คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 155

บทที่155 ฉันช่วยเธอไม่ได้

นี่ไม่ใช่สคริปต์ที่เธอต้องการ

เธอแค่อยากจะให้โอกาสหลอหยุนฮวย สำหรับฮีโร่ในการกอบกู้ความงามทำไมเขาไม่รับมันไป?

คิดว่าตัวเองแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?

"หลอหยุนฮวย ฉันชอบคุณจริงๆ และก็ฉันชอบคุณมานาน คุณจะไม่สนใจขนาดนี้เลยหรอ" ตอนนี้เล่ยผู่อินร้องไห้จริงๆและเธอรู้สึกผิดในใจจริงๆ

"เล่ยผู่อิน ขอพรไปเถอะ หูเกอเป็นผู้ช่วยที่เก่งที่สุดคนหนึ่งของเฟยเกอ ถ้าคุณคิดว่าบ้านคุณสามารถสู้กับเฟยเกอได้ งั้นคุณก็มาแก้เองเหอะ ถ้าเกิดแก้ไม่ได้ ทางที่ดีโทรหาพ่อของเธอ ไม่งั้นวันนี้คุณไม่ได้ออกไปแน่”หลอหยุนฮวยยิ้มเยาะ

“ พี่เฟย? พี่เฟยคนไหน?” เล่ยผู่อินถามอย่างงง

"ตู้เฟย เป็นเจ้าของ Sakura Club" หลอหยุนฮวยพูด

อะไรนะ!

ตอนนี้เล่ยผู่อินตกใจมาก

เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าชายร่างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเธอคือลูกน้องของตู้เฟย ทำไมเธอจะโชคร้ายขนานี้ ทำไมถึงไปหาลูกน้องตู้เฟยล่ะ?

“ พะ พี่จ้า ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกงจริงๆ ขอโทษนะ ยกโทษให้ฉันเถอะ” เล่ยผู่อินตื่นใจจริงๆ ลู่หยุนฮวยไม่สามารถยั่วโมโหตู้เฟยได้อีกแล้ว เธอไม่มีจ่าย พ่อเธอยิ่งไม่มีเลย

“ อะไรนะ คุณ คุณโกงคนอื่นหรอ?” ดวงตาของหลอหยุนฮวยเบิกกว้าง เขาไม่คิดเลยว่าเล่ยอู่จะทำถึงขนาดนี้

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอไม่สนใจชื่อเสียงของตัวเองเลยหรอ?

"ฉัน ... " ใบหน้าของเล่ยผู่หยินร้อนขึ้นเล็กน้อยและเขารู้สึกละอายใจ

"นี้คุณจงใจโกงฉันหรอ ทำเป็นน่าสงสาร แล้วหลังจากนั้นจะมีเจ้าชายมาช่วยเธอหรอ? เธอขาดผู้ชายขนาดนั้นเลยหรอ ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้ไหม" หูเปามองแผนเล่ยผู่ออก

ด้วยความละอายใจเลย์ผู่อินแทบจะหมุดดินหนี ในใจรู้สึกเสียดาย

หลอหยุนฮวยพูดไม่ออก เขาไม่ได้คาดหวังว่าเลย์ผู่อินจะมีแผนการที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ ดีนะที่ก่อนหน้านี้ไม่ทำอะไรมาก ถ้าทำก็เป็นเรื่องใหญ่เลย

"พะ พี่จ้า ฉันขอโทษจริงๆ โปรดปล่อยฉันไปเถอะ" ขาของเล่ยผู่อินเริ่มอ่อน ในใจเสียใจมาก ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เธอแค่ต้องการแสดงด้านที่บอบบางของเธอต่อหน้าหลอหยุนฮวย , ทำไมถึงหาเรื่องคนที่ไม่ควรจะหาล่ะ

"ไม่เป็นไรที่จะปล่อยคุณไป แต่มันไม่ใช่สำหรับฉันที่จะปล่อยมันไปง่ายๆ เราไปหาเจ้านายกันเถอะ" ถ้าเล่ยผู่หยินไม่หาเรื่องลู่เฉิน บ้างทีหูเปาอาจจะเห็นแก่หลอหยุนฮวย ให้เธอพูดแค่ขอโทษก็จบแล้ว

แต่เธอกล้าที่จะหาเรื่องลู่เฉิน หูเปาไม่สามารถช่วยเธอได้ง่ายๆหรอก อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ต้องได้รับการตัดสินใจโดยตู้เฟย

“ พี่... ” ใบหน้าของเล่ยผู่อินซีดเธอไม่คาดคิดว่าจะได้ไปเจอตู้เฟย หัวใจของเธอหวาดกลัวมาก

เมื่อลู่เฉินออกมาจากห้องน้ำ ดวงตาของเล่ยผู่หยินก็สว่างขึ้นโดยคิดว่าลู่เฉินและเฉินเสี่ยวปิงมีความสัมพันธ์ที่ดี และเธอควรได้พูดอะไรบ้าง

เลยตะโกนใส่ลู่เฉิน: "ลู่ ลู่เฉินโปรดช่วยฉันด้วย คุณรู้จักกับคุณเฉินมาก คุณสามารถช่วยฉันคุยกับบ้านเฉินหน่อยสิ

ลู่เฉินเหลือบมองเล่ยผู่อิน และพูดอย่างไร้อารมณ์“ เมื่อกี้คุณยังไล่ผมเลย ผมไม่ช่วยหรอก”

โดยทั่วไปเขาไม่ใช่คนใจร้าย แต่ถ้าเขาได้ทำ ญาติยังไม่อยากนับด้วยเลย

เล่ยผู่อินคนนี้เกลียดเขามาตลอด แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเขาทำให้เธอโกรธตรงไหน แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะช่วยเล่ยผู่อิน