ตอนเที่ยงของวันอาทิตย์
เห็นกู้เหยียนถือโทรศัพท์ไว้ ท่าทางเหมือนจะยุ่งมาก เพื่อนของเขาจึงขยับเข้ามาดู
พอเห็นเนื้อหาในมือถือเขา เพื่อนของเขาก็ถึงกับต้องปวดหัว “เดี๋ยวนะ นี่มันวันหยุดสุดสัปดาห์ ตามเงินเดือนที่ฉางโม่จ้างนาย ไม่น่าถึงขั้นให้นายทำงานแม้กระทั่งในวันเสาร์อาทิตย์หรอกมั้ง? ฉันยังนึกว่านายกำลังคิดหาวิธีนัดคุณหรงคนนั้นออกมาซะอีก”
กู้เหยียนอยากจะพัฒนาขึ้นของเขาเอง ไม่เกี่ยวกับฉางโม่
เมื่อได้ยินในสิ่งที่เพื่อนเขาพูด กู้เหยียนก็ไม่ได้ว่าอะไร
ตอนที่ยังไม่รู้ว่าหรงฉือยังไม่หย่า โดยปกติแล้วเขาก็จะพยายามหาวิธีนัดหรงฉือออกมาในทุก ๆ สัปดาห์จริง ๆ
แต่หรงฉือบอกว่าเธอยังไม่ได้หย่า
แม้ฟังจากคำพูดของหรงฉือแล้วดูเหมือนว่าเธอกับสามีของเธอมาถึงขั้นที่จะหย่าร้างกันแล้วก็จริง แต่อย่างไรเธอก็ยังไม่ได้หย่าอย่างเป็นทางการ...
ครั้นเห็นกู้เหยียนทำท่าครุ่นคิดไม่พูดไม่จา เพื่อนของเขาก็เคาะโต๊ะเบา ๆ “นายเอาแต่เงียบไม่พูดอะไรเลย คิดอะไรอยู่?”
กู้เหยียนดึงสติกลับมาได้
ก่อนหน้านี้นึกว่าหรงฉือหย่าแล้ว จึงไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องสามีของหรงฉือมากนัก
แต่ตั้งแต่ที่เขารู้ว่ายังไม่ได้หย่า อีกทั้งสามีของเธอก็กำลังเตรียมหย่ากับเธอ พลันนั้นความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมา
เขากับหรงฉือก็รู้จักกันมาระยะหนึ่งแล้ว ในมุมมองของเขา หรงฉืออัธยาศัยดี หน้าตาสะสวย เข้ากับคนง่ายและมีความสามารถ
ทันใดนั้นจู่ ๆ เขาก็อยากรู้ขึ้นมาบ้างแล้วว่าสามีของหรงฉือเป็นผู้ชายอย่างไรกันแน่
เขาอยากรู้ว่าเป็นผู้ชายประเภทไหนกัน ถึงได้ยอมหย่ากับหรงฉือที่เป็นคนดีและสมบูรณ์แบบขนาดนี้
ครั้นนึกมาถึงตรงนี้ เขากำลังอยากที่จะเอ่ยปากขอให้เพื่อนของเขาช่วยตรวจสอบอีกฝ่ายโดยละเอียดสักหน่อย แต่ทว่า เขายังไม่ทันได้อ้าปากพูด ทันใดนั้นก็มีคนเรียกเขาขึ้นมาก่อน “กู้เหยียน?”
กู้เหยียนเงยหน้า
เป็นหลินอู๋
หลินอู๋ยิ้มเล็กน้อย แล้วเดินเข้ามาหาเขา “ออกมาเที่ยวเช้าขนาดนี้เชียว? นึกว่านายยังไม่ตื่นซะอีก”
กู้เหยียนเงยหน้ามองเธอแวบหนึ่ง น้ำเสียงราบเรียบ “มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อยากให้ลงวันละ 10 ตอนจะขอบคุณมากค่ะ...
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่เราเติมเงินได้เมื่อซื้อบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น เราไม่ได้มีเงินมากมายพอทำบัตเครดิตได้ ขอโทษนะคะ...