คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 156

บทที่156 เทคโนโลยีอี้ฉีถูกเล่นงาน

ตู้เฟยไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาส่งสายตาไปยังซงไห่ ซงไห่เองก็เข้าใจในความหมายและเรียกพนักงานให้นำถ้วยมาใบหนึ่ง จากนั้นรินเหล้าขาวลงไปจนเต็ม

“คุณน่าจะคอแห้งแล้วนะ ดื่มก่อนแล้วค่อยว่ากันต่อ” ตู้เฟยมองไปยังเล่ยหยานจุนแล้วพูดกับเขา

เล่ยหยานจุนเมื่อเห็นดังนั้นใจก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เหล้าขาวปริมาณมากมายขนาดนี้หากเขาดื่มเข้าไปจนหมดก็คงไม่ไหวแน่

จากเดิมเขาก็ไม่ได้คอแข็งอยู่แล้ว อีกทั้งตอนนี้จะให้เขายกซดภายในหนึ่งที ดีไม่ดีอาจจะอ้วกเป็นเลือดเลยก็ได้

แต่ลูกสาวของตนขัดใจลูกพี่ใหญ่แบบนี้ เขาจะไม่ดื่มก็ไม่ได้ เขาจะกล้าเชียวเหรอ？

เล่ยหยานจุนลังเลอยู่ชั่วครู่ จากนั้นยกชามขึ้นมาและดื่มไปจนหมด

เมื่อเหล้าขาวเพียวๆผ่านลำคอลงไป เล่ยหยานจุนคล้ายกับใครเอามีดมากรัดคอเขาเอาไว้ลงไปจนกระทั่งกระเพาะอาหาร เขาแสบร้อนไปถึงเส้นเลือดและแทบจะกระอักออกมา

เล่ยหยานจุนอดกลั้นเอาไว้กว่าครึ่งนาทีจึงค่อยดีขึ้น

“ลูกพี่ตู้ครับ ลูกสาวผมค่อนข้างไร้เดียงสา ลูกพี่อย่าได้ถือสาเธอเลย หากต้องการให้ชดเชยผมจะทำแทนเธอเอง” เมื่อผ่านไปชั่วครู่เล่ยหยานจุนก็พูดขึ้น

ตู้เฟยเงยหน้ามองเล่ยหยานจุนและหัวเราะอย่างเยือกเย็น “หมายความว่าให้ผมรังแกคุณได้อย่างนั้นหรือ？”

“ไม่ ไม่ใช่......ไม่ใช่อย่างนั้นครับลูกพี่ตู้ เข้าใจผิดไปแล้ว” เล่ยหยานจุนรีบอธิบาย

“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ดื่มอีกสักถ้วยสิ” ตู้เฟยเปิดขวดเหล้าขาวออกด้วยตัวเองและรินเหล้าลงไป

เล่ยหยานจุนสีหน้าซีดเผือดลงทันที ตอนนี้เขาไม่สามารถดื่มเข้าไปได้อีกแล้ว ถ้าเขายังฝืนดื่มเข้าไปอีกคงต้องเข้าโรงพยาบาลให้แน่

เล่ยผู่อินเมื่อเห็นตู้เฟยกำลังบีบบังคับพ่อของเธอให้ดื่มเหล้าอยู่นั้น เธอเองก็สีหน้าซีดเผือดและรู้สึกเกลียดลู่เฉินเข้ากระดูกดำ

เธอคิดว่าลู่เฉินจะช่วยเธอ แต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธที่จะช่วยและยังให้พ่อของเธอต้องมารับโทษแบบนี้

“ครับ ผมดื่ม” เล่ยหยานจุนสูดหายใจเข้าลึกๆและยกถ้วยนั้นขึ้นมาดื่มลงไป

เพียงแต่ครั้งนี้เขาทนไม่ไหวจริงๆ ดื่มไปได้เพียงครึ่งเดียวก็อ้วกออกมา แต่หลังจากที่เขาอ้วกออกมาแล้วนั้นก็ดื่มส่วนที่เหลืออยู่จนหมด

เล่นผู้อินเห็นพ่อของตนมีสภาพเช่นนั้นก็รู้สึกปวดใจ แล้วรีบเข้าไปประคอง แต่กลับถูกผู้เป็นพ่อสะบัดมือหนีด้วยความโมโห

“ลูกพี่ครับ ผมดื่มไม่ไหวแล้วจริงๆ” เล่ยหยานจุนมองดูตู้เฟยและพูดออกมาด้วยความกลัว

“ลูกสาวของคุณคนนี้เจ้าเล่ห์ไม่น้อยเลยนะ มองไปแล้วอาจจะคิดว่าเธอฉลาด แต่ที่จริงก็ขุดหลุมฝังตัวเองทั้งนั้น พากลับไปและสั่งสอนให้ดีล่ะ ครั้งหน้าอย่าขัดใจคนที่ไม่ควรขัดใจอีก ไม่อย่างนั้นผมเองก็ไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น” เมื่อเห็นว่าเล่ยหยานจุนเดินต่อไปไม่ไหวแล้วตู้เฟยจึงให้โอกาสเขา

ในครั้งนี้เขาเพียงแค่ต้องการให้บทเรียนแก่เล่ยผู่อินเท่านั้น หากครั้งหน้ายังเป็นแบบนี้อีก คาดว่าเขาคงต้องจัดการเธออย่างเด็ดขาด！

“ขอบคุณลูกพี่ตู้มากๆครับ ผมจะกลับไปอบรมสั่งสอนเธออย่างดีเลย” เล่ยหยานจุนพูดจบก็พาเล่ยผู่อินเดินออกไปจากห้อง VIP แต่เมื่อเดินออกมาได้ไม่กี่ก้าว เขาก็ต้องรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที

เขาเป็นพวกคออ่อน เมื่อดื่มเหล้าขาวเข้าไปปริมาณมากขนาดนั้นในทีเดียว หากทนได้ก็นับว่าเป็นปาฏิหาริย์แล้ว

เล่ยผู่อินมองดูพ่อของเธอที่สภาพดูไม่ได้ตอนนี้ ภายในใจเธอไม่คิดจะปรับปรุงแก้ไข แต่กลับเกลียดชังลู่เฉินมากขึ้น

ในสายตาของเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนเป็นฝีมือของลู่เฉิน

หากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของลู่เฉินละก็ ทุกเรื่องคงไม่ดำเนินมาถึงจุดนี้ และเธอคงไม่วางแผนการต่างๆทำให้ตู้เฟยต้องเดือดร้อน

“เล่ยผู่อินล่ะ？มีคนเห็นเธอบ้างไหม？” ห้องVIPห้องหนึ่งเปิดออกมา เฉินเสี่ยวปิงเห็นว่าเล่ยผู่อินหายไปนานยังไม่กลับมาสักที จึงได้เอ่ยปากถาม

“เธอไปขัดใจตู้เฟยเข้าให้ ก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้างเหมือนกัน” หลอหยุนฮวยพูด