คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 488

วันเสาร์ช่วงค่ำ หรงฉือไปดูงิ้วกับคุณยายหรง

ตอนที่พวกเธอไปถึงจุดตรวจตั๋ว ไม่ไกลออกไปมีคนที่ดูดีดึงดูดสายตาฝูงชนยืนอยู่ เมื่อเห็นพวกเธอก็เผยรอยยิ้มและเดินมาหาพวกเธอทันที

“หรงฉือ”

เมื่อได้ยินคนเรียก หรงฉือจึงหันหน้าไปมอง เพียงมองแวบเดียวก็เห็นกู้เหยียนท่ามกลางฝูงชนที่กำลังเดินมาหาเธอ

หรงฉือเงยหน้าขึ้นเผยรอยยิ้ม “บังเอิญจังเลยนะ วันนี้คุณก็มาดูการแสดงของท่านอาจารย์เหมือนกันเหรอ?”

ที่จริงแล้วนี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

เป็นเรื่องที่กู้เหยียนจงใจทำ

ตอนที่อยู่บริษัทกู้เหยียนเรียกเธอว่าคุณหรงทุกครั้ง

นอกเหนือจากที่สัมภาษณ์วันแรก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อหรงฉือโดยตรง

เมื่อเห็นว่าหรงฉือไม่ได้รู้สึกอึดอัด เขายิ้มบาง ๆ ตอนที่หรงฉือแนะนำเขาให้กับคุณยายหรง เขาก็กล่าวทักทายคุณยายหรง “สวัสดีครับคุณหญิง”

คุณยายหรงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีค่ะ”

หาได้ยากที่คนหนุ่มสาวสมัยนี้จะชอบดูงิ้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนที่กู้เหยียนคุยกับหรงฉือ แววตานั้น...

คุณยายหรงมองด้วยสายตาคนนอก ก็แทบจะรู้ได้ทันทีว่ากู้เหยียนมีใจให้กับหรงฉือ

แต่เห็นว่าหรงฉือดูไม่รู้อีโหน่อีเหน่ เธอจึงไม่ได้พูดอะไร

เห็นว่าหรงฉือและคุณยายหรงมาดูการแสดงแค่สองคน เขาจึงกล่าวถาม “ทำไมไม่พาเด็กน้อยมาด้วยล่ะครับ? เด็กน้อยชอบดูงิ้วไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อพูดถึงเฟิงจิ่งซิน รอยยิ้มของหรงฉือก็เลือนหายไปทันที

ก่อนหน้าเฟิงจิ่งซินบอกเธอว่าวันนี้เที่ยงก็จะกลับเมืองตูเฉิง และบอกให้หรงฉือพาเธอไปเที่ยวหลังจากที่กลับมาแล้วอีกด้วย

ที่จริงตอนนี้ก็มืดค่ำแล้ว เฟิงจิ่งซินคงกลับมาตั้งนานแล้ว

แต่เธอไม่ได้ให้หรงฉือไปรับที่สนามบิน กลับมาแล้วก็ไม่ได้โทรหาให้หรงฉือไปหาเช่นกัน