คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 76

เฟิงถิงเซินไม่ใช่พูดแบบนี้กับเธอแน่นอน

พวกเขาแต่งงานกันมาตั้งหลายปี เฟิงถิงเซินไม่เคยกอดเธอนอนหลับแบบนี้เลย

ส่วนจูบอรุณสวัสดิ์ ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย

หรงฉือมั่นใจว่าเฟิงถิงเซินทำอย่างนี้เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเธอคือหลินอู๋

หรงฉือเม้มปาก และเบ้าตาค่อย ๆ แดงขึ้น

เฟิงถิงเซินยังคงหลับอยู่

หรงฉือมองเขาพลางข่มความรู้สึกขมขื่นในใจ ดูดหายใจลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ขยับตัวออกห่างก่อนจะลุกจากอ้อมกอดของเขา

พวกเขาแนบชิดกันขนาดนั้น ถึงเธอจะขยับเบาแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ทำให้เขาตื่น

นั่นไง พอเธอเอามือเขาที่วางบนเอวของเธอออก แล้วพลิกตัวลุกนั่ง ขณะที่กำลังจะดึงขาออกมา เฟิงถิงเซินก็ตื่นขึ้น

แล้วทั้งคู่ก็สบตากันพอดี

อาจเป็นเพราะเข้าใจสถานการณ์ระหว่างพวกเขาในตอนนี้แล้ว เมื่อเฟิงถิงเซินตื่นเต็มตา และรู้ว่าเขากอดคนผิด เขา อึ้งไปชั่วขณะก่อนจะคลายขาออก

หรงฉือดึงขากลับแล้วหันหลังให้เขา ไม่หันกลับไปมองอีก จากนั้นเลื่อนตัวไปที่ขอบเตียงเพื่อสวมรองเท้าแตะแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ

เมื่อเธอล้างหน้าแปรงฟันเสร็จออกมา ก็ไม่เห็นเงาของเฟิงถิงเซินอยู่ในห้องแล้ว

พอเดินออกจากห้อง เธอก็เห็นเฟิงถิงเซินในชุดนอนตัวเดิมกำลังยืนคุยโทรศัพท์ตรงสุดทางเดิน

หรงฉือแค่เหลือบมองแวบหนึ่งแล้วแล้วเบือนหน้าหนี จากนั้นเดินลงไปชั้นล่าง

คุณหญิงย่าตื่นแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน เฟิงจิ่งซินก็เดินลงมาเช่นกัน

คุณหญิงย่าจึงหัวเราะแล้วพูดว่า “ไหน ๆ ก็ตื่นกันหมดแล้ว มากินข้าวเช้ากันก่อนเถอะ”

เฟิงจิ่งซินเอ่ยตอบ “ค่ะ!”

เฟิงจิ่งซินพูดยังไม่ทันขาดคำ เฟิงถิงเซินก็ลงมาพอดี แล้วนั่งลงข้างหรงฉือเหมือนเดิม

เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อเช้านี้ หรงฉือจึงขยับก้นเล็กน้อยเพื่อถอยห่างจากเขา

เฟิงจิ่งซินกำลังทานบะหมี่อยู่ ทันใดนั้นก็มองเฟิงถิงเซินเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ จึงถามด้วยดวงตากลมโตสวยว่า “คุณพ่อก็ชอบนอนกอดคุณแม่เหมือนกันเหรอคะ?”

หรงฉือกำลังทานน้ำซุปของบะหมี่ พอได้ยินดังนั้นก็สำลักทันที