คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 229

หรงฉือไม่ได้รู้สึกประหลาดใจที่เจอเธอ ยื่นมือไปลูบหัวเธอ “มาเยี่ยมหลังจากเลิกเรียนแล้วหรือคะ?”

“ใช่ค่ะ!” เฟิงจิ่งซินเห็นเธอแล้วดีใจอย่างมาก พลางเรียกคุณย่าเฟิง “ยายทวดคะ”

คุณยายหรงเพิ่งจะขานรับเล็กน้อย เฟิงถิงเซินก็เดินออกมาจากห้องผู้ป่วย

เขามองมาทางพวกเธอพยักหน้าให้เล็กน้อย

คุณยายหรงสีหน้าเย็นชา แต่ไม่ได้พูดอะไร

หรงฉือชำเลืองเขาเล็กน้อยจากนั้นก็มองไปทางอื่น

เห็นว่าเฟิงจิ่งซินมีเรื่องอยากจะเล่าให้เธอฟัง เธอจึงกล่าวว่า “แม่กับยายทวดหนูขอเข้าไปเยี่ยมย่าหนูก่อนนะ”

“ค่ะ...”

เฟิงจิ่งซินได้ยินดังนี้ จึงทำได้เพียงระงับความอยากไปชั่วครู่ ยื่นมือไปจูงมือของหรงฉือเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยพร้อมกับเธอ

เฟิงถิงเซินรับกระเช้าผลไม้และดอกไม้ที่พวกหรงฉือเอามา เดินตามพวกเธอกลับไปในห้องผู้ป่วยเช่นกัน

คุณย่าเฟิงเห็นว่าหรงฉือและคุณยายหรงมาเยี่ยม ยิ้มออกมาด้วยความประหลาดใจทันที “พวกเธอมาได้อย่างไร?”

คุณยายหรงเห็นว่าเธอเคลื่อนไหวไม่สะดวก แต่ก็ยังฝืนทนเจ็บลุกขึ้นนั่ง จึงรีบพูดปรามว่า “เธอยังจะมีหน้ามาพูดอีก เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ยังไม่ยอมบอกพวกเราอีก”

เมื่อพูดเช่นนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณย่าเฟิงจางลงไปเล็กน้อย มองเฟิงถิงเซินที่กำลังรินน้ำให้หรงฉือและคุณยายหรงด้วยตาตัวเอง พลางกล่าว “ฉันไม่มีหน้าไปเจอพวกเธอหรอก...”

หรงฉือและคุณยายหรงรับน้ำที่เฟิงถิงเซินยื่นมาให้

คุณยายหรงจึงกล่าวว่า “นี่เป็นเรื่องของพวกเขา จะโทษเธอได้อย่างไรกัน?”

“แต่ว่าฉัน...”

เห็นว่าเฟิงจิ่งซินยังอยู่ตรงนี้ คุณย่าเฟิงก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้ให้กระจ่างมากนัก

คุณยายหรงแตะหลังมือของเธอพลางกล่าว “ฉันเข้าใจดี”