บทที่ 112 ลู่เฉินวิ่งหนี
"วางของลงเสร็จ แล้วออกไปให้พ้น!"
เมื่อแน่ใจว่าลู่เฉินสองคนไม่มีปืนอยู่ในตัว โจรคนหนึ่งจึงหยิบถุงอาหารในมือของลู่เฉินมา แล้วตวาดเบาๆ
"รอก่อน ในเมื่อพวกเขาสองคนเป็นคนของตำรวจนั้นก็จะต้องมาสอดแนมสถานการณ์ของเราแน่นอน จับตัวพวกเขาสองคนไว้ มีพวกเขาอยู่ในมือ ตำรวจจะต้องยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ พวกเราก็ได้เพิ่มทุนในการเจรจากับพวกเขา"ลู่เฉินยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็ได้ยินโจรอีกคนหนึ่งพูด
"มีเหตุผลนะ"โจรที่มาหยิบอาหารหัวเราะอย่างน่ากลัว ปืนในมือเล็งไปที่ลู่เฉิน
"ในเมื่อมาแล้ว นั้นก็อย่าไปเลย ไปฝั่งนู้น"ระหว่างพูดเขาก็ชี้ไปที่กลุ่มคนที่กำลังนั่งยองอยู่ข้างๆ
เฉินจิงมองไปที่ลู่เฉินอย่างประหลาดใจ คิดอยู่ในใจว่ามันถูกลู่เฉินพูดถูกแล้วจริงด้วย
ขณะที่ยังอยู่ข้างนอก ลู่เฉินก็พูดว่าคนที่เข้ามา ออกมาไม่ได้แน่นอน
ตอนนี้เธอและลู่เฉินล้วนจะถูกฝั่งโจรกักขังไว้แล้ว
เธออยากจะต่อต้าน คิดจะต่อสู้กับทั้งสี่คน แต่เห็นว่าทั้งสี่คนอยู่คนละทิศ เธอก็ล้มเลิกแผนนี้
ถ้าหากไม่สามารถจัดการโจรทั้งสี่ทีเดียว นั้นไม่เพียงแค่เธอเองมีอันตรายถึงชีวิต แม้กระทั่งตัวประกันก็อาจซวยไปด้วย
ลู่เฉินสังเกตถึงความผิดปกติของเฉินจิง กลัวว่าเธอจะใจร้อนขึ้นมา เลยส่งสายตาสะกิดให้เธอเงียบขรึม
"พี่ครับ พวกคุณอยากได้รถคันหนึ่งเพื่ออจากไปอย่างปลอดภัยไม่ใช่หรือ ฉันสามารถช่วยคุณไปพูดกับกับตำรวจได้"หลังจากลู่เฉินส่งสายตาสะกิดให้เฉินจิงเงียบขรึมแล้ว ก็หันไปพูดกับโจรที่อยู่ใกล้เขา
"เอ๋อ?"พอได้ยินคำพูดนี้โจรทั้งสี่ล้วนมองมาทางลู่เฉิน ใบหน้ามืดมนมาก
เฉินจิงตะลึงทันที และก็จ้องไปที่ลู่เฉิน ไม่ทราบว่าลู่เฉินจะทำอะไร รู้สึกกระวนกระวายในใจ
"ทำไมแกถึงมั่นใจขนาดนี้?"ชายหัวล้านคนหนึ่งในนี้มองไปที่ลู่เฉิน แล้วถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ
"แกคิดจะให้พวกเราปล่อยตัวประกันไปหรือ?"การเจรจาที่ปัญหาอ่อนแบบนี้ ไม่ทราบว่าตำรวจทำไมถึงให้แกเข้าไป สมองอย่างแก ยังกล้ากล้ามาเป็นคนเจรจาหรือ?"โจรอีกคนหนึ่งยิ้มอย่างดูถูก
ส่วนโจรที่เหลือสามคนก็เยาะเย้ยเขาเช่นกัน
พวกเขาเคยเห็นคนเจรจามากมาย แต่โง่อย่างลู่เฉินยังเป็นครั้งแรกที่ได้เห็น
"ใช่ พวกคุณต้องปล่อยตัวประกันก่อน"ลู่เฉินพูดอย่างจริงจัง
"ฮ่าๆๆ แม่ง แกมาทำตลกหรือเปล่า?หรือคุณรู้สึกว่าพวกเราไม่ใช่โจร?"
โจรทั้งสี่พอได้ยินเช่นนี้ ยิ่งหัวเราะกันใหญ่เลย
พวกเขารู้สึกว่าลู่เฉินค่อนข้างจะน่ารัก
เฉินจริงทำตาขาวใส่เขา แม้ว่าเธอไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาที่มองลู่เฉิน ก็เหมือนเป็นการมองคนบ้า
"ไม่ พวกคุณเป็นโจรแน่นอน โจรหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ สิ่งนี้ไม่ต้องสงสัย"ลู่เฉินยิ้มแล้วพูด
"นั้นแกมาล้อเล่นพวกกูหรือ?"ชายหัวล้านใช้ปืนเล็งไปที่หน้าอกของลู่เฉิน พร้อมตวาดใส่เขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์