บทที่149 คุณกล้าเรียกตัวเองว่าชนชั้นสูง
ทันทีที่เสียงของลู่เฉินลดลง ทุกคนก็ได้ยินเสียงแตกอีกครั้ง
อู๋ไคส่งเสียงร้อง ในที่สุดร่างของเขาก็ล้มลงไป ขาทั้งสองข้างงอไปข้างหลัง และทั้งร่างของเขานอนลงบนพื้น เหมือนสุนัขที่กำลังเจ็บ
ทุกคนเหมือนหยุดหายใจ ทั้งตัวสั่นและใบหน้าของพวกเขาเริ่มซีดลง
จริงๆลู่เฉินควรคุกเข่าลงเพื่อขอความเมตตาจากอู๋ไค ไม่คิดว่าลู่เฉินจะหยิ่งและโหดเหี้ยมมากขนาดนี้ ไม่เพียง แต่เขาไม่ขอโทษอู๋ไค เขายังทำให้ขาของอู๋ไคเป็นแบบนี้
เราต้องรู้ว่าบ้านอู๋เป็นคนรวยที่มีชื่อเสียงในหยูโจว และพ่อของอู๋ไคมีทรัพสินไม่น้อยกว่าหนึ่งพันล้าน
ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงกล้าทำลายอู๋ไค
“แล้วก็นาย” ลู่เฉินทิ้งอู๋ไคก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มที่สาดไวน์ใส่หน้าเขา
สาเหตุที่เขาโกรธมาก ก็เพราะชายหนุ่มสาดไวน์แดงให้เขา
ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่โกรธถึงขั้นนี้
ชิ ~~
ทุกคนหยุดหายใจ
ทำให้ขาอู่ไคเป็นแบบนั้น ยังจะทำของอีกคนอีก ผู้ชายคนนี้มันสกปกขนาดไหน?
เขาไม่รู้เลยหรอว่างานเลี้ยงนี้เป็นขององค์กรของบ้านเฉิน เขาไม่กลัวเลยหรอ?
ปึ้ง!
ชายหนุ่มคนนั้นเห็นบางอย่างในดวงตาของลู่เฉิน ขาของเขาอ่อนลงและเขาตกใจต้องคุกเข่าลงด้วย
"ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ผมไม่ได้ตั้ใจจะเล็งไปที่คุณ อู๋ไคตั้งหาก เป็นเพราะความคิดอู่เฉิน ผมโดนเขาบังคับโปรดปล่อยผมไปเถอะ!" ชายหนุ่มหน้าซีดตัวสั่นและร้องขอความเมตตา
"ไม่ว่าเขาจะบังคับคุณหรือไม่ เมื่อคุณสาดไวน์มาที่ใบหน้าของฉัน คุณควรเตรียมพร้อมที่จะเจออะไรแบบนี้" ลู่เฉินพูดอย่างไม่แยแส และเตะไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มและจมูก
ชายหนุ่มกรีดร้องและกลิ้งไปกับพื้นพร้อมจับจมูกของเขา
ทุกคนต่างกันกลัว ท่ามกลางคนรอบข้าง ในหมู่เพื่อนของพวกเขา นี่เป็นคนหนุ่มที่โหดร้ายที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยพบมา
ลู่เฉินหันไปหาอู๋ไคซึ่งนอนขดตัวอยู่บนพรมแล้ววางเท้าลงบนใบหน้าของเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ฉันได้ยินว่าคุณชนรถของฉัน ฉันบอกอะไรคุณ ถ้ารถฉันเป็นไรไป นายใช้คืนไม่หมดหรอก"
อู๋ไคอึ้ง รถของลู่เฉินโดนเละขนาดนั้น ใครจะไปรู้ลู่เฉินจะโหดแบบนี้
“ คุณกล้าที่จะทำกับฉันแบบนี้ รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? คิดว่าคุณสามารถยั่วโมโหฉันได้” อู๋ไคทนกับความเจ็บปวดของกระดูกหักที่ขาของเขา และตะโกนด้วยความโกรธ
"สำหรับคุณแล้ว สำคัญมาก สำคัญที่ว่านี้ นายต้องจำ อยู่ที่หยูโจว ไม่มีใครสามารถยั่วโมโหลู่เฉินได้" ลู่เฉินยิ้มจาง ๆ ดวงตาเขาเริ่มมีความมั่นใจ
เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ เขาจึงกล้าที่จะมั่นใจ
ก่อนหน้านี้ที่สาวสวยดูถูกลู่เฉิน ได้ยินคำพูดของลู่เฉิน และเห็นความมั่นใจและความหยิ่งบนใบหน้าของลู่เฉิน ทำให้พวกเขาหัวใจละลาย
นี่สินะคือความหยิ่งของผู้ชาย
ไม่สำคัญว่าสิ่งที่เขาพูดจะเป็นความจริงหรือไม่ แต่ใครจะมีออร่าไปกว่าเขา
ชายคนนั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดา
"พวกคุณ ใครมีปัญหาอะไรอีกไหม" ลู่เฉินหันไปมองทุกคน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเรื่องตลก
เขาได้ยินชัดเจน และก่อนกน้าคนเหล่านี้ยังส่งเสียงอยู่เลย
ทุกคนไม่กล้าออกตัวตัว และแม้แต่คนที่ร่ำรวยอย่างอู๋ไคก็ถูกเขากระทำโดยตรง พวกเขาจะกล้สทำอะไรอีก
ในตอนนี้ไม่มีใครกล้าสบตาลู่เฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์