คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 226

เฟิงจิ่งซินมองแล้วมองอีก หลังจากที่มั่นใจว่าไม่ใช่หรงฉือแล้ว จึงเดินออกไปพร้อมหลินอู๋

เห็นว่าพวกเธอออกไปแล้ว ตอนที่เหรินจี่เฟิงกำลังจะกลับ ก็เห็นหรงฉือที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

เขาหยุดชะงักฝีเท้าทันที

หลังจากที่ได้สติกลับมา คิดว่าจะไม่สนใจ กำลังจะกลับ ทว่ากลับเห็นหรงฉือมองไปทางหลินอู๋และเฟิงจิ่งซิน

ตอนนี้สีหน้าและแววตาของหรงฉือล้วนเย็นชาอย่างมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เขาคิดว่าสายตาที่หรงฉือมองหลินอู๋เหมือนสายตาที่มองคู่อริ

เพราะสายตาเย็นชาของหรงฉือนี้ ทำให้เขาถึงขั้นคิดว่าหรงฉืออาจจะประสงค์ร้ายกับหลินอู๋ก็เป็นได้

ในสายตาของเหรินจี่เฟิง รู้สึกเธอยังแค้นฝังหุ่นหลินอู๋อยู่

เขาเดินเข้าไปหา

หรงฉือถือของพะรุงพะรัง

มีต้นไม้สองกระถางและสินค้างานหัตถกรรมที่ตกแต่งบ้านอีกสองสามชิ้น

เธอมีความอยากซื้อสินค้างานหัตถกรรมแค่ครั้งคราว

เพราะนับตั้งแต่ที่เธอย้ายมาอยู่ที่พักในปัจจุบันนี้ เธอก็ยุ่งกับการจัดการเรื่องของตัวเองมาโดยตลอด ไม่ได้มีกะจิตกะใจจะตกแต่งภายในบ้าน ดูแล้วที่จริงในบ้านก็ถือว่าค่อนข้างโล่งโจ้ง ไม่มีของตกแต่งมากนัก

การออกมาซื้อต้นไม้ครั้งนี้ เพราะเห็นว่าตู้ในห้องโถงใหญ่ข้างบ้านมีงานหัตถกรรมประดับไว้จึงเลือกซื้อมาสองสามชิ้น

เมื่อเธอออกมา ไม่คิดเลยว่าจะบังเอิญเจอกับหลินอู๋และเฟิงจิ่งซิน

หลังจากที่หลินอู๋และเฟิงจิ่งซินกลับไปแล้ว เธอก็เตรียมตัวจะกลับแล้วเช่นกัน กลับเห็นว่าเหรินจี่เฟิงเดินมาหาเธอ พลางกล่าว “คุณคิดจะทำอะไร?”

หรงฉือหยุดฝีเท้า “คุณหมายความว่ายังไง?”

เหรินจี่เฟิงกล่าว “เดิมทีเธอก็ไม่ได้แยแสคุณ คุณไม่ได้สำคัญกับเธอแม้แต่น้อย คุณกลับเคียดแค้นเธอมาจนถึงตอนนี้ คุณคิดว่าเป็นเรื่องน่าสนุกหรือไง?”

“ไม่แยแสฉันงั้นเหรอ?” หรงฉือฟังแล้ว แววตาเย็นยะเยือกทันที “คุณประเมินค่าเธอสูงไปนะ”