คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 21

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

“อ่าส์!! ไอ้เชี้ยขุนมีอะไรว่ะ” หลังจากที่น้ำมนต์ฟาดหัวขุนพลไปหนึ่งทีและเดินเข้าไปในห้องนอนล็อคประตูห้องทันที โดยไม่แยแสแถมทิ้งให้ขุนพลเลือดอาบอยู่ตรงนั้นและไม่หันมามองอีก เลือดที่ไหลมากขึ้นทำให้เขาก็หาผ้ามากดเลือดไว้ก่อนที่เลือดจะไหลหมดตัว และหลังจากนั้นเขาก็โทรเรียกตัวต้นเหตุให้มารับเขาไปทำแผลที่โรงพยาบาล ซึ่งขุนพลไม่สามารถขับรถไปโรงพยาบาลเองได้เพราะตอนนี้เขารู้สึกเวียนหัวหลังจากที่เสียเลือดไป

“มารับกูที่คอนโดน้ำมนต์ด่วน กูโดนเมียฟาดหัวแตกเพราะมึง” พูดจบเขาก็วางสายวาโยทันที ซึ่งตอนนี้ตัวต้นเหตุคงทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับสาวที่เจอผับเมื่อตะกี้นี่แน่นอน แต่ยังไงเพื่อนเขาคือต้นเหตุที่ทำให้ขุนพลโดนน้ำมนต์ฟาดหัว ดังนั้นเพื่อนเขาต้องรับผิดชอบและเดินลงไปรอวาโยที่หน้าคอนโดเพื่อไปทำแผลที่โรงพยาบาล

“ไอ้เชี้ยขุน มึงไปโดนอะไรมาว่ะ” พอวาโยขับรถมาจอดที่หน้าคอนโดขุนพลก็ขึ้นไปนั่งบนรถในขณะเดียวกันก็ใช้ผ้าเช็คหน้ากุมหัวอยู่ ทำให้วาโยทำหน้าตกใจและสาดคำถามใส่เขารัวๆ แทบจะตอบไม่ทัน แถมยังอับอายที่เมียฟาดหัวแตกเลือดอาบอีก หลังจากนั้นขุนพลก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้วาโยฟัง ทำอุทานหลุดออกจากปากวาโยไม่ขาดแถมอาการตกใจที่ไม่เคยเจอน้ำมนต์เวอร์ชั่นนี้

“ไอ้ขุน สรุปกี่เข็มว่ะ” พอขุนพลเดินออกจากห้องฉุกเฉิน วาโยรีบดีดตัวลุกจากเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉินไปหาขุนพลทันที

“5 เข็ม” อึก!! วาโยกลืนน้ำลายอึกใหญ่หลังจากที่ทางว่าเพื่อนเขาเย็บกี่เข็ม ขุนพลต้องชมฝีมือเมียตัวเองมั้ย? ที่ฟาดหัวจนต้องเย็บ ขนาดเขาไม่ได้มีกิ๊กโดนฟาดหัวขนาดนี้และถ้าเขามีกิ๊กจริง ๆ ไม่ตายเลยหรอว่ะ!! หลังจากรับยาเรียบร้อย ขุนพลบอกให้วาโยขับรถไปส่งทีผับเพื่อที่จะไปดูกล้องวงจรปิดและ SAVE ไฟล์ส่งให้น้ำมนต์ดูทางไลน์ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นยังไง

ขุนพลกลับมาถึงคอนโดหลังจากที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยรวมถึงแผลที่หัวก็ปาเข้าไปตีสามครึ่งแล้ว และตอนนี้แผลที่หัวยาชาก็เริ่มหมดฤทธิ์ทำให้แผลที่หัวเริ่มปวดขึ้นมาแถมยังมีอาการคลั่นเนื้อคลั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้อีก สภาพตอนนี้ของขุนพลดูไม่จืดเลยจริง ๆ วันนี้คือวันที่วุ่นวายสำหรับเขามากเวลานี้ก็ดึกแล้วเขาไม่กล้าไปเคาะประตูห้องนอนเพราะน้ำมนต์คงหลับไปแล้วและตอนนี้ร่างกายเขาเหมือนไม่มีเรี่ยวแรงก็เลยแอ่นตัวนอนบนโซฟาหน้าทีวี

“กี่โมงแล้วเนี้ย” น้ำมนต์เผลอหลับไปสักพักก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาและหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลาตอนนี้เกือบใกล้รุ่งแล้ว สายตาที่จ้องหน้าจอมือถือต้องขมวดทันทีหลังเห็นไลน์ขุนพลที่ส่งไฟล์อะไรซักอย่างมาให้ดูช่วงตีสามกว่า ๆ ทำให้น้ำมนต์ไม่รอช้าที่จะเปิดเข้าไปดู และเห็นไฟล์ของกล้องวงจรปิดของผับเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดจนถึงขุนพลขับรถออกจากผับ ทำให้เธอรู้ว่าตัวเองทำรุนแรงกับขุนพลไป ยอมรับว่าตอนเห็นรอยลิปสติกครั้งแรกเธอโมโหมากจนไม่ยอมฟังขุนพลอธิบายแต่ช่วงนี้อารมณ์ของเธอมักจะสวิงขึ้น ๆ ลง ๆ ซึ่งน้ำมนต์ก็คิดว่าคงเป็นสาเหตุที่เธอเปลี่ยนยี่ห้อของยาคุมเท่านั้น

“ขุน” หลังจากที่น้ำมนต์เห็นคลิปที่ขุนพลส่งมาให้ เธอก็ลืมเปิดประตูห้องออกมาด้านนอกและพบว่าตอนนี้ขุนพลนอนขดตัวอยู่บนโซฟา ที่ตอนนี้ใบหน้าของขุนพลมีเหงื่อไหลเต็มไปหมดเป็นผลพ่วงจากแผลที่ได้รับบาดเจ็บจนเป็นไข้เป็นแน่ น้ำมนต์เดินเข้าไปหาขุนพลและใช้หลังมือเตะที่หน้าผากทำให้รู้ว่าตอนนี้ขุนพละกำลังโดนพิษไข้เล่นงาน และเพื่อความแน่ใจ พอรู้ว่าขุนพลโดนพิษไข้แล่นงานน้ำมนต์ก็รีบนำที่วัดไข้มาวัดอุณภูมิร่างกายอีกครั้งและน้ำใส่กะละมังใช้ผ้าชุบน้ำมาเช็คตัวให้ขุนพล จิตใจน้ำมนต์ตอนนี้ร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด น้ำมนต์เช็คตัวขุนพลอยู่แบบนั้นแต่ไข้ก็ไม่ลดลงจึงตัดสินใจปลุกขุนพลให้ตื่นและไปโรงพยาบาลทันที

“ขุน ตื่นก่อนไปโรงพยาบาลกัน” น้ำมนต์วิ่งเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและเตรียมกุญแจรถและมาเขย่าตัวปลุกให้ขุนพลตื่นเพื่อที่จะให้เขาลุกขึ้นเดินและเธอจะได้ประคองตัวเขาได้

“มนต์ ขุนจะนอน” สีหน้าสะลึมสะลือของขุนพลตอนที่น้ำมนต์ปลุกให้ตื่น เป็นสายตาที่หน้าสงสารสำหรับน้ำมนต์ ตาปรือที่พยายามลืมตาขึ้นมาคุยกับเธอทำให้รู้ว่าตอนนี้พิษไข้ได้กลับมาเล่นงานขุนพลอีกครั้ง พอขุนพลได้สติน้ำมนต์ก็รีบเข้าไปประคองให้เขาลุกเดินไปที่หน้าประตูและให้ขุนพลจับขอบตู้รองเท้าไว้ก่อน จากนั้นน้ำมนต์ก็ก้มลงใส่รองเท้าเตะให้กับขุนพลเสร็จก็พยุงตัวของเขาให้เดินออกจากห้องเพื่อไปโรงพยาบาล

“อือ” ไม่รู้ว่านอนพักผ่อนไปนานแค่ไหน แต่ตอนนี้ร่างกายของขุนพลเริ่มดีขึ้น เขาลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกว่าตอนนี้เขานอนอยู่ที่โรงพยาบาล หลังมือยังมีสายน้ำเกลือติดอยู่ เลื่อนสายตาลงมาเรื่อย ๆ ก็พบว่าน้ำมนต์ฟุบหลับอยู่ข้างเตียงเขาอยู่ แสดงว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้ฝันสินะ ที่น้ำมนต์ประคองเขาออกจากห้องเพื่อมาโรงพยาบาล

“ขุน ตื่นแล้วหรอ? หายปวดแผลยัง” แรงขยับตัวของขุนพลทำให้คนที่พึ่งได้นอนอย่างน้ำมนต์สะดุ้งตัวตื่นขึ้น พบว่าขุนพลตื่นแล้วสีหน้าของขุนพลเริ่มดีขึ้นกว่าเมื่อคืน แต่สายตาที่มองน้ำมนต์นิ่งทำให้เธอรู้สึกเสียวสันหลังเมื่อสบตาคู่นั้นของขุนพล เขาแทบจะไม่ตอบคำถามของน้ำมนต์เลยทำให้เธอร้อนใจจนทำอะไรไม่ถูก

“ขุนมนต์ขอโทษนะ” แรงเขย่าที่แขนทำให้ขุนพลแค่ปรายตามองแต่ก็ไม่พูดอะไร จริง ๆ เขาไม่ได้โกรธน้ำมนต์หรอก เขารู้สึกดีใจด้วยซ้ำที่เมียหึง ไม่บ่อยนะที่น้ำมนต์จะหึงเขาแต่ของเล่นตัวหน่อย อยากรู้ว่าน้ำมนต์จะง้อเขายังไง

) ..... (

“ยกโทษให้มนต์นะ ถ้ายกโทษให้จะยอมตามใจทุกอย่างเลย” หึ!! พูดเองนะ สายตาออดอ้อนของน้ำมนต์ทำให้ขุนพลใจอ่อนฮวบก็เลยไม่แกล้งน้ำมนต์ต่อจึงยอมรับข้อเสนอของน้ำมนต์ทันที

“พูดแล้วต้องทำนะมนต์” หลังจากขุนพลพูดกับน้ำมนต์ เรียกรอยยิ้มจากใบหน้าสวยทันที น้ำมนต์พยักหน้ารัว ๆ เป็นการยืนยันว่าเธอทำจริงอย่างที่พูดแน่นอน รอยยิ้มหุบลงทันทีหลังจากเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้แฝงไปด้วยสายตาเจ้าเห่ล์ที่ไม่หน้าไว้ใจเลย ทำให้เธอแทบอยากจะกลับลำขอถอนคำพูดซะเดียวนี้

##ขอกำลังใจให้ไรต์หน่อยค่ะ##

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอของนายขุนพล