ธิกานต์ไม่คิดว่ามณิกาจะไหวพริบเร็วขนาดนี้ ไม่รอเธอได้ตบก่อน มณิกาก็ตบเธอก่อนแล้วสองฉาก ตบจนหูเธออื้อไปหมด
เธอทั้งโมโหทั้งโกรธ แต่ก็จะทำอะไรมณิกาที่นี่ไม่ได้
"ใครพี่สาวเธอกัน? เธอหุบปากเลยนะ!"
ธิกานต์อดทนกับความเจ็บบนใบหน้า แล้วข่มเสียงต่ำลงพูดว่า "แต่ว่าเมื่อกี้เธอดูฉลาดมากเลยนะที่ไม่ลุกขึ้นมาโต้แย้ง ไม่งั้นก็รอดูพ่อแม่บุญธรรมเธออยู่ในโลงศพได้เลย"
เมื่อกี้เธอคิดว่ามณิกาจะลุกขึ้นมาเถียงแล้วเสียอีก ธิกานต์ยังคิดวิธีการรับมือได้แล้ว แต่ไม่คิดว่า มณิกาจะใจเย็นขนาดนี้
เธอรู้สึกแปลกใจมากจริงๆ
"เหอะ"
มณิกากระตุกมุมปากเล็กน้อย "ช่วยคุณชายวายุ เขาสัญญาว่าจะให้ค่าตอบแทนหนึ่งร้อยล้าน ฉันลดให้เธอครึ่งหนึ่งก็ได้ ห้าสิบล้าน คิดเสียว่าเป็นค่าปิดปาก ไม่งั้นก็รอคุณชายวายุรู้ความจริงได้เลย ฉันซึ่งเป็นน้องสาวฝาแฝดของเธอ ก็คงต้องเตรียมโลงศพไว้ให้เธอแล้วล่ะ เกรงว่าทุกปียังต้องช่วยตัดหญ้าหน้าหลุมศพของเธออีก!"
"ห้า......ห้าสิบล้าน? ฝันไปเถอะ!"
"ฉันจะฝันหรือเปล่าเป็นเรื่องของฉัน แต่เรื่องที่ฉันสั่งเธอไม่ทำ ฉันก็คงต้องดับฝัน 'คุณนายแห่งตระกูลเดชากุล' ของเธอไปแล้วล่ะ"
มณิกาตอบโต้กลับ ทำเอาธิกานต์พูดไม่ออกเลยทีเดียว
ขณะเดียวกัน ภายในห้อง
นายหญิงเนตรอธิบายเรื่องเมื่อคืนให้กับวายุอย่างละเอียดอีกที แล้วพูดว่า: "ฉันดูแล้ว มณิกายัยหนูคนนั้นบนเตียงยังมีคราบเลือด คนอื่นเขายังเป็นสาวบริสุทธิ์ นายนอนกับเธอแล้วก็ต้องรับผิดชอบสิ!"
วายุคิดว่ามณิกาเป็นคนวางยาให้ตัวเอง จากนั้นก็เข้ามาในลิฟต์กับเขาเพราะคิดไม่ซื่อเสียอีก
แม้ตอนนี้จะรู้แล้วว่าเป็นฝีมือนายหญิงเนตร แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามณิกาคิดไม่ซื่อกับเขา
"ผมมีแฟนแล้ว ส่วนมณิกา ผมจะให้ค่าชดเชยเอง" เมื่อคืนเขาได้ยินว่ามณิกาแค่อยากได้เงิน
ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นเขาก็จะทำให้เธอสมหวังเอง
"เหอะ นายคิดว่าฉันแก่จนตาบอดแล้วหรือไง? อย่าคิดว่าฉันจะดูไม่ออกนะว่านายเอาธิกานต์มาแกล้งเป็นแฟนตัวเอง"
"ผมต้องทำยังไงคุณย่าถึงจะเชื่อครับ?"
วายุรู้สึกปวดหัวมากจริงๆ
"รอสักสองเดือนหลังจากนี้ ใครท้องก่อนก็แต่งงานกับคนนั้น" นายหญิงเนตรจำใจต้องคิดวิธีการนี้ขึ้นมา
วายุ: "......"
รีบร้อนจนไม่ต้องถามความเห็นเขาแล้วเหรอ?
"อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ความรักสามารถบ่มเพาะกันได้" ว่าแล้ว นายหญิงเนตรก็ครุ่นคิด หรือว่าวายุรังเกียจที่มณิกาขี้เหร่
เธอก็พูดต่อว่า: "คนเราจะมองแค่ภายนอกไม่ได้ แม้ยัยหนูคนนั้นจะหน้าตาธรรมดา แต่ว่ากันว่านารีเป็นเหตุ นายจะได้ลดปัญหาได้"
"สองวันนี้ยัยหนูณิกาก็พักในคฤหาสน์นี้แหละ นายพาธิกานต์กลับไปเถอะ"
นายหญิงเนตรกังวลว่าวายุจะบังคับให้มณิกาดินยาคุมกำเนิด ดังนั้นจึงต้องให้มณิกาอยู่ที่นี่สามวัน เธอถึงจะวางใจได้
เพราะยังไงยาคุมกำเนิดสามารถใช้ได้เพียง 72 ชั่วโมงของการคุมกำเนิดฉุกเฉินเท่านั้น ถ้าผ่านไปสามวันแล้วค่อยกินก็ไม่ช่วยอะไรแล้วล่ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณคือของขวัญจากฟ้า