็ไม่ต้องการแกด้วยเช่นกัน”

รถออกไปแล้วทิ้งไว้เพียงควันจากท่อไอเสียที่ข้างหลัง

เลียมอึ้งนิ่งงันพูดไม่ออก

แค่เพียงข้ามคืนเขาได้กลายเป็นคนที่ทรยศต่อฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น ทุกคนในตระกูลฮิลล์ไม่เชื่อเขา และพ่อของเขามีลูกชายนอกสมรสอยู่นอกครอบครัว ดูเหมือนว่าเขาได้สูญเสียไปจนหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว

ฮึ !

เขาล้มลงบนแปลงดอกไม้อย่างน่าสมเพช เขาไม่รู้ว่าทําไมชีวิตของเขาถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้

ลีอาสะดุดกึก ถ้าเธอไม่มาเห็นกับตาของตัวเธอเอง เธอคงไม่เชื่อว่าผู้ชายที่เคยพะเน้าพะนอเอาใจเธอจะแสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยามเธอได้ถึงปานนี้ ราวกับว่าเขากําลังมองสิ่งที่สกปรกอยู่

ลีอาผู้ไม่ปล่อยวางทิฐิอดไม่ได้ที่จะตะโกนร้องตอบไปว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อถามคุณว่าทําไมคุณถึงปฏิบัติต่อ

ตระกูลฮิลล์และฉันแบบนี้? คุณใช่ไหมที่ขโมยข้อมูลไมโครชิพของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นไป?”

"ผมไม่รู้ว่าคุณกําลังพูดถึงอะไรนะ" เมสันส่ายหัวแล้วจากไปเลย

"หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ!" ลีอาตรงเข้าคว้าแขนของเขาหมับราวกับเธอเป็นบ้าไปแล้ว “ตระกูลฮิลล์เคยทําไม่ดีกับคุณยังไงเหรอ? ถ้าไม่เป็นเพราะในตอนนั้นฉัน—-”

"หุบปากซะ!" เมสันสุดจะทนอดกลั้นไว้ได้อีกแล้วจึงสะบัดตัวเธอออกไปให้พ้น

ลีอาเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น เธอเงยหน้ามองขึ้นมาที่ชายผู้เย็นชาและไร้หัวใจคนนั้นด้วยแววตาแห่งความสิ้นหวัง