คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 25

ในขณะนั้นเอง ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น

หรงฉือเผลอหันมาและบังเอิญเห็นสายโทรเข้าที่มีชื่อว่า “ที่รัก” บนจอโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะของเขาพอดี

หรงฉือคิดว่าเธอเองไม่รู้สึกอะไรแล้ว

แต่ยังไงก็รักมาตั้งหลายปี บอกตัดใจ ก็จะตัดใจได้ง่ายๆ ได้เหรอ?

เธอถูกสองคำนั้นทิ่มแทงตา จนต้องรีบเบือนหน้าหนีในทันที

เมื่อเฟิงถิงเซินเงยหน้าขึ้นก็สังเกตเห็นความเจ็บปวดอย่างลึกซึ้งในแววตาของเธอ แต่เขากลับรับโทรศัพท์ต่อหน้าเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “มีอะไรเหรอ?”

เฟิงจิ่งซินก็สังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของเฟิงถิงเซิน

ในความทรงจําของเฟิงจิ่งซิน เฟิงถิงเซินจะแสดงด้านที่อ่อนโยนเช่นนี้เฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าหลินอู๋เท่านั้น

ทันใดนั้นเธอก็ลืมไปสนิทเลยว่าหรงฉือก็อยู่ด้วย ถามอย่างดีใจว่า “คุณพ่อคะ น้าอู๋อู๋เหรอคะ?”

เฟิงถิงเซินพูดเสียงเบาว่า “อืม”

เฟิงจิ่งซินกำลังจะบอกว่าเธอก็อยากคุยกับน้าอู๋อู๋ แต่พอนึกได้ว่าหรงฉืออยู่ด้วย และรู้ว่าหรงฉือก็ไม่ชอบหลินอู๋ เธอก็เลยกลืนคำพูดนั้นกลับไป

ซึ่งมันส่งผลกระทบต่ออารมณ์ที่ดีของเธอด้วย

เธอขมวดคิ้วน้อยๆ และอดคิดไม่ได้ว่าถ้าแม่สามารถเข้ากันได้ดีกับน้าอู๋อู๋ก็คงจะดีไม่น้อย

ไม่รู้ว่าหลินอู๋พูดอะไรกับเฟิงถิงเซิน เฟิงถิงเซินถึงได้ขมวดคิ้วด้วยความกังวล แล้วรีบออกไปทั้งที่ยังทานอาหารเช้าไม่เสร็จ

เมื่อเฟิงจิ่งซินเห็นเฟิงถิงเซินออกไปด้วยท่าทีรีบร้อนก็อดเป็นห่วงไม่ได้

แต่ว่าเธอไม่ได้เอ่ยถาม เพราะมีหรงฉืออยู่ด้วย

และเธอก็ไม่มีอารมณ์ที่จะทานอาหารเช้าแล้ว ดึงหรงฉือลุกขึ้นพร้อมพูดว่า “คุณแม่คะ หนูกินเสร็จแล้ว เรารีบออกบ้านกันเถอะค่ะ”

ถึงแม้ว่าเฟิงจิ่งซินจะไม่พูด แต่ทุกอาการของเธออยู่ในสายตาของหรงฉือทั้งหมด

หรงฉือรู้ว่าเธอรีบออกไปเพราะอยากทราบสถานการณ์ของหลินอู๋โดยเร็วที่สุด

แต่เธอไม่ได้พูดอะไรเลย

หรงฉือพูดว่า “หนูกินไปนิดเดียวเอง เอาไปกินบนรถอีกหน่อยเถอะ”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ หนูไม่หิว——”

หรงฉือนิ่งไปชั่วขณะ

แต่เธอไม่ยืนกรานอีกต่อไป

หลังขึ้นรถ เฟิงจิ่งซินไม่รอแม้แต่วินาทีเดียว รีบส่งข้อความหาหลินอู๋ทันทีที่นั่งลงบนเบาะหลัง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน