คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 12

บ่ายวันถัดมาด้วยร่างกายที่ระบมไปทุกส่วนของร่างกายไม่ว่าจะขยับไปทางไหนก็รู้สึกปวดเมื่อไปหมด ขาที่แทบจะไร้เรี่ยวแรงไม่อยากลุกจากเตียงนุ่มไปไหน ติดที่ท้องไส้เริ่มประท้วงหาอาหารเนื่องจากเมื่อคืนเธอร่างกายได้เผาผลาญพลังงานออกจนหมดเลยต้องลืมตาตื่นเพื่อที่จะพาร่างกายออกไปหาอะไรกิน

สภาพที่นอนที่ตื่นมาเห็นเช้านี้ ดูแทบไม่ได้มีทั้งคราบเหงื่อและคราบน้ำกรามปะปนแห้งกังไปหมดและเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายเต็มพื้นห้อง ทำให้ห้องนอนสีขาวสไตล์มินิมอลดูรกและสกปรกแทบจะไม่ใช่ห้องของหมอที่ต้องรักความสะอาดแล้ว น้ำมนต์เลื่อนสายตามองรอบห้องแต่ต้องมาสะดุดเข้ากับร่างกำยำโชว์แผ่นหลังเปลือยเปล่าของขุนพลที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าแถมยังเอามือหนามากอดรัดเอวของน้ำมนต์ไม่ยอมปล่อย

อั๊ก!! บอกตามตรงว่าเห็นนายขุนแล้ว ฉันหมั่นไส้เขาเหลือเกินก็เลยทุบเข้าที่แผ่นหลังของเขาไปที คนอะไรเอาแต่ใจตัวเองจนลำบากคนอื่น

“โอ๊ย!! เป็นอะไรแต่เช้า” เสียงร้องโอดโอยของขุนพลเรียกความพึงพอใจให้กับน้ำมนต์เป็นอย่างมาก

“เช้าบ้านนายสิ บ่ายโมงกว่าแล้ว” เอาที่ไหนมาเช้า ล่อมาจะบ่ายสองแล้วนอนเมื่อคนซ้อมตายไปได้ เมื่อคืนไม่หลับไม่นอนเช้ามาไม่ยอมตื่น อีกสักป๊าบดีมั้ย? ต่อปากต่อคำกันเสร็จไปหนึ่งยก ฉันก็พาร่างเปลือยป่าวของตัวเองเพื่อจะลุกไปชำระร่างกายในห้องน้ำ โดยมีผ้าห่มคุมร่างเปลือยของตัวเองไปหยิบผ้าเช็คตัวแต่ลืมนึกไปว่าขุนพลก็โป๊อยู่เหมือนกัน

“อี้!! ไอ้ลามก” ฉันก็พาร่างเปลือยป่าวของตัวเองเพื่อจะลุกไปชำระร่างกายในห้องน้ำ โดยมีผ้าห่มคุมร่างเปลือยของตัวเองไปหยิบผ้าเช็คตัวแต่ลืมนึกไปว่าขุนพลก็โป๊อยู่เหมือนกัน ขุนพลนอนเอามือทั้งสองข้างรองหัวตัวเองเอาไว้ พร้อมกันหัวเราะในลำคอ ไม่อายที่จะนอนเปลือยต่อหน้าฉันเลยซักนิ!! ไอ้บ้านี่ พอได้ผ้าเช็คตัวมาพันตัวเรียบร้อย น้ำมนต์ก็โยนผ้าห่มไปคุมร่างเปลือยเปล่าของขุนพลทันที

“ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว อาบน้ำเสร็จเก็บผ้าปูที่นอนและผ้าห่มชุดเดิมไปซักและปูผ้าผืนใหม่ด้วย” หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ น้ำมนต์เดินออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งตอนนี้ยังเห็นว่าขุนพลนอนอยู่ที่เดิมและไถ่มือถืออยู่ในมือ ด้วยความหมั่นไส้ขุนพลที่เป็นต้นเหตุทำให้ผ้าปูที่นอนสกปรกเลยอยากแกล้งให้เขาจัดการเอาไปซัก คนโดนสั่งให้เอาผ้าปูไปซักคิ้วขมวดเป็นปมทันที เพราะตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยซักผ้ายิ่งปูผ้าที่นอนยิ่งแล้วใหญ่

“หน้าที่เมีย” โอ๊ย!! คำก็เมียสองคำก็เมีย ฉันไปเป็นเมียเขาตอนไหนไม่ทราบห๊า (ที่นอนเอากันนี่ยังไม่ใช่เนอะน้ำมนต์) : จากใจไรต์

“ลุกไปอาบน้ำได้แล้วขุนพล ฉันจะทำความสะอาดห้อง” เหนื่อยกับเขาจริง ๆ แต่ก็ยอมลุกจากที่นอนเดินเปลือยไปหยิบผ้าเช็คตัวเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างว่าง่าย หลังจากนั้นฉันก็เก็บเสื้อผ้าที่หล่นพื้น ผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม เตรียมส่งซักและจัดการปูผ้าที่นอนใหม่จนเรียบร้อยและจัดการทำความสะอาดห้องนอนและนอกห้อง กดหุ่นยนต์ดูดฝุ่น จัดโน้นจัดนี่ไปพราง ๆ จนขุนพลอาบน้ำเสร็จออกมาแต่งตัวสบาย ๆ เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์พอดีตัวสีดำ ที่เหมือนธรรมดาแต่ราคาไม่ธรรมดาเลยซักนิด แถมยังออร่าความหล่อทะลุกเข้าเป้าตาฉันเต็ม ๆ

“ไปกินข้าวกันเถอะ” บอกได้คำเดียวว่าตอนนี้หิวมากพร้อมออกไปกินข้าวข้างนอกแล้ว บอกเลยว่าจะออกไปไหน ชุดต้องพร้อมดูอย่างวันนี้ฉันแต่งตัวแบบสบาย ๆ ด้วยชุดเซ็ทกางเกงขาสั้นกับเสื้อเชิ์ตทรงโอเวอร์ไซส์สีฟ้าอ่อนดูยังไงก็สวย ถ้าถามว่าทำไมแค่ออกไปกินข้าวต้องแต่ตัวสวย บอกเลยว่าเราไม่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าฉันอาจจะไปเจอผู้ชายหล่อก็ได้ใครจะไปรู้ ต้องพร้อมทุกสถานการณ์

ขุนพลขับรถมุ่งหน้าไปที่ห้าง เพราะวันนี้ฉันต้องซื้อของเข้าคอนโดก็เลยมากินข้าวที่นี้ กินเสร็จก็ออกไปซื้อของง่าย ๆ สบาย ๆ