คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 486

พอได้ยินถึงตรงนี้ หรงฉือก็เข้าใจในทันทีว่าเมื่อคืนเฟิงถิงเซินรีบออกไป เป็นเพราะหลินอู๋

เธอรู้และชินกับความใส่ใจที่เฟิงถิงเซินมีต่อหลินอู๋มานานแล้ว

เธอก็รู้ว่าซุนลี่เหยาจงใจพูดคำนี้ให้เธอได้ยิน

เธอเดินผ่านซุนลี่เหยาและคนอื่น ๆ ไปด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ก่อนจะเข้าไปในลิฟต์

พอเห็นหมายเลขชั้นที่หรงฉือกด ซุนลี่เหยากับคุณยายซุนพวกเขาตระหนักได้ว่า หรงฉือมาโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมคุณย่าเฟิง

เรื่องที่คุณย่าเฟิงป่วยพวกเขาล้วนรู้ดี

แม้พวกเขาจะไม่มีโอกาสไปเยี่ยมคุณย่าเฟิงที่โรงพยาบาล แต่พวกเขากลับรู้ว่าคุณย่าเฟิงก็พักอยู่ที่โรงพยาบาลนี้ด้วย

พวกเขารู้ก็จริง แต่คุณย่าเฟิงพักอยู่ห้องผู้ป่วยไหน พวกเขากลับไม่รู้เลย ด้วยเหตุนี้ เมื่อคืนพวกเขาจึงได้ให้คนไปแอบสอบถามเป็นพิเศษ

ดังนั้น เมื่อเห็นชั้นที่หรงฉือกำลังจะไป ซุนลี่เหยาพวกเขาก็รู้ทันทีว่าหรงฉือมาเยี่ยมคุณย่าเฟิงที่โรงพยาบาล

ความจริงแล้วคนในตระกูลหลินกับตระกูลซุนยังไม่ได้เจอคุณย่าเฟิงเลย

พวกเขาสอบถามจนรู้หมายเลขห้องผู้ป่วยเดี่ยวของคุณย่าเฟิง แต่ความจริงแล้วก็เพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้คุณย่าเฟิงไม่พอใจ พวกเขาล้วนระมัดระวังมาก และไม่กล้าเสนอหน้าเข้าไปหาคุณย่าเฟิงอย่างบุ่มบ่าม

เห็นว่าคนที่พวกเขาอยากเจออยู่ตลอดกลับไม่ได้เจอ ส่วนหรงฉือกลับสามารถเจอได้อย่างตามใจ ซุนเยว่ชิงกับคุณยายซุนและคนอื่น ๆ ต่างก็ไม่ค่อยสบายใจในทันที

ซุนลี่เหยายิ่งจ้องมองหรงฉือเขม็งอย่างแรง

ตอนนี้ในลิฟต์ยังมีคนอื่น ๆ อยู่ เธอจึงไม่ได้เอ่ยปากบ่นทันที

หลังออกมาจากลิฟต์ จึงจะกัดฟันพูดเสียงเบาว่า “เธอกับพี่เขยใกล้จะหย่ากันอยู่แล้ว ยังจะเสนอหน้าไปใกล้คุณย่าเฟิงอยู่ตลอดอีก ช่างน่าไม่อายจริง ๆ!”

พูดจบ ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ก็พูดขึ้นอีกว่า “เธอใส่ใจคุณย่าเฟิงขนาดนี้ จะต้องคิดร้ายลับหลัง ทำให้ครอบครัวของพี่เขยไม่ชอบพี่สาวแน่ ๆ!”

ซุนเยว่ชิงกับคุณยายซุนก็คิดแบบนั้นเช่นกัน

เมื่อคิดว่าครั้งนี้คุณย่าเฟิงป่วยหนักขนาดนี้ แต่คนในตระกูลเฟิงยังไม่อนุญาตให้เฟิงถิงเซินพาลูกสาวของตัวเองไปกตัญญูต่อหน้าคุณย่าเฟิง สายตาของซุนเยว่ชิงก็เย็นชาขึ้นมาอยู่หลายส่วน

อีกด้านหนึ่ง

คุณย่าเฟิงเพิ่งตรวจร่างกายเสร็จ เห็นหรงฉือมาก็ดีใจอย่างมาก

หรงฉือพูดคุยกับคุณย่าเฟิงไปพลาง และเอาดอกไม้ที่นำมาด้วยไปจัดใส่แจกันบนโต๊ะกลมเล็กข้างหน้าต่างไปพลาง

เธอเปลี่ยนดอกไม้เสร็จ เหลือบมองลงไปชั้นล่างเล็กน้อย ก็เห็นเงาร่างของเฟิงถิงเซินที่ลานจอดรถ