คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 123

เฟิงจิ่งซินไม่ได้สังเกตเห็นความเย็นชาบนใบหน้าของหรงฉือ พอได้ยินหรงฉือพูดเช่นนั้น เธอก็วางใจลง

หลังจากหรงฉ่างเซิ่งมอบของขวัญให้คุณยายแล้ว หรงฉือก็ยื่นของขวัญของตนเองเข้าไปเช่นกัน

ของชิ้นแรกที่เธอยื่นให้คือภาพปักภาพนั้น “ภาพปักนี้ คุณย่าให้ถิงเซินช่วยเตรียมให้คุณยายค่ะ”

คุณยายรับมา เปิดดูอยู่ครู่หนึ่ง ของขวัญชิ้นนี้เรียกได้ว่าถูกใจเธอที่สุด เธอพอใจมาก จึงกล่าวว่า “ช่างใส่ใจจริง ๆ”

หรงฉือยื่นชุดเครื่องประดับมรกตให้คุณยายอีกชิ้น “นี่เป็นของที่ถิงเซินมอบให้คุณยายค่ะ”

ชุดมรกตชุดนี้มีสีสันงดงามเป็นอย่างยิ่ง

คุณยายเองก็ชอบมันมากจริง ๆ

แต่เพราะเป็นของที่เฟิงถิงเซินมอบให้ เธอเพียงชำเลืองมองแวบเดียว ก็ปิดฝากล่องแล้ววางไว้ข้าง ๆ กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “สวยมาก ยายฝากขอบใจเขาด้วยนะ”

ส่วนเรื่องที่ว่าวันนี้เฟิงถิงเซินจะมาอวยพรวันเกิดให้เธอหรือไม่นั้น เธอไม่ได้เอ่ยถามแม้แต่คำเดียว ขี้เกียจจะถามและก็ไม่อยากจะถามด้วย

หรงฉือรู้ว่าคุณยายไม่ชอบเฟิงถิงเซิน หากเป็นเมื่อก่อน เธอคงจะช่วยพูดแก้ต่างให้เฟิงถิงเซินอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้เธอไม่ได้พูดเรื่องเหล่านั้นอีก แต่กลับหยิบของขวัญที่ตนเองเตรียมไว้ให้คุณยายขึ้นมามอบให้

เป็นไปตามที่หรงฉือคิดไว้ ในบรรดาของขวัญมากมายเหล่านี้ ของที่คุณยายหรงโปรดปรานที่สุดก็คือชุดเครื่องเขียนพู่กันจีนที่เธอมอบให้จริง ๆ

คุณยายถือมันไว้ในมือ แทบจะวางไม่ลง เธอดีใจมากถึงกับเข้าไปในห้องหนังสือทันที แล้วเขียนตัวอักษรออกมาหนึ่งม้วน

หลังจากมอบของขวัญเสร็จ พวกเขาทั้งครอบครัวก็นั่งทานอาหารเช้าด้วยกัน

อาหารเช้ามื้อนั้นเต็มไปด้วยความคึกคักสนุกสนาน

คุณยายเองก็ยิ้มแย้มตลอดเวลา เห็นได้ชัดว่าเธอมีความสุขมาก

เพียงแต่...

ในแววตาของเธอบางครั้งก็ยังคงฉายแววอ้างว้างออกมาให้เห็น

หรงฉือและหรงฉ่างเซิ่งรวมถึงคนอื่น ๆ ต่างก็รู้ดีว่า วันนี้สำหรับพวกเขาแล้ว ถือเป็นวันรวมญาติของครอบครัว

ทว่าในวันสำคัญเช่นนี้ กลับขาดคนไปหนึ่งคน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หรงฉือก็เบือนหน้าหนี ขอบตาแดงก่ำขึ้นเล็กน้อย

แต่เพื่อไม่ให้เป็นการทำลายบรรยากาศ พวกเขาทุกคนต่างก็รู้กันโดยไม่ได้นัดหมายว่าจะไม่เอ่ยถึงหรงอิ้งเซิ่ง

พอถึงเวลาราวเก้าโมงกว่า แขกกลุ่มที่สนิทกับตระกูลหรงมากหน่อยก็เริ่มทยอยกันมาแล้ว

ในตอนเย็น พวกเขายังต้องไปทานอาหารที่โรงแรมซึ่งจองไว้ล่วงหน้า

เมื่อถึงตอนนั้น งานเลี้ยงวันเกิดจึงจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

ขณะที่หรงฉือกำลังช่วยต้อนรับแขก หรงอวิ๋นเฮ่อ ลูกชายของหรงฉ่างเซิ่ง เห็นเฟิงจิ่งซินนั่งซึมอยู่ข้าง ๆ ก็ลูบแก้มยุ้ย ๆ ของเด็กหญิงอย่างเอ็นดูพลางถามว่า “จิ่งซินทำอะไรอยู่ ทำไมดูเหม่อ ๆ ไม่สนใจอะไรเลยล่ะ”

เมื่อหรงฉือได้ยินดังนั้น ก็รู้ว่าจริง ๆ แล้วเด็กหญิงกำลังคิดถึงหลินอู๋อยู่

เฟิงจิ่งซินเชื่อฟังคำพูดของเฟิงถิงเซินจริง ๆ โดยอยู่ที่บ้านตระกูลหรงอย่างเรียบร้อยไม่ได้วิ่งไปไหน

แต่เห็นได้ชัดว่าจิตใจของเด็กหญิงไม่ได้อยู่ที่บ้านตระกูลหรงเลย

วันนี้เด็กหญิงส่งข้อความหาน้าอู๋อู๋ติดต่อกันหลายครั้ง แต่น้าอู๋อู๋วันนี้ดูเหมือนจะยุ่งมาก ไม่ค่อยได้ตอบข้อความของเธอเลย