คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 506

กว่าหรงฉือจะทำงานเสร็จ ก็ปาไปห้าทุ่มกว่าแล้ว

ตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ช่วงสองวันนี้ฝนตกทำให้อุณหภูมิลงลดไปไม่น้อย อาจเป็นเพราะเธอนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไปจนโดนลมเย็น ตอนเธอปิดคอมพิวเตอร์ และลุกขึ้นเตรียมจะไปอาบน้ำ จู่ ๆ ร่างกายก็หนาวสั่น และจามติดต่อกันอยู่หลายครั้ง

หลังเข้าไปอาบน้ำแล้วเดินออกมา ก็เริ่มมีน้ำมูกไหล คอก็เริ่มแห้งแบบแสบคอขึ้นมาแล้ว

เมื่อตระหนักได้ว่าตัวเองอาจจะเป็นหวัด เวลานี้คนรับใช้ในบ้านเดิมก็หลับกันหมดแล้ว หรงฉือจึงลงไปชั้นล่างคนเดียว และต้มน้ำขิงเพื่อคลายความหนาวให้ตัวเอง

เธอดื่มน้ำขิงเสร็จ และเพิ่งจะกลับมาถึงชั้นบน ก็ได้ยินเสียงของเฟิงถิงเซินแล้ว “ยังไม่นอนเหรอ?”

หรงฉือหันหน้าไปแล้วพูดว่า “เตรียมจะนอนแล้ว”

เธอเพิ่งดื่มน้ำขิง แล้วยังหายาแก้หวัดที่ชั้นล่างกินไป ร่างกายเลยรู้สึกอุ่นขึ้น และรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว

แต่ตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมาก ไม่มีกะจิตกะใจจะคุยกับเขามากนัก เลยพูดว่า “ฉันกลับไปนอนก่อนนะ”

พูดจบ ก็หมุนตัวกลับไปที่ห้องเฟิงจิ่งซิน ไม่นานก็หลับไป

ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน ในความเลื่อนลอย หรงฉือเหมือนจะได้ยินเสียงของเฟิงจิ่งซิน

“คุณแม่ ตัวของคุณแม่ร้อนจังเลยค่ะ”

ไม่นาน ก็มีเสียงฝีเท้าของคนอื่นดังเข้ามาในห้อง หรงฉืออยากลืมตา แต่รู้สึกวิงเวียนศีรษะอย่างรุนแรง ไม่นานก็เผลอหลับไปด้วยความสะลึมสะลืออีกครั้ง

เมื่อเธอตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกปวดหัว อ่อนเพลีย และแสบคออย่างรุนแรง

เธออยากจะลุกขึ้นมาดื่มน้ำสักหน่อย เพิ่งจะลุกขึ้นจากเตียง ก็มีคนมาพยุงเธอ แล้วพูดว่า “ดื่มน้ำหน่อยไหม?”

หรงฉือตกตะลึงเล็กน้อย ถึงได้ลืมตาขึ้นมา

คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ กลับกลายเป็นเฟิงถิงเซิน

เวลานี้ เฟิงถิงเซินหันกลับไปเทน้ำ ไม่นานเขาก็ยกน้ำแก้วหนึ่งมาให้เธอ และยื่นมาที่มือของเธอ หรงฉือรับมาโดยไม่รู้ตัว กำลังจะเอ่ยปากขอบคุณ จึงจะพบว่าคอของตัวเองเจ็บอย่างมากจนพูดแทบไม่ออก